Μαρόκο 2016...

[taisteal]

Ηρθε η νυχτα,το απολυτο σκοταδι και ο ωκεανος.
Κανενας φοβος,νιωθαμε ασφαλεις και με την κουβεντα αποκοιμηθηκαμε με το βουητο της θαλασσας να μας νανουριζει..
Θα ορκιζομασταν ομως οτι ακουγαμε ομιλιες ολο το βραδυ,οχι ανθρωπινες...

Εγερτηριο νωρις και μαζευουμε τα πραγματα,φευγουμε με ενα αισθημα λυπης και δεν χρειαζεται να το αναφερουμε,το ξερουμε..
Μια τελευταια φωτο το χωριο,και αλλη μια απο το δρομο,απο τον ηλιο που θα μας εκαιγε για πολλες ωρες πηγαινοντας προς
το Marrakech που θα διανυκτερευαμε.
Σταση στο πολυβουο Agadir να γεμισουμε βενζινη να πιουμε καφε,και αναχωρηση.
Αυτο που θα ζουσαμε δεν το περιμεναμε,αρχισε η ζεστη να γινεται εντονη βγαινοντας εθνικη,και η κατασταση εγινε ζορικη.
Οσο περνουσε η ωρα νιωθαμε να καιγομαστε,σαν να εχει παρει φωτια η μηχανη και να ψηνομαστε,εκεινη τη μερα
η θερμοκρασια εφτασε 50 υπο σκια,και εμεις δεν το ξεραμε το ειδαμε μετα.
Στην εθνικη και με τη μοτο,ηταν πολυ περισσοτερο..βλεπαμε τα αυτοκινητα να βραζουν και να σταματουν δεξια,και εμενα
με εχει πιασει αγχος,περιμενω κανενα κολαρο να σκασει..
Δικαβαλο τριβαλιτσο σε ανηφορα με 50+,μονοκυλινδρο 660 κυβικα...με ζωσανε τα φιδια...
Σταματησαμε επειγοντως για νερο σε ενα πρατηριο,και οταν βγηκαμε να ξαναφυγουμε οπου και να ακουμπουσα την μοτο
ζεματουσε..
Ανασες και συνεχιζουμε,30 χλμ θελουμε ακομη,30 χλμ που θα μας μεινουν αξεχαστα..Μπαινουμε Marrakech και με το που
βλεπω πρατηριο σταματω πηδαω απο τη σελα και τρεχω να παρω 3 μπουκαλια νερο γιατι εσκαγα στην κυριολεξια.
Τα αγορασα και τα ηπια με την μια..
Τα ρουχα ειχαν γινει ενα σωμα μια ψυχη με το δερμα,και το μονο που θελαμε ηταν ξενοδοχειο.
Αφου συνερχομαι βρισκουμε στο ιντερνετ ενα Riad πολυ καλο,και λεω σε εναν μηχανοβιο εκει να μας παει,με το αζημιωτο
φυσικα.
Ξεκινησαμε,ουτε αυτος το ηξερε κι εψαχνε,εμεις και το τενερε να βραζουμε ωσπου καποια στιγμη φτανουμε επιτελους.
Πηδαμε κατω απο τη μηχανη και αρχιζουμε να βγαζουμε ρουχα λες και μας απειλουσαν με οπλο
Βγαινει ο ιδιοκτητης,φερνει νερο και μας καλωσοριζει,υπεροχο το Riad..
Παω τη μηχανη σε παρκινγκ και γυριζω,μπανακι και βγαινουμε να δουμε την Τζεμαα ελ φνα,εκει που γινεται η νυχτερινη αγορα.

Τελευταια φωτο απο τη Legzira το πρωι,και μια απο τον δρομο για Marrakech,μονο αυτη μπορεσαμε..

[taisteal]

Φτανοντας στο Riad,και το σουπερ δωματιο με κλιματιστικο ευτυχως.

[taisteal]

Marrakech...

[taisteal]

[taisteal]

Οταν βραδιασε,ανεβηκαμε σε ενα καφε να δουμε την θεα της πλατειας απο ψηλα,ο κοσμος πυκνωνε και αρχισε ενας χαμος,
αρωματα χρωματα παντου,μια γιορτη.
Μας κερδισε αυτη η πολη,ειχε μια αύρα απιστευτη..

[taisteal]

[taisteal]

Καποια στιγμη φυγαμε και αρχισαμε να βολταρουμε στα στενα γυρω απο την πλατεια,εκατονταδες μικρομαγαζα,καπου
αποπροσανατολιστηκαμε και βρεθηκαμε καπου χωρις κοσμο,οσο προχωρουσαμε μπαιναμε σε κατι στενα ολο σκοταδι
και χασαμε τη μπαλα και το γηπεδο μαζι..
Δεν ξεραμε που ημασταν,και κατι αλλοκοτες φατσες μας εκοβαν γιατι ημασταν ξεκαρφωτοι εκει μεσα.
Καποια στιγμη μας πλησιαζει ενας νεαρος και αφου καταλαβε οτι χαθηκαμε μας ελεγε να μας βγαλει εξω,δεν του απαντησα
αλλα επεμενε...
Εκεινη τη στιγμη φοβηθηκα,οχι για μενα,εχω ξαναβρεθει σε χειροτερα σκηνικα αλλα για την Μαρια,και χωρις να το σκεφτω
τραβηξα το σπρει πιπεριου απο το τσαντακι και ημουν ετοιμος να το αδειασω στη μαπα του νεαρου.
Το κρατουσα στο χερι και του λεω βγαλε μας εξω πηγαινε μας στη πλατεια,ευγενικα παντα.
Τον ακολουθουμε και μας δειχνει τον δρομο,μου εδωσε το χερι του και μου ειπε"My name is Mustafa",ανταπεδωσα
λεγοντας του το δικο μου και μου ειπε οτι εκει που πηγαμε δεν ηταν πολυ εξυπνο..
Τον ευχαριστησα δινοντας του λιγα χρηματα,και φυγαμε.
Ταξι και στο Riad για ξεκουραση,γυρνουσαμε πολλες ωρες με τα ποδια.
Η επομενη μερα ειχε Oukaimeden,το χιονοδρομικο στον Ατλαντα..
Εγερτηριο και γερο πρωινο

[taisteal]

Ξεκιναμε,ζεστη δεν ειχε ακομη και φυσικα πηγαινω στα τυφλα,ψαχνουμε την Ourika και απο εκει θα παμε στο Oukaimeden
στην κορυφη.
Σταματανε κατι πιτσιρικαδες με παπια και με ρωτανε που θελω να παω,τους λεω και τους ακολουθω,μετα ερχεται και αλλο ενα
μηχανακι και πηγαινουμε,εννοειται ετοιμαζεις ψιλα για χαρτζιλικι σε τετοιες περιπτωσεις.
Φτανουμε στον δρομο που θελω να ακολουθησω και κατεβαινουν κατω.τους δινω καποια χρηματα αλλα ζητανε πιο πολλα
για ολους και τους λεω εγω δυο σταματησα να με πανε,οχι τεσσερις.
Και να το παζαρι,και στο τελος τους λεω μηπως θελετε τη μηχανη;;
Μενω ανενδοτος μεχρι τελικης πτωσης και καποια στιγμη με ρωταει απο που ειμαι,του λεω Greece και ακουει Ρωσια,
και μου λεει you Russians very hard people
Τους χαιρετω και φευγουμε για τα βουνα

[taisteal]

Στον δρομο για το βουνο

[taisteal]

[taisteal]

[taisteal]

Και στην κορυφη...

[taisteal]

[taisteal]

Κατεβαινουμε,χαιρεταμε και τους ντοπιους και παμε για την Ouarzazate,διασχιζοντας καθετα τον Ατλαντα,στις top 5
διαδρομες ever,και ας φαγαμε βροχη.

[taisteal]