Πάντα με μελαγχολούν οι γιορτές...
Ίσως γιατί πολλές φορές τις περνάω μόνος μου
Ίσως γιατί δεν μπορώ να βρω χαρά στο φτιαχτό χαζοχαρούμενο κλίμα των ημερών, στους κακόγουστους τεχνητούς SantaKlaus που χορεύουν και γελάνε, ή στους "φυσικούς" όμοιούς τους, που πίσω από τη γενειάδα είναι άνθρωποι φτωχοί, δύστυχοι, που η ανάγκη τους κάνει να παριστάνουν μια φιγούρα που δεν υπάρχει
Ίσως γιατί με κουράζουν οι φτηνές και μάταιες προσπάθειες φυγής - από πού άλλωστε;
Ίσως γιατί όλα είναι μια ιδέα...
Τα τελευταία 14 χρόνια μένω μόνος μου. Συνήθως τις γιορτές τις περνάω με τους γονείς μου στην επαρχία... Τους βλέπω ελάχιστα, δύο με τρεις φορές το χρόνο, πάντα για λίγες μέρες, πάντα με τη δικαιολογία οτι έχω δουλειά, πάντα με τη δικαιολογία οτι είναι ταλαιπωρία με την κίνηση να πάω... Και κάθε φορά τους βλέπω και πιο γερασμένους... Και πολλές φορές τους στεναχωρώ, πολλές φορές αισθάνομαι οτι βαριέμαι εκεί.
Και πάντα μετανιώνω γι' αυτό
Και ξέρω οτι όταν δεν θα υπάρχει ο "λόγος" της μετάβασης στο σπίτι τους, θα έχω μετανιώσει πολύ που δεν τους έδωσα λίγες παραπάνω στιγμές από τις πολλές που έχω και ξοδεύω αφειδώς...
Time is on my side έλεγαν οι Rolling Stones αλλά δεν ξέρω αν είναι έτσι...
Φέτος τα χριστούγεννα θα τους έχω κοντά μου. Θα έρθουν αυτοί, θα οδηγήσουν αυτοί τα 400 χιλιόμετρα για να μην "ταλαιπωρηθώ" εγώ... Και δε διαμαρτύρονται, όπως ποτέ δε διαμαρτυρήθηκαν
Θα προσπαθήσω να τους χαρώ όσο πιο πολύ γίνεται. Carpe Diem, κάθε στιγμή μας είναι πολύτιμη...
Καλές γιορτές να έχετε όλοι σας