Σε 'μεγαλες' συμπιεσεις, η συμβολη του αερινου ελατηριου στο πηρουνι στην διαφορα σκληροτητας, ειναι κατα πολυ εντονοτερη απο αυτην ενος προοδευτικου ελατηριου.
Σε μια μηχανη με προοδευτικο ελατηριο, απο την συμπιεση με βαρος μηχανης και αναβατη μεχρι την μεγιστη συμπιεση, η σκληροτητα του ελατηριου θα μεταβληθει το πολυ 20-30%. Στο αερινο ελατηριο απο την αλλη, η σκληροτητα ειναι αναλογη του κυβου της διαδρομης. Οποτε, αν ποτε εχεις νοιωσει κατι πολυ αποτομο σε δυνατο φρεναρισμα σε μηχανη που ειχε προοδευτικο ελατηριο, το πιθανοτερο ειναι να ειχε υψηλη σταθμη λαδιου και θα ενοιωθες το ιδιο ακομα κι αν ειχε γραμμικο ελατηριο.
Και κατι αλλο πολυ σημαντικο που ισως κανει και την διαφορα. Σε αποτομο φρεναρισμα, η δυναμη αντιδρασης του ελατηριου θα ειναι Η ΙΔΙΑ ανεξαρτητως προοδευτικου η γραμμικου, σκληρου η μαλακου ελατηριου. Οποτε το θεμα ειναι το βαλβινγκ σε μεγαλη συμπιεση να μπορει να διαχειριστει αποσβετικα την δυναμη αυτη, οποιαδηποτε κι αν ειναι. Τα οποια λοιπον προβληματα προκυπτουν σε τετοιες καταστασεις, ειναι ειτε προβληματα μεγαλης συμπιεσης αναρτησης, ειτε προβληματα βαλβινγκ.