Στην αρχή της Λ. Αλεξάνδρας, διασχίζοντας την Κηφισίας.
Σταματημένος εμπρός από ασημί, άστρα νομίζω, και περιμένοντας το πράσινο.
Δεύτερος στη σειρά, πίσω από άλλο αυτοκίνητο επίσης. Κάνω που λέτε τη μανούβρα για να βγώ πιο μπροστά, και στέκομαι σε λοξή στάση ανάμεσα από τα δυο προαναφερθέντα οχήματα.
Κοιτάω τη κοπελιά οδηγό του άστρα (στα μάτια της), μου κάνει νόημα να πάει πίσω να χωρέσω και της
απαντώ νοητά πως όχι, δεν χρειάζεται.
Ανάβει πράσινο, και όπως συνηθίζω, περιμένω κανά 2-3" για να ξεκινήσω με ασφάλεια.
Τι τό 'θελα;
Ξεκινάει και με σπρώχνει από τη πίσω αριστερή πλευρά μου.
Πάρτον κάτω. Ευτυχώς ενώ το σκούτερ έπεσε στο αριστερό του πλευρό, εγώ έμεινα όρθιος.
Απολογισμός, ελαφριά αποκόλληση χρώματος στα πλαστικά και τα μάτια της κοπελιάς να μου
φωνάζουν "συγνώμη, συγνώμη!!!".
Τη λυπήθηκα και την άφησα να φύγει, καθώς δε διαπίστωσα τίποτα περισσότερο από ζημιές.
Και ερωτώ, παπαριά έκανα;
Έπρεπε να τη τραβολογήσω ή καλά έκανα και την άφησα;
Σημειωτέον ότι το σκούτερ είναι προς πώληση και όπως και να το κάνεις, τις γρατσουνιές του τις έφαγε.