Οι αξίες που έχει ο καθένας καθορίζονται από τον ίδιο. Δεν υπαγορεύονται απ΄το εκάστοτε πολιτικό κατεστημένο, ούτε είναι γραμμένο σε μανιφέστα επαναπροσδιορισμού της κοινωνίας.
Αν κάποιος θεωρεί καθήκον του να αρπάξει οτι μπορεί, υπάρχει και ο άλλος που θεωρεί καθήκον του να βοηθήσει όπως μπορεί.
Κοινωνίες με προκαθορισμένες αρχές όπως το έχεις στο μυαλό σου δεν υπήρξαν και ούτε θα υπάρξουν. Το ποσοστό των ανθρώπων στις δύο παραπάνω καθορίζει την παρακμή ή την ακμή μιας κοινωνίας.
δεν διαφωνω σε τιποτα απο αυτα που εγραψες. δεν εχω στο μυαλο μου κοινωνιες με προκαθορισμενες αρχες, καθε αλλο!
απλα το δικο μου σκεπτικο ερχεται μετα απο αυτο που παραπανω εγραψες με σκοπο να μας προσγειωσει στην στυγνη πραγματικοτητα (αποδειξη της οποιας ειναι η ιδια μας η ζωη) και να υπενθυμισει πως ανα τους αιωνες το ποσοστο των ανθρωπων που θεωρει καθηκον του να αρπαξει οτι μπορει ειναι συντριπτικα μεγαλυτερο απο αυτο των ανθρωπων που θεωρει καθηκον του να βοηθησει και γι αυτο θεωρω οτι ολες οι κοινωνιες ειναι παρηκμαζμενες και σαπιες, και γι' αυτο δεν καταλαβαινω την εκαστοτε εκπληξη που βιωνετε κατα καιρους.
ζωη ειναι θα περασει.![]()
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΚΟ ΧΕΡΟΒΟΛΟ, ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΚΟ ΔΕΜΑΤΙ...
Ναι αλλά το σύστημα αξιών σε τί ηλικία διαμορφώνεται? Και με βάση ποιόν γνώμονα (ή μάλλον ποιούς)?
Είναι πολλά πράγματα (συμπεριλαμβανομένων των αξιών) που θέλουμε να πιστεύουμε ότι τα διαλέξαμε συνειδητά, ότι είχαμε επιλογές και πράξαμε αναλόγως κλπ. Δεν είναι ακριβώς έτσι.
Δυστυχώς ή ευτυχώς είναι πάρα πολλά τα πράγματα που συντελούν στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός ατόμου και κατά συνέπεια και στο σύστημα αξιών του. Και δεν μπορεί να κάνει και τίποτα για να επηρεάσει αυτές τις ζυμώσεις. Είτε γιατί αρχικά βρίσκεται σε πολύ μικρή ηλικία, είτε γιατί αργότερα δεν το αντιλαμβάνεται καν και άλλα πολλά.
Το να αφεθεί μια κοινωνία έρμαιο στα διάφορα συστηματα αξιών που θα διαμορφωθούν με τον Α ή Β τρόπο στη συνείδηση του εκάστοτε πολίτη μας φέρνει σε καταστάσεις σαν αυτές που βιώνουμε σήμερα. Η φυσική ροπή κάθε (ή μέσου έστω) ατόμου είναι να κινείται προς το εύκολο. Και συνήθως το εύκολο είναι και "επιβλαβές". Και για τον ίδιο και κατά συνέπεια για την κοινωνία.
Αν αυτό δεν περιοριστεί (όχι με μεθόδους τιμωρίας) τότε καταλήγουμε σε κοινωνίες σαν τις σημερινές.
Κοινωνίες με προκαθορισμένες αρχές (όχι τύπου 10 εντολές και λοιπές ανοησίες), αλλά κοινωνίες με δομή κυρίως και προκαθορισμένες αρχές με την ευρεία έννοια (όχι ένα κώδικα ποινικής δικονομίας), είναι οι μοναδικού τύπου κοινωνίες που σε βάθος χρόνου ΙΣΩΣ οδηγούσαν σε κάποια αλλαγή. Και το "ίσως" το τονίζω γιατί έχω ξαναπεί ότι κατ'εμέ ελπίδα δεν υπάρχει για πολλούς και διάφορους λόγους.
Δεν έχουμε ένα λευκό χαρτί. Τότε δε θα έβαζα το "ίσως". Έχουμε ένα χαρτί που είναι ήδη τίγκα στη μουτζούρα.
Η ακμή και η παρακμή μιας κοινωνίας ορίζεται με βάση κάποια κοινωνικά κριτήρια που αφορούν τη συγκεκριμένη κοινωνία και πάνω απ'όλα ορίζεται σχετικά.
Η ορθή δόμηση μιας κοινωνίας "από το μηδέν" δεν ορίζεται σχετικά. Και φυσικά είναι πολύ λιγότερα τα πράγματα που αφήνονται στην τύχη απ'ότι σε μία κοινωνία σαν την παραπάνω, όσον αφορά το ποιός θα θεωρήσει καθήκον του να κλέψει (ανάλογα με τα όσα διαμόρφωσαν την προσωπικότητά του και συνεπώς την αίσθηση του καθήκοντος) και το ποιός θα θεωρήσει καθήκον του να είναι τίμιος αντίστοιχα.
Περί του για ποιό λόγο δεν έχει ευδοκιμήσει μια τέτοιας μορφής κοινωνία, απαντήσεις υπάρχουν άπειρες. Η δική μου γνώμη είναι αυτή που προανέφερα. Η φυσική ροπή του ανθρώπου προς το εύκολο η οποία είναι τρομερά δύσκολο να "τιθασευθεί". Αρκούν έστω και μερικές ορθές παρεμβάσεις από τους γονείς στα πρώτα του χρόνια για να γίνει μια αρχή, αλλά ούτε και γι'αυτό υπάρχει manual κι αλίμονο αν υπήρχε.
Μας τραβάει πίσω ο άνθρωπος των σπηλαίων και απ'ότι φαίνεται θα μας τραβάει για πολύ ακόμα.
ΥΓ. Φυσικά ανάμεσα στα δύο άκρα (την "ιδανική" κοινωνία και το σήμερα) υπάρχουν πολλά γκρι. Αυτά αφορούν πιο προσωπικό επίπεδο σαφώς και το "τί κάνει ο καθένας σπίτι του και πώς μεγαλώνει το παιδί του". Το πρόβλημα είναι ότι αν δεν αλλάξει το "εκεί έξω" κάπως, είναι αδύνατο ή έστω ανώφελο να αλλάξει το "εδώ μέσα".
"Εδώ μέσα" = το πώς θα μεγαλώσει ο καθένας το παιδί του
"Εκεί έξω" = το κοινωνικό πλαίσιο το οποίο θα επιτρέπει, θα επιδοκιμάζει και θα συμμετέχει στην αλλαγή προς το καλύτερο η οποία πρέπει να ξεκινήσει από το "εδώ μέσα".
ΥΓ2. Ήταν ωραίο περιοδικό οι 4Τροχοί, το διάβαζα κι εγώ. (για να μη μου το φάει η μαρμάγκα για off-topic)
Παραθέτω την δική σου απάντηση, αλλά δεν νομίζω ότι μόνο εσύ δεν κατάλαβες τι έγραψα.
...
Πως ακριβώς κλέβει την εφορία η παραπάνω διαδικασία; (ίσα ίσα, το αντίθετο συμβαίνει, γιατί με τα μαύρα , ΔΕΝ μπαίνει στα έξοδα της επιχείρησης ο επιπλέον μισθός, άρα εμφανίζεται με μεγαλύτερο κέρδος η επιχείρηση, άρα φορολογείται περισσότερο κατά πάσα πιθανότητα)
Πως ακριβώς κλέβει το ασφαλιστικό ταμείο, αφού αποδίδει κανονικότατα την νόμιμη ασφαλιστική εισφορά που ορίζει το κράτος για τον εργαζόμενο;
Που κολλάει η εφορία σε μια συναλλαγή μεταξύ δύο ιδιωτών;
...
Μνησθητί μου κύριε, οι υψηλού επιπέδου φιλοσοφίες για την ηθική της κοινωνίας σας μαράνανε...
ψυχή μου πιες, πιες όσο θες μήπως και πάρεις στροφές
Ο Γλάρος / ψόφα φούστη γλάρε
ψαναψόφα φούστη γλάρε