Ο δρόμος (άσφαλτος) από τον Πεύκο προς το Νεστόριο.
Ο δρόμος (άσφαλτος) από τον Πεύκο προς το Νεστόριο.
Το βράδυ κλασσικά ανάψαμε φωτιά, μετά συνοδείας ωραιότατου τσίπουρου αλλά και ρακής. Ομορφες στιγμές.
Μέχρι τις 4 το πρωί όλα ήταν οκ μετά όμως άρχισε να βρέχει, να βρέχει πολύ, να βρέχει συνέχεια και να μη σταματά, βροχή να δει το μάτι σου... οπότε άρχισε άτακτη υποχώρηση στις σκηνές, για οχυρωματικά και αντιπλυμμηρικά έργα, Αθήνα ανοχύρωτη πόλη και έτσι...
Αφού οργανωθήκαμε για να μη γίνουν μούσκεμα τα πράγματά μας την πέσαμε για :ZZZ: υπό τον ήχο της βροχής. Ευτυχώς στήσαμε μακριά από το ποτάμι.
Το πρωί του Σαββάτου έβρεχε και μάλιστα πολύ. Αλλά όταν έχεις κάνει 500+km για να δεις κάποια χωμάτινα κομμάτια θα κάτσεις στα αυγά σου;
Φυσικά και όχι, οπότε κατά τις 11 και αφού ο καιρός δεν άνοιγε με τιποτα, έβαλα τα αδιαβροχα και βουρ προς το βροχερό Νεστόριο για Βενζίνη και μετά κατεύθυνση προς το χωριό Γράμμο (Γραμβούσα).
Το χωριό Νεστόριο (Ανω).
Αφού ενημέρωσα μερικούς φίλους για την διαδρομή που θα κάνω μη τυχόν συμβεί κάτι ξεκίνησα για το χωριό Γράμμος από το χωριό Πεύκος.
Από τη πολύ βροχή το χώμα είχε λασπώσει για τα καλά, και γω στο άφρικα έχω τα σαχάρα που δεν είναι κατάλληλα για τέτοιο τερέν. Οπότε οι ρυθμοί μου ήταν χαλαροί εως πολύ χαλαροί και ευτυχώς στον πρώτο χωματόδρομο πέτυχα ένα ιχ που κατέβαινε από τον Γράμμο και μου είπε ο πολύ φιλικός οδηγός του, ότι ψηλά ο καιρός ήταν απλά βροχερός χωρίς κεραυνούς και αέρα.
Τελικά ο δρόμος μέχρι το χωριό ήταν βατός και μόνο μερικά σημεία ήθελαν προσοχή.
Η διαδρομή ήταν απίστευτα όμορφη ειδικά με την βροχή. Το μόνο άσχημο ότι λόγω καιρού δεν μπόρεσα να βγάλω παραπάνω φωτογραφίες.
χωρίς λόγια
-
-
Στη διαδρομή υπάρχει αυτό το μικρό εκκλησάκι.
Επιγραφή από τάγμα του εθνικού στρατού πάνω στο εκκλησακι της προηγούμενης φωτό.
1 - 10 - 1948 / άσχημα χρόνια.
Το άγαλμα του Πέτρου Κοκκαλη (πατέρα του Σωκράτη Κόκκαλη), γιατρού που βοήθησε πολύ κόσμο στον εμφύλιο πόλεμο.
Το ιστορικό χωριό Γράμμος.
Στάση για καφεδακι και κουβεντούλα με τους λιγοστους ντόπιους.
Μετά το χωριό του Γράμμου και αφού ο καιρός έκλεινε κι άλλο αποφάσισα να πάω να δω την αλπική λιμνη Αρένων.
προς λίμνη Αρένων - Ερείπια Μυροβλήτη.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση