Το σκηνικό είναι: Παρασκευή και 11, Ομόνοια, 3-4 το απόγευμα, κιτρινιάρης (ΤΑΧΙ εννοώ) και υποψήφιοι πελάτες.
Μπροστά ο κιτρινιάρης, 60 φεύγα (ίσως οι χειρότεροι του είδους) πίσω εγώ με το trans(alp). Μετά την Αθηνάς και πριν βγεις στην Σταδίου ως γνωστόν έχει πιάτσα (με όλη την σημασία της λέξης) όπου και περιμένει μια κυρία με κάποιον φίλο - συγγενή (whatever δεν πρόλαβα να δω) σε αναπηρικό καροτσάκι. Σταματάει ο κιτρινιάρης του λεει η θεια που θέλει να παει καθώς και ότι έχει τον άνθρωπο στο καροτσάκι. Ο ταξάρας συνεχίζει τον δρόμο του. ΟΚ λεω από μέσα μου α άνθρωπος μπορεί να παραδίδει.
Με το που στρίβουμε στην Σταδίου και αμέσως μετά το φανάρι που υπάρχει εκεί, μιλάμε για 20 μέτρα διαφορά, υποψήφιος πελάτης σηκώνει το χέρι. Αποτέλεσμα ο γέρος να σταματήσει πάλι να πάρει πελάτη. Τρελένομαι εγώ...
Έφαγα μια σύγχιση εκείνη την ώρα.... Διπλαρώνω και του λέω "πριν δεν ήσουν ελεύθερος, τώρα είσαι; μ@λ@κ@, @@" κτλ και συνέχισα.
Ρε ούστη μου τι σκατόψυχος είσαι; Σκατά στον τάφο σου! Καλά αυτονότητα πράγματα όπως φλας, αλάρμ κάτι, δεν το συζητάω, σταμάτημα επί τόπου, σκύψιμο στο ανοικτό δεξί παράθυρο να ακούσει που πάει ο καθένας κτλ
Συνεχίζοντας σκεφτόμουν διάφορα.... Να σου σκάσουν τα λάστιχα, να σε γράψουν κτλ. Η δικιά μου μαλακία είναι ότι δεν του πήρα το νούμερο να κάνω καταγγελία στο ΤΣΑ (που). Δεν το σκέφτηκα καθόλου από τη σύγχυση εκείνη την ώρα.
Και μετά μου λένε για σεμινάρια στους ταξάρες που κάνει το υπουργείο ή ότι "παντού υπάρχουν και κακοί επαγγελματίες" και λοιπές μ@λ@κιες. Καλά τόσο γκαντέμης είμαι κι όλο στους κακούς πέφτω;;;
Τα σκέφτομαι πάλι και συγχύζομαι.