Εγώ ρε συ άσχετος είμαι με οικονομικά αλλά ζω μια πραγματική ζωή και δυσκολεύομαι να τα φέρω βόλτα όπως πολλοί εδώ μέσα.
Δεν μπορώ όμως να μην αναρωτηθώ…
Η κυβέρνηση τι ρόλο παίζει?
Γιατί εγώ το μόνο που βλέπω είναι η απελευθέρωση των πάντων.
Κι όπου απελευθέρωση διάβαζε αποποίηση των ευθηνών.
Το σύστημα κάποτε μπορεί να αυτορυθμιστεί.
Τώρα αν μέχρι τότε πεθάνουν μερικές χιλιάδες από τις περικοπές στην υγεία πχ ε δεν τρέχει και τίποτα.
(και αυτά δεν στα λέω τυχαία τα έχω σπουδάσει)
Εγώ λοιπόν ούτε αριστερός είμαι, ούτε δεξιός είμαι ούτε τίποτα.
Τέτοια σκληρότητα όμως απέναντι σε αδύναμους ανθρώπους (ψυχασθενείς, γέρους, παιδιά, μητέρες κλπ) ακόμα κι αν μου το έλεγαν θα ήταν αδύνατο να το πιστέψω.
Και όλοι σα να μην τρέχει τίποτα…
Σαν όλα αυτά να συμβαίνουν κάπου άλλου…
Σαν να μην είμαστε εμείς να είναι κάποιοι άλλοι…
Φοράνε τις κουστουμάρες τους, οδηγάν τις αμαξάρες τους, τι βι μπλα μπλα όλη μέρα και γκομενούλα το βράδυ…
ΑΝ στο Νταού Πεντέλης τώρα ένα έφηβος ψυχασθενής δε βρει κρεβάτι, ένα πρεζόνι δε βρει θέση…
Τι έγινε?
Οικονομικά μπορεί μια μέρα να ξεχρεώσουμε. (αν και αμφιβάλω)
Ηθικά όμως ?
(ναι το ξέρω, το σκέφτομαι κι εγώ… Είμαι ρομαντικός μην πω τίποτε χειρότερο, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό)