Πακετάρισμα, και συνέχεια προς Κόνιτσα, Καλπάκι, Μέτσοβο.
Η ιδέα για διανυκτέρευση στα Γιάννενα εγκαταλείφθηκε λόγο της πρόβλεψης για βροχές και καταιγίδες. Το παλιό κομμάτι της Κατάρας από Γιάννενα προς Μέτσοβο δεν το είχα κάνει, και δεν ξέρω αν θα προλάβω να το ξανακάνω. Μετά και την Εγνατία, ο δρόμος επιστρέφει στη μητέρα φύση. Κομμάτια ολόκληρα έχουν σκάσει και χόρτα έχουν φυτρώσει στο δρόμο.
Αλλά ο λόγος αυτής της διαδρομής ήταν άλλος.
Μία από της ομορφότερες διαδρομές στην Ελλάδα. Το Ανήλιο Χαλίκι. Ο χάρτης του 2007 τον δείχνει ακόμα χώμα. Και αλήθεια είναι ότι και εκεί υπάρχουν πολλά προβλήματα συντήρησης, αλλά αξίζει κάθε χιλιόμετρο.
Από το πρώτο στενό κομμάτι με τον γκρεμό στο πλάι χωρίς μπαριέρα, το δεύτερο χωμένο μέσα στο πυκνό δάσος, τόσο που δεν το βλέπει ο ήλιος, (Ανήλιο), και για το τέλος το αλπικό λιβάδι.
Είναι περίεργα τα παιχνίδια του μυαλού, αλλά ενώ μπορεί να μην θυμάμαι τι έφαγα εχθές, σε όλη τη διαδρομή είχα ζωντανή την εικόνα του Βύρωνα να στρίβει μπροστά με το Tuono, και του npat να αράζει στην άκρη για τσιγάρο, από την τελευταία ΠΣΚ στη Βοβούσα.
Μετά την Ελάτη αρχίσαμε να σκεπτόμαστε για διανυκτέρευση. Το κρύο ήταν πολύ και εγώ δεν ήθελα περάσω τα χθεσινά. Έτσι φτάσαμε στον γνωστό ξενώνα Αγνάντι στη λίμνη Πλαστήρα. Δυστυχώς η κρίση έχει φέρει εγκατάλειψης και η εικόνα ήταν πολύ διαφορετική απ’ ότι θυμόμουν. Αλλά είχε ζεστό κρεβάτι, και την καλύτερη θέα στην λίμνη.
Ανήλιο Χαλίκι. Ο Μαρίνος θα έχει σίγουρα καλύτερες φωτογραφίες
Πριν την Ελάτη
Απάντηση με παράθεση
). Και η έκπληξη ότι όλο το τοπίο πίσω από την Χασιά, προς Δερβενοχώρια έχει πρασινίσει πολύ περισσότερο. Έκανε και τα τελευταία χιλιόμετρα της επιστροφής ευχάριστα.
Δημοσιεύθηκε αρχικά από Pan (dvs)
