Μια χαρά καιγόμαστε και μόνοι μας, κανένας πράκτορας και καμιά σκοτεινή συνωμοσία δεν χρειαζόμαστε. Γιατί βαρεθηκαμε να μαζέψουμε τα χόρτα στο οικόπεδο, γιατί είπαμε να κόψουμε κάτι σίδερα Ιούλιο μήνα, γιατί έπρεπε να πάμε να καπνίσουμε τις κυψέλες, γιατί αποφασίσαμε να κάψουμε κάτι χόρτα με 8 μποφόρ, γιατί έλα ρε εγώ ξέρω, άσε ρε που θα μου πούνε εμένα τι να κάνω, μόνο στους βλάκες φεύγει η φωτιά. Και όλο αυτό το απογειώνει η κρατική ασυδοσία και ανικανότητα. Η υποχρηματοδότηση και η αποψίλωση προσωπικού, η κατάργηση πρακτικά των δασαρχείων, οι ανεξέλεγκτες χωματερές που για δεκαετίες στόλιζαν τα βουνά μας, η εχθρότητα προς το περιβάλλον και το δημόσιο χώρο που διαπερνά το σύνολο της κοινωνίας, από τον πρωθυπουργό ως τον τελευταίο πολίτη. Πέρυσι καιγόταν η Δαδιά για μέρες και πέρασε στα ψιλά, για να μη χαλάσει το αφήγημα, δημοσιοκάφροι κάνουν το ασπρο-μαυρο για να διαφυλάξουν τα συμφέροντα των αφεντικών τους, τοπικοί άρχοντες το βουλώνουν για να εξασφαλίσουν το χρίσμα σε λίγους μήνες και κάποιοι ετοιμάζονται για νέες μπίζνες στα καμένα με απευθείας αναθέσεις και φωτογραφικούς νόμους. Είμαστε ένα fail state, που ως συνήθως ψάχνει κάπου προς τα κάτω να φορτώσει τις βρωιές του, γύφτοι, λαθρό, ότι βολέψει κάθε φορά, ανάλογα τη γεωγραφία. Συνήθως δεν μπαίνω στη διαδικασία να σχολιάσω απόψεις για "λαθρό", "πράκτορες" κλπ. Το πρόβλημα είναι βέβαια ότι αυτές οι απόψεις κάποια στιγμή γίνονται πράξεις και συγκεκριμένα γίνονται πογκρομ, μαχαιρώματα, ξυλοδαρμοί μεταναστών και προσφύγων αφού τους έχει ήδη αφαιρεθεί η ανθρώπινη υπόσταση και έχουν φορέσει την ταμπέλα του εθνικού εχθρού. Πάνω από 20 νεκροί, άλλοι στα τρέιλερ των αυτόκλητων δικαστών Ντρεντ που απαγάγουν ανθρώπους και τους περιφέρουν στα σόσιαλ μίντια ως κομμάτια... Απελπισία.