... με την βοηθεια του παρκαδορου Χρηστου, στριμωχνουμε οσο γινεται τις μηχανες.
(Σημειο φωτο "4" σε Χαρτη 8)
Κι αρχισε το φαγοποτι του αποχαιρετισμου που (για αλλη μια φορα) ειχε πολλα γελια και πλακες.
Μεχρι που μας περασαν και καποιες ιδεες, να κατσουμε καποιοι εκει το βραδυ, οι οποιες (δυστυχως) δεν πραγματοποιηθηκαν ...
Αν και ολοι στο τηγανι, οι μεζεδες ηταν καταπληκτικοι και ΟΛΑ τα κηπευτικα απο τον κηπο, απο κατω απ' το μαγαζι.
Εκεινο το λουκανικο με το μπουκοβο, μπορει να ηθελε μια κανατα τσιπουρο η καθε μπουκια, αλλα τεσσερεις μερες μετα ειχα ακομα την γευση του στο στομα μου ...
(Σημειο φωτο "4" σε Χαρτη 8)
Η διαδρομη μεχρι τα Φουρνά ειναι πανεμορφη, αλλα τωρα μου φαινοταν απαισια μιας και πλησιαζε το "αναποφευκτο".
Κατεβαινει στην αρχη μεχρι τα 710μ διπλα το ρεμα Μέγα και μετα ξανανεβαινει σιγα-σιγα για να περασει το ρεμα Γιαπούλου στην εισοδο των Φουρνών κι ανεβαινοντας αποτομα μεσα στο χωριο να περασει απ' τα 890μ της πλατειας και να συνεχισει πιο πανω μεχρι τα 1060μ οπου και βρισκει τον δρομο που παει απο το Καρπενήσι προς την Ρεντίνα.
Εδω ηταν κι ο αποχωρισμος!
Οι Βορειοι θα εφευγαν προς την Ρεντίνα (διαδρομη με μωβ βελη στον Χαρτη 8), ενω οι Νοτιοι προς τον Αη Γιώργη (διαδρομη με μπλε βελη στον Χαρτη 8).
Αφου τα δυο "μικρα" των Βορειων μοιραζονται (για τελευταια φορα) τα 5 λιτρα απ' το μπιτονι του Χρηστου, αρχιζουν οι χαιρετουρες και τα σταυροφιληματα, οι ευχες (για καλο δρομο) και οι υποσχεσεις (για επαναληψη)!
(Σημειο φωτο "4" σε Χαρτη 8)
Εμεις 13μελης ομαδα πλεον, κατεβαινουμε μεσα απο ελατα προς το Παλιόκαστρο (760μ) κι απο 'κει στον Αη Γιώργη (380μ) διπλα στον Σπερχειό και πανω στον κεντρικο δρομο Λαμίας-Καρπενησίου.
Κανουμε μια σταση για νερο κι ανασυγκροτηση λιγο πιο κατω (στην διασταυρωση που παει για Γαρδίκι) και ξεκιναμε ξανα.
Λιγο η καθυστερηση να φυγουμε οι τελευταιοι, μιας κι ο Γιωργος ηθελε ν' αλλαξει κρανος...
Λιγο η καθυστερηση για την επισκευη της μπαγκαζιερας του Χρηστου (του κοπηκαν δυο βιδες κι η αριστερη μπαγκαζιερα εκανε καποιες βολτες μεσα στην Λαμία)...
Λιγο η κακη συνεννοηση...
Κι εγινε το λαθος.
Ο Γιαννης (Vstrommer71) κι ο Σπυρος εχουν φυγει για ν' ανεβουν προς τον Μπράλλο, ενω οι υπολοιποι συνεχιζουν για Καμμένα Βούρλα.
Το προβλημα ειναι οτι ενω ο Γιαννης ξερει τον δρομο για να πει προς την Πατρα απο 'κει, ο Σπυρος κινδυνευει να χαθει ...
Διορθωθηκε ομως κι αυτο, μιας κι Αφρικα ξερει καλα το ανεβοκατεβασμα της διαδρομης (ακομα και με χωματινα)!
Προλαβαινω τα δυο παιδια στο βενζιναδικο κοντα στην κορυφη της διαδρομης κι αφου αποχαιρεταμε τον Γιαννη που φευγει απο 'κει για την Πάτρα, επιστρεφουμε παρεα με τον Σπυρο μεχρι το βενζιναδικο εξω απ' τον Αγιο Κωνσταντίνο, οπου (ειχαμε πει οτι θα) μας περιμεναν οι υπολοιποι.
Αφου φουλαραμε κι εμεις, αποφασισαμε να χωρισουμε, ωστε να μην καθυστερει κανενα κανεναν στην Εθνικη, κι ειδικα τα παιδια με τα ασφαλτινα.
Σε μια σταση στο "90" ξαναβρεθηκα με καποιοι και ξαναχωρησαμε μετα απο λιγο για να φτασουμε ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ στα σπιτια μας και να κλεισει με τον καλυτερο τροπο αυτο το τριημερο.
Εχω κανει αρκετες βολτες σε πολλα ωραια μερη της Ελλαδας.
Την συγκεκριμενη, για να μην θεωρηθω υπερβολικος και την πω την καλυτερη, θα πω οτι ηταν μια απο τις καλυτερες που εχω κανει ποτε!
Που οφειλεται αυτη η επιτυχια?
Μα φυσικα στους συντελεστες της! :smilea:
Και ποιοι ηταν αυτοι?
Ολοι ανεξαιρετως που ειχαν ερθει με την διαθεση να αντιμετωπισουν την οποιαδηποτε δυσκολια και να ΜΗΝ την αφησουν να γινει εμποδιο στο να περασουμε καλα!
Ενα μεγαλο ΜΠΡΑΒΟ σε ΟΛΟΥΣ μας παιδια !!!
Ένα μαγάλο μπράβο σε όλους,αποδείξατε ότι και τα μεγάλα γκρουπ μπορούν να συνεργαστούν μια χαρούλα
Τα μέρη,οι φώτο ,οι περιγραφές είναι απίστευτες και πρέπει να ομολογήσω ότι μας πείσατε να πάμε χώμα :smilea:
Πάντα τέτοια!!!
:a19:
Τρελοκοτσιδού..!!!!
Αν πώ οτι δεν ζήλεψα θα είναι ψέμα επίσης
ψέμα θα είναι αν πώ οτι δεν ένοιωσα και ενα σφίξιμο στην καρδιά και μια συγκίνηση
με όλες αυτές τις περιγραφές , εικόνες και βίντεο που δίνουν ενα χρώμα και μια ζωντανή γεύση της υπέροχης αυτής παρέας , θα συμφωνήσω με τον Θανάση ως προς την αναίρεση της άποψης περί μεγάλης παρέας μιας και μάλλον είμαστε της ίδιας σχολής.
Τα όμορφα μέρη οι όμορφες στιγμές οι δυσκολίες που ξεπερνιόνται μέσα σε τέτοιου είδους εξορμήσεις είναι δημιουργούν σχέσεις παντοτινές .
Τα ωραία δεν τελειώνουν Χρήστο ποτέ πάντα μένουν μέσα μας και είναι αυτά που μας κρατούν και μας κάνουν να θέλουμε να ξαναφύγουμε για μιά ακόμη φορά για άλλη μία "περιπέτεια".
Η άλλη Ελλάδα αυτή με τις κρυφές για τους πολλούς ομορφιές είναι πάντα εδώ κοντά η μακρύτερα δεν έχει σημασία , υπάρχει και έχει τόσα να μας δείξει που εφτά ζωές και δεν φτάνουν να χορτάσεις και να δεις , η ορεινές περιοχές θα έιναι εκεί να μας περιμένουν και να αποκαλύψουν την καρδιά τους και να γεμίσει η ψυχή μας με εικόνες
και γεύσεις .
(Μου βγήκε λίγο μεγάλο)
Ενα μεγάλο μπράβο και ενα ευχαριστώ σε όλους οσους συμμετείχαν ενεργά και προσέφεραν σε εμάς ολη αυτή την ατμόσφαιρα που επικρατούσε
Χρήστο να είσαι πάντα καλά και να μας αποκαλύπτεις αυτές τις κρυμμένες πλευρές του τόπου μας να μας μεταφέρεις στην μαγεία των βουνών και των χωμάτινων περιηγήσεων .
"Αν είναι να φύγω ας φύγω πρωί
στη σωστή εποχή σε λάθος στροφή"
Θάνος Ανεστόπουλος / Διάφανα Κρίνα
http://smutradio.listen2myradio.com/
Οτι και να πω...
"Είμαστε πολλοί...Αλλά είμαστε σκόρπιοι"
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση