Ελπίζω οι Ευρωπαίοι ηγέτες να μην είναι τόσο χειραγωγημένοι από την γραφειοκρατία και την τεχνοκρατία των Τραπεζών και κεφαλαίων και να εκτιμήσουν μέσα από πολιτικό πρίσμα την τρέχουσα κατάσταση, όπως κάνανε στο παρελθόν και οι χαρισματικοί προκάτοχοί τους. Σε αντίθετη περίπτωση η οικονομικά απροβλημάτιστη διέλευση των χωρών τους από τις συμπληγάδες μιας πιθανής πτώχευσης της Ελλάδος που ευαγγελίζεται ο κος Σόϊμπλε, θα είναι αμελητέα παράμετρος σαυτά που θα ακολουθήσουν.
Μια εξώθηση της ρήξης σε περιοχή μεταξύ Συρίας και εν υπνώσει ακόμη Σερβίας σε συνδυασμό με τα μηνύματα που στέλνουν οι αγανακτισμένοι των ΑΤΜ και των σούπερ μάρκετ είναι ένα μικρό δείγμα του τι θα συμβεί στην Ελλάδα σε περίπτωση δραχμής και υποτίμησης κατά 50%. Μιλάμε για άγριες καταστάσεις που δεν έχουν ξαναδεί οι βόρειοι σύμμαχοί μας στη νεώτερη ιστορία τη Ευρώπης.
Η επίσημη παρέμβαση Ομπάμα 2 φορές και οι άπειρες ανεπίσημες, ενός ηγέτη μιας χώρας όπου τα οικονομικά συμφέροντα που τον στηρίζουν είναι πολλαπλάσια (για καθένα εξ αυτών) από τον προϋπολογισμό πολλών χωρών της ΕΕ, δείχνει και τη σημασία της παραμονής στην ευρωζώνη και το ευρώ. Και μη γελιόμαστε το ΔΝΤ δικό τους όργανο είναι, εργαλείο για να ελέγχουν τους λαούς. Το συγκεκριμένο τραίνο δεν είναι σαν το Ευρωπαϊκό Orian Express με τις πολλές παρακάμψεις και διελεύσεις αλλά μετεξέλιξη της Wells Fargo που πάει καρφί απ την παγωμένη Αλάσκα στους βάλτους του Mississippi και σέρνει χιλιάδες τόνους σε κατοστοδόλλαρα.
Επίσης ελπίζω ο Αλαβάνος να ήταν αρκούντως προικισμένος ώστε να διαβλέψει ένα επίσης προικισμένο πνεύμα όταν τον επέλεξε και δεν είχε καταστροφικές βλέψεις για τη σύγχρονη Ελλάδα. Αν επίσης ο ίδιος παραμείνει και μετά την πτώχευση και συλλάβει κάποιο πολιτικό σχέδιο δυνατής αναθέρμανσης των σχέσεων με την "πεθαμένη" Σερβία αλλά και την Κύπρο που έχουν παραμεληθεί, ένα μεγάλο κομμάτι της Ευρώπης αυτονομείται και δημιουργεί ενεργό παράγοντα αποσταθεροποίησής της. Ούτε Ρωσίες, ούτε Κίνες, ούτε Ινδίες και λοιπές μ@λ@κίες μας χρειάζονται. Δείτε μόνο ποιές χώρες περιλαμβάνονται ενδιάμεσα απ αυτό το συγκεκριμένο τόξο.
Για να μη κουράζω, εύχομαι και πάλι και ελπίζω η Ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική να μην απαξιώθηκε από τη γραφειοκρατία και την κοντόφθαλμη τεχνοκρατία.
