Πως να ξεκινησω την αφηγηση αυτου του ταξιδιου...
Απο την μερα που γυρισα προσπαθω να βαλω σε μια ταξη τις σκεψεις μου,να προσπαθησω να περιγραψω εδω
οσο πιο σωστα γινεται την πιο δυνατη ταξιδιωτικη μου εμπειρια μεχρι τωρα.
Ειναι η φαση που ζηλευω τις πένες καποιων συμφορουμιτων εδω μεσα,και πολυ θα ηθελα να ειχα το ιδιο ταλεντο.
Οταν με ρωτουν"πως ητανε" δεν ξερω τι να πω,απλα απαντω"θελω να ξαναπαω,εστω και με τα ποδια"...
Οσα και να ειχα διαβασει για αυτη τη χωρα,οσες φωτο και να ειχα δει διαπιστωσα οτι ηταν πολυ λιγα.
Δυο μερες τωρα προσπαθω να δω πως θα κανω το ταξιδιωτικο μαζεμενο και οχι τεραστιο,να μην γινει κουραστικο
και με πολλες φωτο.
Δεν γινεται ομως,κοιταζω τις φωτο και λεω θα βαλω κι αυτη,κι εκεινη,δεν μπορω να βγαλω αυτη κτλ,οπότε
αυτο το θρεντ θα ειναι φλυαρο και με εκατονταδες φωτογραφιες,γιατι δεν μου βγαινει διαφορετικα.
24 ημερες και 11.000 υπεροχα χιλιομετρα.
Οι συνθηκες φετος ηταν περιεργες,η συντροφος μου ειχε μονο 10 ημερες αδεια,και σκεφτηκα να ξεκινησω εγω
οδικως μεχρι Γιβραλταρ και να ερθει αεροπορικως μεχρι τη Μαλαγα,και απο εκει Μαροκο,μετα επιστροφη παλι
στην Μαλαγα για να πεταξει για Αθηνα και να επιστρεψω μονος μου Ελλαδα.
Εγω θα εφτανα 2-3 ημερες πριν Γιβραλταρ και θα εμενα στο σπιτι του Παναγιωτη(blackbusa)ο οποιος θα ερχοταν
Ελλαδα για διακοπες και ετσι ο ενας εφτανε και ο αλλος εφευγε
Το σπιτι του Παναγιωτη ηταν η χρυση τομη,ειχαμε μια εδρα εκει και αυτο ηταν μεγαλη ψυχολογικη,οικονομικη και
πρακτικη βοηθεια.
Δεν εχω λογια να τον ευχαριστησω για οσα εκανε για εναν αγνωστο μεχρι τοτε,δεν γνωριζομασταν καν..
Το προγραμμα ελεγε Ηγουμενιτσα-Ανκονα και απο εκει καρφι για Γιβραλταρ,2600 χλμ,παραλιακα.
Και καπως ετσι ξεκινησα,19 Αυγουστου
Ετοιμαζοντας το θηριο
![]()