τι μου άρεσε....
Το οτι περασατε καλα.
τι δεν μου άρεσε...
Που δεν μπορεις να ξεχωρισεις δυο ωριμους ανδρες απο δυο γερους.
Το οτι με τη φασαρια που κανατε περνωντας απο τα χωρια,οι κοτες σταματησαν να κανουν αυγα.
Επισης το οτι περασες καλα και υπαρχει παντα ο κινδυνος να μας ξαναερθεις.
Θα σου εχω και παγωτο ετοιμο XXL,να σκασει ο συντεκνος.
Οι ώρες μπροστά σε οθόνη έχουν μειωθεί δραματικά - τώρα που μπορώ- οπότε συνέχεια αναβάλω να γράψω την συνέχεια αν και θέλω. Σήμερα όμως βρέχει ...
Ας συνεχίσω λοιπόν εκεί που το είχα αφήσει πριν 1,5 μήνα περίπου δηλαδή στην Βοβούσα, παραθέτοντας και τα λόγια του Σπύρου και με λιγότερα πλέον στην μνήμη μου.
Θυμάμαι το τεράστιο χαμόγελο του Σπύρου και με τα λόγια του παραπάνω εξηγείτε. Χαίρομαι λοιπόν που η πρόταση μου να σταματήσουμε σε αυτό το περίπτερο ενημέρωσης τον έκανε τόσο χαρούμενο.
και μέρος του χάρτη, δυστυχώς κουνήθηκε λίγο
εκεί γνωρίσαμε μια συμπαθέστατη παρέα από όπου είχαμε μπόλικα να μάθουμε αλλά και να συζητήσαμε οπότε δεν φάνηκε και τόσο ο χρόνος που περιμέναμε.
Αυτά έγιναν λίγο παρακάτω, όπου καθίσαμε δίπλα στο ποτάμι και ξαναείδα και χάρηκα την υπέροχη Βοβούσα καθώς και τις όμορφες μαμάδες και παιδάκια της
![]()
Πράγματι, αυτό το κομμάτι ήταν από τα ποιο δύσκολα που κάναμε, ήταν και η ζέστη λίγο θέμα πλέον.
Ήταν εντυπωσιακό πόσο μεγάλη διακύμανση είχε η θερμοκρασία την εποχή αυτή. Πόσο κρύο το πρωί στην Κόνιτσα και πόση ζέστη μετά την Βοβούσα. Ευτυχώς το όμορφο κομμάτι Σμίξη - Βοβούσα το κάναμε και με σχεδόν άψογες συνθήκες.
τι πείσμα να μου στραβώνει τις φωτογραφίες αυτό το μοτο... γκρρρ![]()
Ένα flashback λίγο πίσω.
Στην Σμίξη παραστράτησα, έχοντας φάει αρκετό κρύο είπα να φάω και λίγο σοκολάτα να έρθω στα ίσια μου ενεργειακά, βλέπετε το γιαούρτι δεν μεταβολίζεται στα σβέλτα όπως οι υδατάνθρακες
εδώ η πρόταση του GPS από την Σμίξη και μετά για Ιωάννινα Gousias. Μπορεί να ήταν μόνο 70 χλμ αλλά το κομμάτι Βοβούσα - Φράγμα Αώου ήταν πολύ αργό.
Μιας και η βροχή σταμάτησε, η σύζυγος δεν θέλει παντόφλες αλλά βόλτα και θέλουμε να προλάβουμε το λίγο φως ... η συνέχεια αργότερα.
Τελευταία τροποποίηση από mesastou; 10/10/2015 στις 19:29.
Ομολογώ πως τα σκυλιά εκείνα ήταν αρκετά θαρραλέα με μπόλικο τσαμπουκά, έτσι αναγκαστικά να κόψω μην αρπάξουν καμία μπότα. Λίγο σεβασμό ζητούσαν βρε παιδιά, στην περιοχή τους ήμασταν, πως να το κάνουμε.
Η Εγνατία κάπως βαρετή μετά από όλα αυτά, θυμάμαι που αράξαμε κάπου μόλις μπήκαμε Ιωάννινα για δικτυακό ψάξιμο δωματίου και τελικά καταλήξαμε στο ίδιο που είχαμε μείνει και την πρώτη μέρα.
Έχει την ομορφιά του για μένα τον μεσήλικα να ξαναπηγαίνω σε γνώριμο μέρος, όπου δεν υπάρχουν δυσάρεστες εκπλήξεις.
Ευχαριστώ και εγώ και πάλι τον Παναγιώτη, αισθάνομαι υποχρεωμένος, που θα πάει θα ξαναβρεθούμε ελπίζω κάπου κάποτε.
Τα Ιωάννινα μπορεί όχι τόσο όμορφα αλλά είναι γεμάτα ζωή και το φαγητό ήταν και πάλι άψογο. Άνετα θα έμενα κάπου στα περίχωρα ή σε κοντινό χωρίο.
Αυτή η ανάβαση με το κρύο που γινόταν ποιο έντονο πραγματικά μου άνοιξε την όρεξη. 11:30 ήμασταν εκεί αλλά το κρύο, λογικά λόγω του υψομέτρου, ήταν έντονο. Σε αντίθεση με εμένα ο Σπύρος ήταν εντυπωσιακά λιτός σε ανάγκες κατά την διάρκεια της ημέρας (κρύο/ζέστη - φαγητό, δεν καταλάβαινε τίποτις)
Στενό σχεδόν όσο οι μοτοσυκλέτες μας
γραφικές φάτσες των κυνηγών που είχαν κάνει αρκετά χλμ αλλά δεν είχαν τύχη εκείνη την μέρα, έπεσαν και σε μένα που τους έφαγα το τυράκι ... χε χε χε
chief of siderokolous χωρίς τάπερ αυτήν την φορά και χωρίς να τσιμπάει τίποτα, μόνο λίγους καφέδες ...
... είχαμε πλέον μάθει ο ένας τον άλλο ...
![]()
Θυμάμαι που στον στενό αυτό δρόμο πριν το Νυμφαίο, σε κάποια στροφή χτύπησα τα κλαδιά προκειμένου να μην βγω στο άλλο διάζωμα. Αν θυμάμαι καλά το ίδιο και ο Σπύρος. Στενός δρόμος, χωρίς ορατότητα, μέσα στα πράσινα κλαδιά, τα οποία συχνά έμπαιναν και προς τον δρόμο. Επικίνδυνα αλλά όμορφα όλα αυτά. Κάπως έτσι και η χώρα μας γενικά.
Ζήλεψα με τον λιτό τρόπο που ταξίδευε ο Σπύρος, ένα μικρό κομψό tank bank που εύκολα έπαιρνε μαζί του οπουδήποτε αφήνοντας την μοτό χωρίς τίποτα πάνω. Ίσως η εμπειρία των πολλών χλμ, ίσως ο χαρακτήρας του, ίσως τα περισσότερα λίτρα στις πλαινές βαλίτσες του.
Εκεί, είπα να φωτογραφίσω τα ίδια κράνη μας.
![]()