Αποφασίζω να πάω για μπανάκι χθες, να μαυρίσω και λίγο και εγώ. Μηχανάκι, κρανάκι, καλοκαιρινό μπουφανάκι και φύγαμε. Φτάνω Αγ.Θεόδωρους όπου με περίμενε η παρέα κάνω τις βουτιές μου και μετά ξαπλάρω λίγο στην παραλία. Δεν έχει περάσει μισή ώρα και βλέπω το απειλητικότερο μαύρο σύννεφο που έχω δει στη ζωή μου το οποίο σε συνδυασμό με τον όχι βρόχινο εξοπλισμό μου θα οδηγούσε σε όχι και τόσο ευχάριστες εμπειρίες!
Σηκώνομαι κακείν κακώς και την κάνω με τη μια.
Το σκηνικό ήταν απίστευτο!
Αέρας, σκόνη, πανικόβλητοι λουόμενοι να τρέχουν δεξιά αριστερά, και ουρά αυτοκινήτων για τη μεγάλη φυγή. Κάτι από Δευτέρα παρουσία μου έμοιαζε.
Το σύννεφο ήταν πιο αργό από μένα ευτυχώς. Ο αέρας όμως φουλ απο δεξιά και παρέσερνε ότι έβρισκε μπροστά του. Σε μια κατηφορική καμπή δε έφερνε όλο το χώμα στο δρόμο οπότε έφαγα και μια αμμοβολή. Έβλεπα και τους διάφορους "μηχανόβιους" χωρίς κράνος, με κοντομάνικο, σορτσάκι και αναρωτιόμουν πόσο ηλίθιοι είναι και ήμουν σίγουρος πώς παρόλο τον πόνο που θα ένιωθαν εκείνη τη στιγμή (πετραδάκια να σε χτυπάνε με 120-130) και την άμμο στο μάτι πάλι τα ίδια θα έκαναν.
Κάποια χιλιόμετρα παραπέρα, στην Ελευσίνα, με πέτυχε και μια μπόρα που ούτε που κατάλαβα από που ήρθε και φυσικά το διάτρητο Bering δεν κάνει τίποτα απολύτως σε τέτοιες περιπτώσεις!
Κουράγιο σκέφτομαι θα την παλέψουμε. Ευτυχώς που δεν κράτησε πολύ και έτσι με τα πολλά στέγνωσα κιόλας και έφτασα σπίτι όπου 15 λεπτά αργότερα έφτασε το μαύρο πράγμα και στο σπίτι και έγιναν τα γνωστά που όλοι γνωρίζετε.
Τελικά δεν μαύρισα....
Α, και να ακούτε την ΕΜΥ!!!
![]()
![]()