Σε βλέπω (σχεδόν) κάθε πρωί με το ΜΖ να πηγαίνεις προς Πεντέλης.
Ωραίο το έχεις
Ξέρω από βέσπα!
Δε σε είδα, αλλά με είδες εσύ με το SUV.
Έτρεχα στα σκοτεινά σοκάκια, σε στενό σημείο που δε χωρούσε δρομέας και αμάξι παράλληλα. Είδα τα φώτα σου, έκοψες ρυθμό και περίμενες να περάσω όλα τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, ώστε να κάνω δεξιά και να χωρέσεις. Επιτάχυνα όσο μπορούσα για να μην περιμένεις πολύ, είχα τρέξει άλλωστε 11 χιλιόμετρα και δεν ήμουν για sprint. Σε χαιρέτισα, χωρίς να σε κοιτάξω, ο δρόμος ήταν πολύ σκοτεινός για να πάρω το βλέμμα μου από αυτόν. Ανταπέδωσες το χαιρετισμό με ελαφρά κόρνα. Ένα ακόμη χαμόγελο προστέθηκε στη νυχτερινή προπόνηση.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Σε είδα με το αστραφτερό μπλε-άσπρο Suzuki Gladius. Πήγαμε παρέα πάνω από 10 χιλιόμετρα. Πολύ όμορφο και καλογυαλισμένο! Να το χαίρεσαι!
Κάπου πιο πίσω ήσουν κι εσύ με το Z750, χωρίς πινακίδα και με εξάτμιση ...αεροπορικού τύπου. Νόμιζα ότι με ακολουθούσε αεροπλάνο με τουρμπίνα, έτοιμο να απογειωθεί. Ειδικά στις σήραγγες που γκάζωνες εσκεμμένα, έκαναν όλοι στην άκρη για να απογειωθείς.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Σε είδα στη διασταύρωση της Κατεχάκη με τη Μεσογείων. Εκεί που ο τροχονόμος κλείνει 6 λεπτά το φανάρι και παρατασσόμαστε ορδές μοτοσυκλετιστών μπροστά από τα αμάξια μέχρι να μας δώσει σήμα εκκίνησης. Ξεκράνωτος συνεπιβάτης σε scooter, να γελάς με τους κάγκουρες γύρω σου που έριχναν ξετογκαζιές σαν να ήμασταν σε εκκίνηση moto gp, μπας και δώσει σήμα ο τροχονόμος μία ώρα αρχύτερα.
Χαμογέλασα κι εγώ, διότι ξέρω ότι κάπως έτσι σου μπαίνει το μικρόβιο του μοτοσυκλετιστή. Έμαθες ότι πάνω στη μοτοσυκλέτα περνάμε ωραία!
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Σε είδα γείτονα με το σκυλάκι σου να αφοδεύει εξω απο την πόρτα του σπιτιού μου 6 το πρωί. Μάλλον σε αιφνιδίασα γιατί αφού μάζεψες τα σκ.. εεεε τα κόπρανα του ζωντανού, το κόψατε και οι δυό τρεχάλα
Προχτές στο "τροχονόμο" Χαλανδρίου με Παπανικολή, είχες κάτσει με το Ford σου λίγο στραβά και σε συνδυασμό με το φαρδύ φορτηγάκι
που ήταν δίπλα σου δεν μπορούσα να "διηθήσω" για να φτάσω μπροστά στο φανάρι.
Δεδομένου ότι με πάθημα έχω μάθει ότι καλό είναι να περιμένω σε τέτοιες περιπτώσεις, κάθησα στα αυγά μου και ούτε καν φώτα
δεν αναβόσβησα.
Εσύ όμως όχι μόνο ταλαιπωρήθηκες και στριμώχτηκες για να κάνεις στην άκρη να με αφήσεις, παρόλα τα νοήματα που σου έκανα
πως "δε πειράζει, άστο", αλλά και βγήκες ο μισός από το παράθυρο να μου απολογηθείς, γιατί και εσύ "έχεις μηχανή* και καταλαβαίνεις".
*ευχαριστώ που εμμέσως μου βάφτισες το σκούτερ μηχανή
Απ' εξ ανέκαθεν. Είναι ο μοναδικός τροχονόμος με λευκό Suzuki Katana 1100.
Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν δεν πεινούσαν.
Τελευταία τροποποίηση από buckley; 24/10/2018 στις 12:20.