H μέρα τελειώνει πίσω στη La Villa, που πλέον έχει γίνει "σπίτι μας".
Οι δύο κάγκουρες με τα νέα τους σκουφάκια (από το Falzarego).
Mετά την οδήγηση πολλών ωρών με βροχή και σε 4-5 βαθμούς, οι 11-12 της La Villa είναι ΖΕΣΤΗ. Εξ ου και τα κοντομάνικα. Βράζουμε!
Μέρα τέλος.
Είμαστε στο δρόμο νωρίτερα από τις 10 το πρωι και επιστρέφουμε στη La Villa σχεδόν στις 5 το απόγευμα. Σύνολο ημέρας: 126χλμ!!!!!!!!!!!!!
Άρα πήγατε στα σωστά μέρη... (Γιάννης FJ)
Μέρα.... τελευταία, Σάββατο 2/6
Έχουμε ξυπνήσει πολύ νωρίς. Πρέπει να προλάβουμε το καράβι στη Βενετία ως τις 11.
Αποχαιρετάμε το κέντρο των Dolomiti, δηλαδή τη La Villa στην οποία τελικά περάσαμε 2+3 μέρες συνολικά.
Η πινακίδα τρίγλωσση φυσικά, όπως είπαμε κάπου παραπάνω.
Βρέχει συνεχώς από την ώρα που ξεκινήσαμε.
Σκοπός είναι να πάμε σχετικά γρήγορα στη Βενετία, γιατί μάλλον δε μας παίρνει να χάσουμε το καράβι. Προκειμένου να πάμε Belluno και να βγούμε στον οτοστράντα Α27 για να κατέβουμε καρφί, κάνουμε ένα passo Valparola (S48) το οποίο είχαμε κάνει και χτες.
Nα ένα πολύ σπάνιο κομμάτι δρόμου στα πάσα: ευθεία λίγων μέτρων!
Mετά από ένα γρήγορο και υγρό Valparola, έχουμε την λογική και απλή επιλογή να πάμε από τον ωραιότατο S51 ως το Belluno και μετά να πάμε από τον αυτοκινητόδρομο χαλαρά και ωραία.
Αλλά όοοοοοοοοοοοοοοχι! Η αγαπητή μας ξενοδόχα μας έχει ενημερώσει ότι εκεί δίπλα παίζει το pass di Giau. Στροφή λοιπόν στον S638 (και μετά S251) και βουρ!
Και φυσικά δε το μετανοιώσαμε!!
Giau!
Aπό τα ψηλότερα πάσα. Σύντομη στάση, με ελαφρύ άγχος γιατί διαπιστώνουμε σιγά σιγά ότι ο χρόνος πιέζει.
H θέα υπέροχη όπως πάντα, παρόλη την ομίχλη. Για το κρύο ...ας μη γίνω κουραστικός. Τα είπαμε
Ένα ακόμα μοτοσυκλετιστικό 'μνημείο'. Η μοτοκουλτούρα έχει ποτίσει όλη την περιοχή, αλλά είναι δύσκολο να την βάλω σε λόγια.
Τα αυτοκόλλητα λεσχών στις πινακίδες, τα 'τεχνήματα' όπως αυτό, οι πινακίδες <biker friendly> σε πολλά μοτέλ, και φυσικά οι αμέτρητοι συνάδελφοι που κουράζεται το χέρι σου να χαιρετάς... όλα αυτά και διάφορα άλλα, συνθέτουν κάτι που δεν περιγράφεται. Και αυτό ισχύει και για την Αυστρία (που έχει πάαααρα πολύ 'ψωμί' για τέτοιες μοτοκαταστάσεις) και την Γερμανία. Οι Δολομίτες είναι βέβαια πολύ ιδιαίτερος τόπος και μαζεύει μοτοσυκλετιστές απ'όλην την Ευρώπη. Ε, οι Ιταλοί, Γερμανοί, Αυστριακοί και Ελβετοί που είναι γειτονιά τους, φαντάζομαι έρχονται όσο συχνά εμείς οι Αθηναίοι πάμε για <καφέ στην Επίδαυρο>. Να του πω τυχερούς;
Μια τελευταία ματιά από τα 2200 μέτρα, πριν πάρουμε τον τελευταίο κατήφορο προς Belluno.
Άντε, να τελειώνει αυτό το θρεντ...
Kαι η τελευταία μας φωτογραφία από τις άλπεις, κατεβαίνοντας τον 251. Αυτός ο S251 ήταν μια μεγάλη αποζημίωση: το τελευταίο μας κομμάτι εκεί πέρα ήταν και από τα καλύτερα.
Η ώρα έχει περάσει και πλέον πιεζόμαστε. Μολις βγήκαμε στον A27, καρφώσαμε 150-160χαω (ευτυχώς μόλις τότε σταμάτησε και η βροχή) και φτάσαμε ΟΡΙΑΚΑ στη Βενετία.
Σάββατο βράδυ στο κατάστρωμα του Λευκά Όρη, ανοιχτά στην Αδριατική. Τελειώνει η μέρα, τελείωσε και η βόλτα. Με τον Βασίλη δεν έχουμε να συζητήσουμε κάτι. Τι να εξηγήσουμε και σε ποιόν;; Απλά δίνουμε άτυπα ένα ραντεβού για του χρόνου, γιατί όλα τα υπόλοιπα (εντός Ελλάδας) φαίνονται πολύ μικρά. Λίγη στενοχώρια που δεν φτάσαμε στον Άρη που περίμενε πως και πως, αλλά ξεπερνιέται γιατί ξέρω ότι ξέρει ότι άξιζε και με το παραπάνω αυτή η αλλαγή πλάνου.
Περάσαμε καταπληκτικά, ο καιρός δε μας πτόησε κι ας γίναμε μούσκεμα σχεδόν όλες τις μέρες. Η άριστη άσφαλτος (μη σας ξεγελούν τα σπασίματα που φαίνονται στις φωτό) δεν άφησε τίποτα να μας προβληματίσει. Το συνολικό κόστος καθεαυτής της βόλτας (χωρίς δηλαδή τα εισητήρια του πλοίου) ήταν περίπου 1000€ το κεφάλι και τα χιλιόμετρα που κάναμε ήταν ελάχιστα πάνω από 2000, συν τα 400 δικά μου απο/προς Αθήνα. Το κόστος μου φαίνεται μάλλον μικρό σε σχέση με αυτό που κάναμε.
Σκέψεις και παρατηρήσεις... εν καιρώ. Λίγα ακόμα πειράγματα με τον Βασίλη για τα γκέη θερμενόμενα γκριπ του, και μετά ύπνος. Ευχαριστώ τον Βασίλη για την καταπληκτική του παρέα σε κάθε επίπεδο, και εκείνος ευχαριστεί εμέναNext stop: port of Partas, Greece.
---
Προσέχουμε για να τρέχουμε
Τα λογια ειναι περιτα, κανατε πολλων τα ονειρα πραγματικοτητα.Να ειστε καλα και να γεμιζετε την ζωη σας παντα με τοσο ομορφες εικονες(λιγοτερο βροχερες μονο).
Πολύ
Να'στε καλά παιδιά!
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
ΑΓΟΡΙΑ ΜΠΡΑΒΟ!:a19:
Καταπληκτικές φωτό, εκπληκτικές διαδρομές!
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση