Την Παρασκευή 24/9 την έκανα για Νεστόριο. Λοιπόν στον χώρο που γίνεται το ρίβερ πάρτυ έστησα τη σκηνή μου και συναντήθηκα με φίλους από όλη την Ελλάδα, αφού είχαμε κανονήσει εκεί συγκέντρωση.
Το θέμα είναι ότι όλοι οι φίλοι ήρθαν με street mηχανάκια οπότε την Παρασκευή ανέβηκα από Αθήνα μόνος από εναλλακτική χωμάτινη διαδρομή όπως και το Σάββατο την εκδρομή στα βουνά την έκανα δυστυχώς μόνος.
Εφυγα από Αθήνα στις 6 το πρωί γιατί είχα μπόλικα χιλιόμετρα μπροστά μου και για λόγους οικονομίας στη βενζίνη πήγαινα στην εθνική το πολύ 130 βαριά 140.
Τα χιλιόμετρα μέχρι την Λαμία είναι βαρετά αλλά έφυγαν εύκολα με σκέψεις για την υπόλοιπη εκδρομή. Μετά τον Δομοκό ξεκίνησε η βροχούλα και πρώτη στάση για να βάλω κάτω αδιάβροχο και πάνω την επένδυση για την ψιλοακούσαμεν από το κρύο...
Τσούκου τσούκουέφτασα Καρδίτσα - Τρίκαλα και νάσου τα βράχια στην Καλαμπάκα. Από κει και πάνω και μέχρι τα Γρεβενά η διαδρομή είναι υπέροχη. Εγω όμως ήθελα να αποφύγω το κέντρο των Γρεβενών οπότε το έκοψα χωμάτινα από το χωριό Μελίσσι προς το χωριό Αιμιλιανό με σκοπό να φτάσω χωμάτινα προς Μαυραναίους αλλά τζίφος...
Προχώρησα αρκετά στο χώμα αλλά δεν είχα καλό αναλυτικό χάρτι μαζί μου (εχει εξαντληθεί) οπότε άρχισα να ψιλοαγχώνομαι αφού ήμουν μόνος και τα βουνά εκεί είναι ιδανικά για χασιμο. Μετά από καμμιά ώρα και αφού δεν έβγαλα άκρη και σκεφτομενος τα χιλιόμετρα που είχα να κάνω στην συνέχεια γύρισα πίσω και πήρα κατεύθυνση προς Γρεβενά σπασμένος που δεν βρήκα ακρη αλλά τουλάχιστον ήξερα που βρισκόμουν...
Στη διαδρομή βρήκα και ένα ερηπωμένο χωριό, χαρά του φωτογράφου
Από τα Γρεβενά αποφάσισα να πάρω τον δρόμο προς Σαμαρίνα και από κει χωμάτινα μέσω Ζούζουλης να κατέβω προς Επταχώρι.
Η διαδρομή από τα Γρεβενά προς Σαμαρίνα είναι κατά τη γνώμη μου από τις καλύτερες στην Ελλάδα.
Γρεβενά προς Σαμαρίνα.
Ο καιρός είχε αρχίσει να κλείνει αλλά ευτυχώς μου έκανε τη χάρη να φτάσω στεγνός στον προορισμό μου αλλά ελαφρώς παγωμένος. Αυτά την Παρασκευή γιατί το Σάββατο πνιγήκαμεν...
Γρεβενά προς Σαμαρίνα.
Στο βάθος η Σαμαρίνα.
Μετά ξαναμπήκα στα φοβερά και τρομερά χώματα με προορισμό την Ζούζουλη.
Χωμάτινα προς Ζούζουλη.
Και μετά από κάμποσα χωμάτινα χιλιόμετρα και μια επίθεση από καλοαναθρεμένο τσοπανόσκυλο (εκεί κατάλαβα ότι και το άφρικα μπορεί να πάει γρήγορα στο χώμα
Στην παραπάνω διαδρομή υπάρχει το τοξοτό γεφύρι του Κουσιουμπλή
Στους πρόποδες του εντυπωσιακού βουνού, Βόϊου.
και ξαφνικά να σου η πολυπόθυτη διασταύρωση...
Μέχρι το πευκόφυτο έχει χώμα αλλά για λίγο ακόμα. Από του χρόνου θα έχει άσφαλτο μέχρι το χωριό Πεύκος κοντά στο Νεστόριο αφού στο βουνό κυριολεκτικά γινόταν χαμός από μηχανήματα.
Για τους κατόχους street υπάρχει η φοβερή ασφάλτινη διαδρομή προς το Νεστόριο.
Εγώ είχα σχεδιάσει να ανέβω χωμάτινα οπότε βουρ για Χρυσή.
Η θέα στα βουνά από το χωριό Χρυσή.
Το Πευκόφυτο.
Μετά το Πευκόφυτο ξενέρωσα γιατί οι υπέροχοι δασικοί που θυμόμουν είχαν γίνει κάπως έτσι...
Είχε περάσει η ώρα, με είχε κόψει και πείνα, και αποφάσισα να πάω προς Νεστόριο να στήσω τη σκηνή, και να αφήσω τον Γράμμο για το Σάββατο.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση