Όχι ακριβώς αστυνομο-ιστορία αλλά λιμενο-τέτοια.
Έχω πέσει ανοιχτά του Μεσσηνιακού κοντά στην Καρδαμύλη,άγρια θάλασσα με ωραίες ξέρες στα βαθειά,ιδανικά για στυροπούλες και ροφούς.Μη έχοντας σκάφος πήγα με το KLR μέχρι το κακοτράχαλο μονοπάτι και από κει έπεσα με το ψαροντούφεκο.
Όπως είμαι στο βυθό και κάνω καρτέρι κάτι σαργούς ακούω μια εξωλέμβια να πλησιάζει και ένα μαύρο ίσκιο να σταματάει πάνω από το κεφάλι μου.Βγαίνω έξω,το Λιμενικό.
-Καλημέρα σας έχετε άδεια;
-Έχω αλλά είναι στην ξηρά στο σάκο
- Η σημαδούρα σας που είναι γιατί δεν την έχετε κοντά;
- Την έχω δέσει σε ένα βράχο πιο πέρα (όντως γιατί πήγαινα κόστα κόστα και το σχοινι μπερδευόταν στα βράχια και με δυσκόλευε).
- Ο νόμος ορίζει να την έχετα συνέχεια μαζί σας και προβλέπεται πρόστιμο 300 ευρώ. (!)
Το σκέφτομαι λίγο και του λέω:
-Να σας δώσω μια κολοχτύπα που έχω βαρέσει και να το ξεχάσουμε;
Τη δέχτηκε και από μέσα του έκανε εφτά καλές χαρές.
Για όποιον ξέρει η κολοχτύπα είναι καλύτερη κι από αστακό.
