(Σήμερα προμοτάρω τον Βασίλη)
(Σήμερα προμοτάρω τον Βασίλη
Συνεχίζουμε αριστερά (από τον 243 μπαίνουμε στον 242), και καπάκι έχουμε passo Sella.
Το τι βλέπουμε και κάνουμε στο δρόμο μας δεν μπαίνει σε λόγια. Κάτι θα ψιλοφανεί στις φωτογραφίες των 3 τελευταίων ημερών, που τα ξανακάναμε όλα αυτά (αλλά με χειρότερο καιρό).
Το Sella είναι από τα σχετικά ψηλά πάσα. Το γκάζι μας είναι αισθητά ασθενικό και το ρελαντί έχει πέσει κατά 200σαλ και στους δυο. Αρχίζει και βρέχει καλά...
Και καπάκι στο καπάκι, S48 και passo Pordoi. Mεγάλο και χορταστικό. Φωτό δεν έχουμε μέχρι στιγμής από τη διαδρομή γιατί εκτός του ότι βρέχει, είμαστε στη μέση της 2ης μέρας εκεί και δε χορταίνουμε αυτό που συμβαίνει. Το να σταματήσουμε έστω και για 2' θέλει ....μεγάλη δύναμη χαρακτήρα!
Φτάνουμε στο 'πάσο', εκεί στη φωτογραφία του λινκ, αλλά όλα κι όλα 5 αυτοκίνητα έχει. Βρέχει αρκετά και κάνει κρύο. Εκεί βλέπουμε ένα τελεφερικ που πάει κυριολεκτικά στον ουρανό. Παρκάρουμε, κόβουμε τικέτα και...
Είμαστε ήδη στα 2240 μέτρα. Που θα μας πάει ετούτοοοοοοοοο;;;;;;;;;;;
Λοιπόν μας ανέβασε στα 3000, ένα ride απίθανο, δίπλα στους απότομους βράχους των Dolomiti και με βροχή και λίγο αέρα για να σπάει η ...βαρεμάρα της διαδρομής!
:rotflmao::rotflmao:
Βρισκόμαστε λοιπόν στο Rifugio Maria, La terrazza delle Dolomiti στα 2950 μέτρα!
Πόσες φωτό να βάλω από εκεί;;;;
Έχουμε πολλές!
Τα σύννεφα έκρυβαν τον ορίζοντα, και δυστυχώς δεν απολαύσαμε τη θέα. Αλλά και η ομίχλη που συνεχώς άλλαζε το τοπίο είχε τη χάρη της. Οταν ανεβήκαμε όλα ήταν στεγνά. Μέχρι να φάμε τα λουκάνικά μας... το είχε στρώσει.
Το ότι κάποιοι παλαβοί έχουν κάνει event εκεί πάνω με ΧΤ, ας μη το συζητήσουμε!!!!!
Και ευτυχώς για λίγο ο καιρός ανοίγει, για λίγα λεπτά δηλαδή, και ιδού: ένα μικρό μέρος του passo Pordoi. Ένα ελάχιστο δείγμα του πως είναι οι διαδρομές που κάνουμε από το πρωί ως το βράδυ στις 2+3 μέρες μας στους Δολομίτες. Κρατήστε αυτή την εικόνα, γιατί εξηγεί τον χιλιομετρικό απολογισμό της ημέρας.
Για να δούμε τι κάνουν τα αγόρια, μετά τη μάσα και το τρελλό κρύο έξω σε αυτά τα μπαλκόνια....
Συνεχίζουμε κατεβαίνοντας το Pordoi προς Arabba, και μόλις φτάνουμε εκεί........ μεταβολή!
Ένα ακόμα Pordoi (με νερό, η φωτό είναι από αργότερα) γιατί είναι όλα τα λεφτά!!
Μια λεπτομέρια. Στις διαδρομές προς τα πάσα, όλη η φάση είναι φουρκέτες. Φουρκέτες, φουρκέτες και λίγες φουρκέτες. Πολλές πάνω από 180 μοίρες. Στην αρχή του δρόμου προς ένα πάσο, καθώς και κατηφορίζοντας από αυτό, υπάρχει πινακίδα που λέει πόσες φουρκέτες ακολουθούν. Εικοσιτόσες, τριαντατόσες... Kαι κάθε μια έχει αριθμό, σε πινακίδα (πέτρινη ή σιδερένια) στην κορυφή της. Σε κάποιες διαδρομές έχει το υψόμετρο.
Φτάνουμε στο Canazei και πιάνουμε τον S641 για να κάνουμε τον 'κύκλο' των περίφημων πάσων, με το passo di Fedaia. Kάπου εκεί γυρίστηκε και το Italian Job.
Η διαδρομή έχει και ανοιχτά κομμάτια, για αλλαγή, και ακριβώς στο πάσο έχει και την ομώνυμη λίμνη.
Ναι και τα αγόρια μας, στα 2057 μέτρα.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση