Αστυνομιοιστορίες!

[Xlitos]

Η πρωτη γνωριμια ηταν με Διας το 2007 με cbr600f ανεβαινω Αλεξανδρας και στη διασταυρωση με Βασ.Σοφιας αδειο φαναρι απο πεζους αμαξια κανω ενα ρολιν εντο ωραιο πετυχημεο σα του Σοφουογλου στα πιτ στοπ αλλα το μισο περιπου σε διαρκεια.Σταματαω χειρουργικα στο κοκκινο φαναρι και λεω μολις ξεκινησω θα στριψω αριστερα Κηφισιας να κανω και μια σουζιτσα.Με το που στριβω και παω να το σηκωσω ακουω σειρηνες απο πισω 2 Διας.Ευτυχως με προλαβαν και δε το σηκωσα.Χαρτια κτλ εγω γλυκουλης και φαινομουν καλο παιδι τοτε το παραδεχτηκα αφου ηταν μεγαλοπρεπεστατο και το χαρηκα και ημουν ετοιμος για τις συνεπειες. Με αφησαν και μου ειπαν να μην κανω εκει τετοια γιατι εχει καμερες.Γενικα ειχα καλες εμπειριες με τους μπλε και σε ασχετα μπλοκα για αλκοτεστ κτλ καλο κλιμα.

2008 Λουτρακι μερα απολυσης απο φανταρος παω με street triple δανεικο Κορινθο να παρω απο κουριερ ενα δικαιολογητικο για να το δωσω στο στρατοπεδο για να απολυθω.Στο γυρνα απο Κορινθο για Λουτρακι χαρουμενος που τελειωσε το φανταριλικι σε φαναρι λεω κατσε να κανω μια σουζιτσα αλλα το 675 δε το ηξερα καλα και ΔΕΝ μου βγηκε ισα που σηκωθηκε η ροδα λιγα εκατοστα για 1 δευτερολεπτο γιατι σπινιαρε πισω.Λεω αστο ανοιγω γκαζι να φυγω τσουπ μπλοκο δεξια πανω σε στροφη το οποιο δε φαινοταν απο το φαναρι.Τα γνωστα εγω γλυκουλης φανταρος παω να απολυθω.Νομιζα με σταματησε επειδη ετρεχα.Ο μπλε μου λεει εκανες σουζα.Του λεω ευγενικα οχι ξεκινησα γρηγορα απο το φαναρι καμια σχεση με σουζα κια γλιστρησε ο πισω τροχος.Αστα αυτα μου λεει μηχανες ειχα κι εγω και τι κανει ο τυπος με γραφει 700 ευρω προστιμο κα ιαφαιρεση 2 μηνες το διπλωμα για επικινδυνη οδηγηση.Κι εκει που τα πηρα στην κρανα ειναι γιατι εγραψε ψεματα στην κληση ''ΕΡΧΟΤΑΝ ΜΕ ΣΟΥΖΑ''.Ο ψευτης απατεωνας.Το φαναρι απο το μπλοκο αποσταση 350 μετρα εν τω μεταξυ αυτος πιο πολυ με ακουσε(το συμπλεκταρισμα) κι εκει συμπερανε οτι εκανα σουζα λολ.Φυσικα αυτο δεν εμεινε ατιμωρητο απο μενα.Πηγα πληρωσα 350ε την κληση και εννοειται κυκλοφορουσα 2 μηνες χωρις διπλωμα κι απο τοτε και για πολλα χρονια πινακιδα κρυμμενη και δε σταματω για κανεναν.Breaking bad.Για εναν σκαρτο μπατσο την πληρωσαν ολοι

[motojojo]

Η μόνη αστυνομοιστορία με 2 τροχούς που έχω ειναι με ηλεκτρικό πατίνι!

[BLiTzER]

Ντουζίνες ιστορίες. Είχα πάντα "ύποπτα" μηχανάκια, συνήθως χωρίς πινακίδα, οπότε με έχουν σταματήσει όλοι οι ΔΙΑΣ της Αττικής της τελευταίας 15ετίας. ΠΟΛΛΕΣ φορές. Ωστόσο δεν είχα ποτέ κακή εμπειρία με ΔΙΑΣ. Ούτε μια φορά. Ίσα-ίσα τα λέγαμε και όμορφα. Με μαλάκα σε περιπολικό είχα, όμως.

Το πιο "αστείο" που θυμάμαι... πηγαίναμε συχνά βόλτες με φίλο λίτη και ακόμα έναν φίλο, 3 ίδια CBR 1000 τότε, εννοείται ξεπινακίδωτα. Αλλά ξέραμε να κινούμαστε και να αποφεύγουμε τις... κακοτοπιές. Είχαμε πάντα τον νου μας σε φανάρια και στάσεις, μάτια και στην πλάτη, δεν κλεινόμασταν, δεν περνούσαμε από κέντρο κτλ κτλ. Κι αν ποτέ τύχαινε κάτι, είχαμε το μέσο έτσι κι αλλιώς.

Μια μέρα κινούμαστε επί της Θησέως, προς Αθήνα, και στα 200-300 μέτρα μπροστά μας βλέπουμε μια μοτοσικλέτα ΔΙΑΣ. Συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις είτε αλλάζεις δρόμο, είτε κινείσαι αργά μέχρι να φύγει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ΠΟΤΕ δεν προσπερνάς. Κι αν το κάνεις, φρόντισε να εξαφανιστείς. Κάνουμε, λοιπόν, σινιάλο να μείνουμε πίσω, αλλά ο ηλίθιος φίλος (ο λίτης) ανοίγει και φεύγει μπροστά, προσπερνάει τον ΔΙΑΣ και αράζει στο επόμενο κόκκινο φανάρι. Ακολουθούμε. Ο ΔΙΑΣ πλησιάζει αργά και ήρεμα, σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Καμία κίνηση, καμία βιασύνη, καμία αντίδραση. Πράσινο και ξεκινάμε κανονικά, απολαμβάνοντας το υπέροχο τοπίο της Καλλιθέας. 2-3 στενά παρακάτω σκάνε 7-8 μηχανάκια απά τα κάθετα στενά, κι από τις 2 πλευρές, κι από πίσω, με φάρους και κόρνες και πολεμικές κραυγές και τα χέρια στα όπλα, έτοιμα να τα απασφαλίσουν από τις θήκες, σαν σε ταινία. Τρου στόρι. Μας είχαν περικυκλώσει κανονικά. Ήρεμα παρκάρουμε στην άκρη, κατεβαίνουμε, κατεβαίνουν, πάντα ετοιμοπόλεμοι, γίνονται οι απαραίτητες συνεννοήσεις, και 2 λεπτά αργότερα ξανακαβαλάμε και φεύγουμε. Προς την αντίθετη μεριά αυτή τη φορά.

Με τον ηλίθιο που μπλέξαμε.

[RaGe_Raptor]

"Πινακίδα?"
"την έδωσα για δίσκο σε καφέ" (με ύφος χαβαλέ,όχι ειρωνικό, έδιναν εκείνες τις τεράστιες τότε)
"τουλάχιστον κατέβα να διασταυρώσουμε με αρ.πλαισίου!"
"οκ,κανένα πρόβλημα"

Δίας στον Αϊ-Σύλλα στην Καβάλα κάπου στο 2012(?)

[azar41]

Τέλος της δεκαετίας του 80 , το μοναδικό μου μηχανάκι είναι ενα CR125 που είχα πάρει μεταχειρισμένο και το χαιρόμουν καθημερινά!
Φορούσα πάντα εξοπλισμό,ακόμη και στη μετακίνηση για εργασία,εκτός απο μπότες που ήταν σπάνιο πράγμα στην επαρχία εκείνης της εποχής.
Επειδή δεν είχα δίπλωμα ακόμη,απέφευγα τον κεντρικό δρόμο της κωμόπολης όπου έκανε την βόλτα του ο μοναδικός αστυνόμος που έκανε και χρέη τροχαίου και φυσικά τον φοβόμασταν γιατί δεν χάριζε κάστανα!

Στο μοναδικό σημείο που περνούσα κάθετα τον κεντρικό,διπλοτσέκαρα να μην είναι κοντά αλλά συνήθως με έβλεπε απο απόσταση και σήκωνε το χέρι να σταματήσω σφηρίζοντας ταυτόχρονα!
Φυσικά τον έγραφα και την έκανα!
Καμιά δεκαετία αργότερα και αφού έχει πάρει σύνταξη πλέον,τυχαία βρεθήκαμε στην ίδια παρέα και κάποια στιγμή με ρωτά αν θυμάμαι που σφύριζε και δεν σταματούσα! Φυσικα θυμάμαι του απαντώ,αλλά με μοτοκρός ήμουν,δίπλωμα δεν είχα,αν σταματούσα ακόμη θα έγραφες!Ρε συ ,μου λέει ,δεν ήθελα να σε γράψω,να σου πώ μπράβο ήθελα που φόραγες κράνος και να σε δείξω στα άλλα τα κωλόπαιδα!
Έμεινα ενεός!

[Peterjackson]

Πρέπει να ήμουν 15 όταν άρχισα να παίρνω κρυφά το runner του πατέρα για πηγαίνω βόλτα τα βράδια. Στα 16 μου είπε ξέρω τι κάνεις, κι ας το σπρώχνεις ένα χιλιόμετρο για να μην σε ακούμε, οπότε πάρε το κλειδί και πρόσεχε.

Το μηχανάκι δεν είχε χαρτιά γιατί τα είχαν χάσει κι εγώ δεν είχα δίπλωμα. Καλή του ώρα ο θείος μου, μου έδωσε ένα full face κράνος με την υπόσχεση να με πετάξει μαζί με το μηχανάκι στην θάλασσα αν με έβλεπε να οδηγάω χωρίς αυτό και εγώ, αν και έτρωγα δούλεμα από τους υπόλοιπους όταν πηγαίναμε για μπάνιο, το φορούσα πάντα, αλλά το μαγιό παντόφλα, νόμος!

Ο αστυνόμος του χωριού ήξερε ότι οι μισοί και πλέον δεν είχαμε δίπλωμα και κανείς πλην εμου δεν φορούσε κράνος οπότε πάντα μας την έστηνε στην έξοδο του χωριού κι εμείς πάντα πηγαίναμε από τα κοτέτσια μέχρι που μια μέρα μας περίμενε στην έξοδο του χωματόδρομου η τροχαία από την διπλανή πόλη γιατί από κάτω είχε μονόδρομο και την έστηναν εκεί για να γράφουν τους ντόπιους που έμπαιναν ανάποδα για να γλιτώσουν 100 μέτρα.

Φτάνω πρώτος στην έξοδο και μόλις πέρασα τα πευκάκια και είδα το περιπολικό κόντεψα να πέσω στα χαντάκια από τον φόβο μου. Με τα πολλά φτάνω κάτω, βλέπουν το κράνος και μου κάνουν νόημα να συνεχίσω. Φτάνοντας λίγο παρακάτω σταματάω να δω τι γίνεται πίσω γιατί δεν άκουγα τις εξατμίσεις των υπολοίπων που κανονικά έκοβαν τον τόπο και βλέπω το υπόλοιπο παρεάκι σταματημένο. Κατάλαβα. Πήγα για μπάνιο μόνος μου και το βράδυ, μαζευτήκαμε σε σπίτι γιαγιάς που αυτές παραδοσιακά δεν μας μάλωναν, να τελέσουμε την κηδεία των καλοκαιρινών μας διακοπών που τελείωσαν έτσι άδοξα μιας που τα υπόλοιπα μηχανάκια κλειδώθηκαν και η παρέα έψαχνε να βγάλει δίπλωμα για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα.
Λίγο μετά βέβαια κλειδώθηκε και το δικό μου, αλλά αυτό είναι διαφορετικής θεματολογίας ιστορία.

[gabri]

1991.
Μεσημέρι.
Θησέως και Αγ. Πάντων γωνία στην Καλλιθέα.
Πορεία προς Αθήνα, ανεβαίνοντας στη Θησέως με το παπάκι μου,
ένα c 50 6άβολτο!, στρίβω στην Αγ. Πάντων αφηρημένος περνώντας με κόκκινο!
Με το ασπράδι του ματιού μου, βλέπω δύο Ζητάδες στο φανάρι.
Με βλέπουν και φυσικά με σταματάνε.
Εκείνη την ημέρα, μου είχε κοπεί η πινακίδα, και την είχα κάτω από την σέλα.
Οπότε, με περίσσιο θράσσος, (που το βρήκα ο μπαγάσας), τους λέω με φιλικό τρόπο.
"Γεια σας παιδιά. Σήμερα κόπηκε η άτιμη. Να, ορίστε, νάτην".
Και σηκώνοντας την σέλα τους δείχνω την πινακίδα.
"Μόλις σχόλασα βρε παιδιά. Κουρασμένος, πτώμα.
Εσείς τώρα πιάσατε βάρδια?
Ναι, μου λέει ο ένας.
'Αντε, καλή σας βάρδια", τους λέω!
Και γκαζώνω και φεύγω, και οι Ζητάδες έχουν μείνει παγωτό, να κοιτάζονται μεταξύ τους!
Ουδέποτε με κυνήγησαν. Ήταν κάτι, που 1 εκατομμύριο φορές να το ξαναέκανα,
δεν υπήρχε περίπτωση να γλιτώσω!!!

[yannis24]

Νομιζω οτι σας το εχω ξαναγραψει, αλλα το ξαναγραφω....
Φευγω μεσημερι Παρσκευης απο happy hour που καναμε η παρεα κρυφα απο τις γυναικες μας οταν σχολουσαμε....απο Ηλιουπολη.
Ολα ΟΚ, μπυριτσεςμ ουσικακια κτλ.
Τοτε εμενα Ανω Γλυφαδα.

Ξεκιναω να γυρισω σπιτι, φτανω στην Γεννηματα καπου, κοιταω δεξια-αριστερα, και περναω με κοκκινο.
Δεν κανω 30 μετρα παρακατω, νασου απο πισω μου ΔΙΑΣ.
3 αντρες - 1 γυναικα.

Μου λενε: "καταλαβες γιατι σε σταματησαμε ε?"

και τοτε βγαζω, πορτοφολι, διπλωμα-ταυτοτητα, τους τα δινω στο χερι, και τους λεω με αγχωμενο υφος :
"παιδια, μενω 4 στενα πιο πανω, θα χεστω πανω μου, κρατηστε τα, ελατε μεχρι το σπιτι, και μολις χεσω θα κατεβω να με γραψετε!!"
"Πρεπει να χεσω"

ολα αυτα με την δοση υπερβολης, και μικρου χοροπηδητου απο μερια μου για να γινω πιστευτος...

κοιταζει ο ενας τον αλλο, αποσβολωμενοι ( εγω τους εχω βγαλει να τους δωσω τα παντα στο μεταξυ), και γυρωναει ο ενας και μου λεει:
"φυγε μαγκα μου....δεν ξερω αν λες αληθεια η ψεματα, αλλα ειναι οτι καλυτερο εχω ακουσει".

Ξαναβαζω τα πραγματα στην τσεπη του μπουφαν μου, ανεβαινω στο παπι που ειχα τοτε, και φευγω με κολιδια μπροστα τους......και καλα χεζομουνα πολυ !!
(το κρανος δεν το ειχα βγαλει καν!!)

[Tsber]

Τέλος της δεκαετίας του 80 , το μοναδικό μου μηχανάκι είναι ενα CR125 που είχα πάρει μεταχειρισμένο και το χαιρόμουν καθημερινά!
Φορούσα πάντα εξοπλισμό,ακόμη και στη μετακίνηση για εργασία,εκτός απο μπότες που ήταν σπάνιο πράγμα στην επαρχία εκείνης της εποχής.
Επειδή δεν είχα δίπλωμα ακόμη,απέφευγα τον κεντρικό δρόμο της κωμόπολης όπου έκανε την βόλτα του ο μοναδικός αστυνόμος που έκανε και χρέη τροχαίου και φυσικά τον φοβόμασταν γιατί δεν χάριζε κάστανα!

Στο μοναδικό σημείο που περνούσα κάθετα τον κεντρικό,διπλοτσέκαρα να μην είναι κοντά αλλά συνήθως με έβλεπε απο απόσταση και σήκωνε το χέρι να σταματήσω σφηρίζοντας ταυτόχρονα!
Φυσικά τον έγραφα και την έκανα!
Καμιά δεκαετία αργότερα και αφού έχει πάρει σύνταξη πλέον,τυχαία βρεθήκαμε στην ίδια παρέα και κάποια στιγμή με ρωτά αν θυμάμαι που σφύριζε και δεν σταματούσα! Φυσικα θυμάμαι του απαντώ,αλλά με μοτοκρός ήμουν,δίπλωμα δεν είχα,αν σταματούσα ακόμη θα έγραφες!Ρε συ ,μου λέει ,δεν ήθελα να σε γράψω,να σου πώ μπράβο ήθελα που φόραγες κράνος και να σε δείξω στα άλλα τα κωλόπαιδα!
Έμεινα ενεός!

Τι είπες τώρα, για εμένα η κορυφαία ιστορία μέχρι στιγμής

[azar41]

Μάλλον του είχα κάνει εντύπωση Παντελή ,το κράνος ήταν σπάνιο εκείνη την εποχή στην επαρχία!

[Bowleno]

Μάλλον του είχα κάνει εντύπωση Παντελή ,το κράνος ήταν σπάνιο εκείνη την εποχή στην επαρχία!

Ενώ τώρα όχι;

[harris_x]

Ενώ τώρα όχι;

Τότε ήταν, τώρα δεν είναι.

Μην αρχίσουμε αυτή την κουβέντα plz...

[Tsber]

Μάλλον του είχα κάνει εντύπωση Παντελή ,το κράνος ήταν σπάνιο εκείνη την εποχή στην επαρχία!

Παντού ήταν σπάνιο και εννοείται ότι του έκανες εντύπωση, όπως έγραψε και ο Ηλίας πιο πάνω αν φορούσες κράνος τότε είχες και πολλές πιθανότητες να μη σε σταματήσουν καν σε μπλόκο, "έγραφε" πολύ και αλλιώς!

[Tsber]

Ενώ τώρα όχι;

Τότε ήταν, τώρα δεν είναι.

Μην αρχίσουμε αυτή την κουβέντα plz...

Αν και κάποιες φορές ακόμη με πιάνουν τα νεύρα μου βλέποντας αναβάτες και οδηγούς, τουλάχιστον έχει αλλάξει αρκετά η νοοτροπία.

Θυμάμαι τους γονείς μου να τραβούν τη ζώνη και να την κρατούν κάτω μέχρι να περάσουν το μπλόκο και να τους λέω καλά, αφού κάνετε που κάνετε τον κόπο και την κίνηση γιατί δεν την αφήνετε δεμένη;!

Αφήστε που τότε είχαν κυκλοφορήσει και άσπρα μπλουζάκια με ζωγραφισμένες ζώνες ασφαλείας διαγωνίως για να φαίνεται ότι και καλά είσαι δεμένος

[Λευκάδιος]

Νέα Ιωνία πριν πολλά χρόνια.Ειχα τότε ένα GPZ500S και επέστρεφα για σπίτι δικάβαλο με ένα φίλο από την τροχαία της περιοχής .Στην διασταύρωση Ελ Αλαμέιν και Σμύρνης (για όσους ξέρουν) βγήκα αριστερά (από στοπ) στην Σμύρνης λίγο απότομα άλλα 100% ελεγχόμενα.
Αντίθετα μας ερχόταν ένα περιπολικό και μόλις μας είδε τράβηξε χειρόφρενο (πάνω στην διασταύρωση) για να μας ακολουθήσει.
Μας κάνει νόημα , σταματάμε, κατεβαίνει ο συνοδηγός και αρχίζει το μπλα μπλα σε έντονο ύφος.
Την αμέσως επόμενη στιγμή σταματάει πίσω από το περιπολικό ένα αυτοκίνητο, κατεβαίνει ο οδηγός και αρχίζει να φωνάζει στο όργανο ότι με το χειρόφρενο που τράβηξε παραλίγο να έπεφτε πάνω του .
Με αυτά και με εκείνα φεύγει ο άλλος,το όργανο ψιλοντροπιασμένο πάει να συνεχίσει το κήρυγμα και του λέω γράψε με γιατί έχω και δουλειές .
Τελικά μας άφησε χωρίς να κόψει κλήση.