Σεβασμός απέναντί τους

κάποιο από τα παιδιά αυτά είχε φτιάξει ένα βιντεάκι με ένα τραγούδι Boulevard of broken dreams ο στίχος και οι εικόνες με συγκίνησαν και με έκαναν να καταλάβω πως όσο και να το θέλουμε να είμαστε κατά καποιο τρόπο "μαζί με τα παιδιά αυτά την ώρα του έργου τους ή τώρα μετά το μοιραίο μάλλον αυτοί είναι σαν μοναχικοί καβαλάρηδες.

και πάλι σεβασμός στο καθήκον το οποίο εκτελούν με ζήλο και την μνήμη τους.

Boulevard Of Broken Dreams"

I walk a lonely road
The only one that I have ever known
Don't know where it goes
But it's home to me and I walk alone

I walk this empty street
On the Boulevard of Broken Dreams
Where the city sleeps
and I'm the only one and I walk alone

I walk alone
I walk alone

I walk alone
I walk a...

My shadow's the only one that walks beside me
My shallow heart's the only thing that's beating
Sometimes I wish someone out there will find me
'Til then I walk alone


I'm walking down the line
That divides me somewhere in my mind
On the border line
Of the edge and where I walk alone

Read between the lines
What's fucked up and everything's alright
Check my vital signs
To know I'm still alive and I walk alone

I walk alone
I walk alone

I walk alone
I walk a...

My shadow's the only one that walks beside me
My shallow heart's the only thing that's beating
Sometimes I wish someone out there will find me
'Til then I walk alone


I walk alone
I walk a...

I walk this empty street
On the Boulevard of Broken Dreams
Where the city sleeps
And I'm the only one and I walk a...

My shadow's the only one that walks beside me
My shallow heart's the only thing that's beating
Sometimes I wish someone out there will find me
'Til then I walk alone...