Το point ήταν σε διαφορετική κατεύθυνση. Αυτό που περιγράφεις είναι η σημερινή πραγματικότητα και δεν αφορά μόνο τους Κινέζους αλλά όλες τις εταιρείες. Για τον ίδιο λόγο έχει αλλάξει και το προφίλ των αναβατών. Οι περισσότεροι είναι χειριστές και όχι οδηγοί, οι περισσότεροι σκέφτονται το επόμενο μέσο μεταφοράς τους και όχι τη μοτοσυκλέτα των ονείρων τους. Και δεν ξέρω να πω καλώς ή κακώς (καθώς όλα αυτά που γράφω -και θα συνεχίζω να γράφω για πάντα- φλερτάρουν και λίγο με τη γραφικότητα εν έτη 2024), ξέρω με ασφάλεια να πω πως το τρένο της ιστορικότητας οι Κινέζοι το έχουν χάσει κάμποσες δεκαετίες πίσω και με τους σημερινούς όρους παραγωγής δε θα το αποκτήσουν ποτέ. Είναι αδύνατο λοιπόν να έχουν πάθος για αυτό που φτιάχνουν, για την ακρίβεια δεν μπορεί να γεννηθεί ένα συναίσθημα που ποτέ δεν υπήρξε για αυτούς στον κόσμο της μοτοσυκλέτας. Όταν ο κατασκευαστής δεν δείχνει πάθος για την κατασκευή του γιατί να έχει πάθος ο "χειριστής". Άρα αυτά που πολύ σωστά γράφεις αφορούν τους βιομήχανους και τις πωλήσεις με στεγνό τρόπο και όχι την "σύνδεση" του προϊόντος με εμάς.
Πήγα στο μουσείο της Moto Guzzi και "ένιωσα" αυτό που "ένιωθαν" οι σχεδιαστές της εποχής και πόσο πολύ αγαπούσαν κάθε μοτοσυκλέτα που γεννιόταν εκεί μέσα. Αισθάνθηκα ευγνωμοσύνη που υπάρχει αυτό το μουσείο και ίσως μπορούν οι νέες γενιές να πάρουν μια ιδέα τι σήμαινε και τι συνεχίζει να σημαίνει για εμάς μοτοσυκλέτα. Το πως ο σχεδιασμός και η κατασκευή μιας μοτοσυκλέτας σήμαινε πτώχευση, αγωνίες, ξενύχτια και ο σκοπός δεν ήταν τα λεφτά αλλά να υλοποιηθεί η ιδέα τους, να δοξαστεί το ΟΡΑΜΑ τους, μια γλυκιά μορφή ματαιοδοξίας. Πάντοτε η έρευνα και ανάπτυξη σήμαινε κόστος, με το τελικό όφελος όμως να έχει αντίκτυπο για εμάς, να ερωτευόμαστε το άψυχο. Δε με ενδιαφέρει καθόλου να δικαιολογήσω τους σημερινούς επειδή δεν μπορούν με άλλον τρόπο να στηρίξουν την 'κονόμα τους. Από αυτήν την άποψη σέβομαι τους Ιταλούς περισσότερο από όλους τους κατασκευαστές. Ακόμη και σήμερα ζήτησαν από το Ιταλικό κράτος να τους στηρίξει ώστε να συνεχίσουν να κατασκευάζουν στην Ιταλία ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, μια κουλτούρα εντελώς κόντρα από όλους τους λοιπούς Ευρωπαίους. Δεν είμαι αιθεροβάμων, κατανοώ ότι σήμερα μιλάει μόνο το χρήμα και πάλι όμως μου αρέσει ότι ψάχνονται να το καταφέρουν από άλλον δρόμο.
https://www.bikeit.gr/nea-kosmou/ite...NiHAWkB0Njit9F