Όντως πολύ ανάλυση, και αν οι πρωταγωνιστές δεν ήταν ο rossi vs marquez δεν θα είχαν γραφτεί ούτε τα μισά post, όπως έγινε με το άδεισμα του MM στον Lorenzo που θεωρήθηκε that's racing και ο Lorenzo γκρινιάζε απλά γιατί δεν είχε τα @@ του ΜΜ.
Βασικά, παρόλο που ο ΜΜ έχει πολύ περισσότερα περιστατικά επιθετικής οδήγησης στα λίγα χρόνια που τρέχει σε σχέση με τον Rossi, δεν έχει δεχθεί κάποια ιδιαίτερη κριτική όχι επειδή έχει υπέρμετρο ταλέντο, αλλά επειδή εξάπτει λιγότερο τους haters του VR που στο πρόσωπο του βλέπουν τον τιμωρό του αχώνευτου που κέρδιζε μηχανάκια και πρωταθλήματα με pr.
Θυμηθείτε το πάθος με το οποίο κατηγορούσαν και κατηγορούν τον rossi (ακόμα) για το περιστατικό με τον Gibernau και αργότερα με τον Stoner στη Laguna για επικίνδυνη οδήγηση...σε σύγκριση με την σιωπηλή αποδοχή που είχαν οι κινήσεις του Marquez ή του Simoncelli από τους ίδιους ανθρώπους.
Ο VR ξεσηκώνει πάθη είτε στους "κιτρινογυαλάκιδες" είτε στους Λιακόπουλους των MotoGP.
Καλώς ή κακώς, μόνο ένας βλαμένος δεν μπορεί να αποδεχθεί οτι ένας αναβάτης που κοντεύει τα 20 χρόνια συμμετοχών και εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί επί όλα αυτά τα χρόνια, δεν είναι ο τίποτας που τον σπρώχνει το "σύστημα".
Στα μεγάλα, η παντοκρατορία του από το 2001-2005 ήταν αποστομωτική. Το 2006 έχασε από μαλακία/ατυχία/μηχανικές βλάβες, και το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε ακόμα πιο έντονα το 2007, οπου ένα κατώτερο σύνολο μοτοσυκλέτας και ελαστικών κόντρα σε έναν πολύ γρήγορο και ταλαντούχο οδηγό με καλύτερο μηχανάκι (τουλάχιστον μέχρι το μέσο της χρονιάς) και καλύτερα ελαστικά οδήγησε στην 1η καθαρή ήττα του.
Το 2008-2009 η εμπειρία του, τα λάστιχα και το ανταγωνιστικό Μ1 του έφεραν τα 2 πρωταθλήματα μάλλον άνετα.
Από το 2010 άρχισαν τα πέτρινα χρόνια...

. O teamate του τερματίζει για πρώτη φορά μπροστά του, ένας σοβαρός τραυματισμός (ο πρώτος στην καριέρα του) τον στέλνουν αδιάβαστο, η Yamaha τον διώχνει...και είναι μεγάλος σε ηλικία. Για το 99% των αναβατών αυτό θα ήταν το τέλος του κύκλου.
Το 2011-2012 ήταν η καταστροφή στην ψυχολογία του με το Ducati να μοιάζει με την ταφόπλακα της καριέρας του, αφού ούτε μπόρεσε να το πάει, αλλά η σύγκριση με τον Stoner που το "πήγαινε" ήταν άμεση και εις βάρος της ήδη κακής ψυχολογίας του.
Το 2013 αρχίζει πάλι η προσπάθεια να αποδείξει πως δεν είναι τυχαίος, είτε επειδή είναι τέτοια η ανάγκη του να οδηγάει στο όριο που ξέρει οτι μπορεί, είτε απλά επειδή γουστάρει τους αγώνες. Σίγουρα δεν είχε να αποδείξει σε κανέναν τίποτα. Την χρονιά αυτή πέφτει πάνω στον 1 κάθε 10-20 χρόνια, που κατατροπώνει το grid αλλά οι κάποιες καλές εμφανίσεις του, σίγουρα αναπτερώνουν τον εγωισμό του.
Το 14 αντιμετωπίζει καλύτερα από όλους τους alliens το φαινόμενο marquez, και μεθοδικά κλείνει στόματα όσων τον θεωρούσαν τελειωμένο. Τελειωμένο βέβαια τον θεωρούν απ΄το 2006, αλλά αυτή είναι άλλη πονεμένη ιστορία.
Το 2015, μάλλον μιλάμε την αναγέννηση. Ο παππούς όχι μόνο φαντάζει ως ο μοναδικός που μπορεί να αντιμετωπίσει τον ΜΜ, αλλά έχει στείλει σε ψυχίατρο (ή σε σύνταξη) αυτούς που ήταν στανταράκια οι "αντικαταστάτες" του.
Αγνωστο αν θα καταφέρει να πάρει το 10ο. Τα υπέρ του, η ταχύτητα, η αυτοπεποίθηση (που κάνει όργια), ένα ανταγωνιστικότατο Μ1, τόνους εμπειρίας, τεράστια @@ και +30 ποντάκια. Στα μείον του, πως ο ΜΜ δεν είναι Pedrosa ή Λορενζο και δεν θα τα παρατήσει έτσι εύκολα.
Ο ΜΜ έχει το παραπάνω πλεονέκτημα, αλλά ταυτόχρονα απέκτησε ένα τεράστιο άγχος που είναι άγνωστο αν μπορεί να διαχειριστεί. Το ότι γνωρίζει πως ακόμα και αν κερδισει σερί τους επόμενους 5 αγώνες (μπορεί), θα είναι πίσω από έναν μόνιμα δεύτερο VR (που επίσης μπορεί) μάλλον τον κάνει νευρικό.
Κακός συνδυασμός με την έλλειψη εμπειρίας σε κόντρες με τον Rossi και την ασυγκράτητη επιθετικότητα του όταν πιέζεται πολύ, εύκολα οδηγεί σε DNF.
Θα δούμε. Όπως και να έχει, είτε αντιπαθεί, είτε σιχαίνεται κάποιος τον VR, με το παρακάτω γυρολόγιο, δεν μπορεί παρά να υποκλιθεί στην δύναμη, στο πείσμα του και στο ΤΕΡΑΣΤΙΟ ταλέντο του. Για εμένα, το οτι είναι ο μεγαλύτερος αναβάτης στην ιστορία των αγώνων είναι δεδομένο. Δέχομαι να μην τον γουστάρει κάποιος, είτε επειδή ήταν κλόουν ως πιτσιρικάς, είτε επειδή πούλησε το όνομα του στα πλήθη, είτε επειδή έχει τον πούτσιο καβάλα. Το να προσπαθεί όμως κάποιος να τεκμηριώσει το αντίθετο, εύκολα τον βάζει στο ανάκλιντρο του ψυχολόγου για καμμιά δεκαριά συνεδρίες δωρεάν.
