Κακώς σου κάνει εντύπωση. Ιδίως σε εταιρίες που διαχειρίζονται χρήμα, είναι ολίγον "προβληματικό" να ξεκινάς μια συνεργασία με ψέματα επί βασικών στοιχείων του ποιός είσαι.
Αν σου φαίνεται "κάπως", φαντάσου τι θα ένιωθες αν μάθαινες πως διευθυντής καταστήματος έφαγε δυσμενή για το Λογιστήριο (ψυγείο δλδ)...επειδή είχε γκόμενα.
Τον κάρφωσε η γυναίκα του στην τράπεζα Εργασίας τότε (1994-95 κάπου εκεί), και βγήκε φύλλο πορείας άμεσα. Στην συζήτηση που είχε γίνει τότε, μου είχε φανεί εξωφρενικό να εμπλέκεται ο εργοδότης στην προσωπική ζωή του υπαλλήλου, οτι καταπατούνται τα δικαιώματα του και κάτι όμορφα που έλεγα.
Η απάντηση από αυτόν που με άκουγε ήταν "Αν μπορεί κάποιος να λέει ψέμματα στην γυναίκα του, φαντάσου πόσο εύκολο είναι να πει ψέμματα και να κλέψει το ταμείο της τράπεζας".
Το παραπάνω μου φαίνεται εξωφρενικό και τώρα, μετά από 20 χρόνια. Όχι όμως και το θέμα της συμμετοχής σε διαγωνισμό με ψευδή στοιχεία.