παγια τακτικη δεν υπαρχει σε αυτα
αναφερομαι σε οσους ειναι γονεις η εχουν συγγενικα προσωπα
να πω μια προσωπικη εμπειρια εδω
οταν ημουν μικρο,οι γονεις μου δεν μου επαιρναν μηχανη
επειδη καποιοι φιλοι μου ειχαν παντα με μοτο κυκλοφορουσαμε,και οταν επαιρνα καμμια στα χερια μου σεληνιαζομουν,ευτυχως μεγαλωσα γλιτωσα(για την ωρα,οπως και να το κανεις ειναι μια επικινδυνη δραστηριοτητα)
στα παιδια μου προσπαθω να μαθω πρωτα την σωστη συμπεριφορα,τους κανονες κ.ο.κ και την σωστη οδηγηση-αρχικα με ποδηλατο και συνεχιζουμε-
προσπαθω να τα κανω να στραφουν προς το εντουρο καθως το θεωρω ποιο ασφαλη ενασχοληση με τα διτροχα
πρωτα απ ολα ειναι θεμα παιδειας και εκπαιδευσης και μετα τα ολα τα υπολοιπα,μπορει σημερα να υπαρχουν ποιο πολλα μεσα,να επηρεαζονται ποιο ευκολα αλλα οι μικροι πρεπει να μαθαινουν απο εμας,λογω δουλειας η τριβη με το συγκεκριμενο θεμα ειναι καθημερινη,προσπαθω να ειμαι διδακτικος
τωρα αν καταφερνω κατι?ελαχιστοι απο τους νεαρους που εχω μιλησει φορανε κρανος,οι περισοτεροι μαλλον δεν ακουσαν καν τι ελεγα
απο δικη μου πρωτοβουλια θα παω φετος σε μερικα σχολεια της περιοχης να μιλησω σε παιδακια δημοτικου για την σωστη συμπεριφορα και κινηση στην πολη,και βασικους κανονες οδικης κυκλοφοριας,ολοι μπορουμε να κανουμε κατι αν το θελουμε,ενα κεφαλι να μην σπασει εξαιτιας μας ειναι κερδος
btw ανακαλυψα τελευταια οτι ενας ανηψιος μου,βγαινει τελευταια με συνομηλικους του με παπακια
του ειχα μιλησει πριν καιρο και στο τελος του ειπα<βγαλε διπλωμα,και την επομενη θα εχεις μηχανακι να σε περιμενει-εννοειται με κρανος>του εχω κανει και αρκετα μαθηματα
δεν ξερω τι θα κανει παντως μετα την<ανακαλυψη>μου
πηγα τον ξαναβρηκα και του χαρισα ενα κρανος μου με την προυποθεση να το φοραει
Καθόμαστε και σχολιάζουμε σε ένα φόρουμ για μοτοσυκλέτες ένα κείμενο το οποίο έχει γραφτεί πάνω σε συναισθηματική φόρτιση από κάποιον που πιθανώς δεν ξέρει καν πόσες ρόδες έχει ένα δίτροχο...
Ταυτοχρονα ομως αυτο το κειμενο εχει καποιους αποδεκτες που συμφωνουν με ΤΟΝ δεν ξερει ποσες ροδες εχει ενα διτροχο και επισης τον κανουν σημαια για μια περιοχη ή μια πολη ή δεν δεν ξερω εγω για ποσο κοσμο εφοσον διαβαζεται στο διαδυκτιο.
Οπως το βρηκε και ο φιλος παραπαπανω ετσι θα το βρει και πολυς αλλος κοσμος ,οποτε μια αποψη υιοθετηται απο μια μεγαλη μεριδα που μονο καλο δεν μπορει να κανει.Πλεον μονο ετσι αλλαζει η παιδεια με την γνωση που μπορουν να προσφερουν μονο οσοι εκφραζονται γιατη εχουν απλα καβαλησει και ξερουν τι λενε,ειδικα οταν ειναι και οικογενειαρχες.
Γραφει παπαριες και ασυναρτησιες καποιος που δεν ξερει ουτε απο μηχανες ,ουτε (μαλλον)απο παιδια.
Το κακο ειναι καποιοι αυτον θα τον παρουνε στα σοβαρα και θα κανουνε τη ζωη των παιδιων τους μαρτυριο.
Μοναδικο ελαφρυντικο για τις παπαριες του και εκει σηκωνω τα χερια ψηλα, η φορτιση της στιγμης.
Απαράδεκτο κείμενο!!!! Από την άλλη φωτογραφίζει την ελληνική κοινωνία σε όλο της το μεγαλείο! Τέτοιοι ήμασταν μια ζωή! Κουνάγαμε το δάχτυλο στους άλλους και παινεύαμε τον εαυτό μας στον καθρέπτη! Οι άλλοι φταίνε! Εμείς ποτέ! Εμένα η μητέρα μου, μου έφερε μηχανάκι στο σπίτι από 4 χρονών, ένα 50άρι honda. Πρίν ανέβω πάνω κάθε μα κάθε φορά απαιτούσε να φοράω το κράνος μου, τις επιγονατίδες μου, τα γάντια μου, όλα! Αν κάτι δεν υπήρχε απλά δεν έκανα βόλτα! Κι ας της έλεγαν οι παππούδες μου, πως είναι τρελή που βάζει το παιδί στο μηχανάκι! Σήμερα δεν υπάρχει βόλτα με τη μηχανή χωρίς κράνος! Δεν μπορώ να οδηγήσω! Κανένας μας δεν γεννήθηκε γνωρίζωντας! Όλοι τα μάθαμε στην πορεία! Με τον καλό ή με τον κακό τρόπο! Απλά λυπάμαι για κάποιους που ήταν λιγότερο τυχεροί από μένα!![]()
Μια και εγω δεν εχω παρει αναποδες, να θυμισω οτι υπαρχουν κι αλλα πραγματα στη ζωη εκτος απο το να ζεις στην Ελβετια. Στην αντιθετη περιπτωση, απλα μετακομιζεις στην Ελβετια αν μπορεις και στη γερμανια αν δεν μπορεις. Ελλαδα και Ελβετια δεν πανε στο ιδιο πακετο και ουτε ποτε πηγαινανε.
Ολα περναν αλλα αφηνουν τρυπα.
Ο υπογραφων το κειμενο : Ι. Εδεσσηνός Πελλαίος
Πάντως , είναι δύσκολο θέμα η εφηβεία και τα «επικίνδυνα σπορ»…. Και από την μεριά του γονιού αλλά και του εφήβου…
Δυστυχώς , δεν υπάρχει συνταγή….
Δεδομένης της αγάπης του γονιού προς το παιδί και της ανησυχίας που αυτή δημιουργεί , αλλά και δεδομένου του αυθορμητισμού και της παρορμητικότητας της εφηβείας, για να πάνε όλα καλά ,κατά την γνώμη μου, προϋποθέτει τρεις παράγοντες….
1. Το μυαλό που κουβαλάμε οι γονείς
2. Το μυαλό που κουβαλάει το παιδί
3. Τ Υ Χ Η
1)Είναι κακό ένας γονιός να μη θέλει ν'αγοράσει στο παιδί του μηχανάκι;
2)Αμφιβάλλει κανείς ότι όση παιδεία και να'χεις,την πτώση σε δημόσιο δρόμο(με ό,τι αυτό συνεπάγεται)δε τη γλιτώνεις;
1)οχι δεν ειναι κακο,ειναι δικαιωμα του καθενος πως θα μεγαλωσει τα παιδια του
2)και οι κορες μου θα μεγαλωσουν,θα βγουν ραντεβου,θα βρουν γκομενο,θα κανουν sex-ουτε αυτο το γλιτωνω...![]()
Τότε ρε σεις γιατί βλέπω τόση χολή για το κείμενο που έγραψε ο παπάς;
Δεν είναι εντελώς παράλογο αν το σκεφτεί κανείς το να μη θέλει κάποιος να εκθέσει συνειδητά(δηλ. με συγκατάθεση ή και προτροπή) το παιδί του σε περιβάλλον τόσο επικίνδυνο(δημόσιος δρόμος και μηχανάκι).
Αν θέλει ας πάρει αργότερα όταν ενηλικιωθεί με τα λεφτά του,εκεί αλλάζει το θέμα.
Μέχρι τότε γιατί να κατακρίνουμε ένα γονιό που απλά δε θέλει ο ίδιος να ρισκάρει να βγάλει τα μάτια του;
Η αποτροπή των παιδιών απ'το σεξ είναι αφύσικη και δεν κάνει καλό.
Το να θες ν'αποφύγεις να 'χουν ατύχημα με μηχανάκι δεν είναι ούτε αφύσικο,ούτε κακό ούτε παράλογο.
Εντάξει,σε φόρουμ για μηχανές είμαστε αλλά γιατί τόση αντιπάθεια σε όσους μεγαλώνουν τα παιδιά τους με διαφορετική μεν αντίληψη για το θέμα παιδί-μηχανή αλλά με λογικότατο επιχείρημα(ασφάλεια);
Χαλαρώστε...
Γιατι κωστα μου και για το σεξ που θα ερθει η ωρα τους να κανουν (γκρρρρρρ) θα τους δωσουμε καποια παιδεια, δεν θα τους πουμε μην κανετε.....