Μπράβο παίδες.Φορτώστε χλμ και για εμάς.Αναμένουμε φωτό.
Μπράβο παίδες.Φορτώστε χλμ και για εμάς.Αναμένουμε φωτό.
Φίου φίου φι φι φίου
Μπράβο ρε μάγκες..άντε φώτοοοος δείξτε μας
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
όταν όμως τα ερεθίσματα είναι παντού, τότε τι κάνεις;
Στο μυαλό μας υπήρχε πότε μόνο η επόμενη στροφή και πότε το χάζεμα τριγύρω.
καμιά φορά τα όρια του πότε ίσχυε το ένα και πότε το άλλο, δεν ήσαν και τόσο ξεκάθαρα
και ενίοτε, ταυτίζονταν!
Έχουμε βλέπετε, ήδη μπει στο έργο, και απολαμβάνουμε πρώτης γραμμής παράσταση.
![]()
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Εντωμεταξύ όσο εμείς ροβολάγαμε μαζί με τα ρυάκια
βγαίναν φήμες ότι τάχα χαθήκαμε.
Όντως χαθήκαμε, αλλά όχι με την έννοια της πιστής τήρησης του χάρτη (αυτό έδινε λιγότερο απο 1,05 απόδοση).
Χάσαμε τη μιλιά μας απο το μαγευτικό σκηνικό που η "λάθος" στροφή μας επιφύλασσε
![]()
Είχαμε βλέπετε μπει στο βασίλειο της Πίνδου πια.
Εκεί όπου τα μεγέθη αλλάζουν και προκαλούν δέος!
![]()
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Μια πρωινή περατζάδα στο τσαρδί του Αλί Πασά για τον πρωινό καφέ και το πλάνο της ημέρς.
Δηλαδή πόσο σκοπεύουμε να χαθούμε, επί της ουσίας.
και αν κάποιος είναι γνώστης, ας μας δώσει τα φώτα του ως προς το νοημα της επιγραφής αυτής σε ένα απο τα κανόνια που ήσαν στημένα πίσω απο το Βυζαντινό μουσείο.
![]()
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Παιδιά της Σαμαρίνας, στα 1740μ. υψόμετρο.
Τέτοια αυτοκυριαρχία δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ξαναδείξω.
Στην ένδοξη πλατεία της Σαμαρίνας όπου κάτσαμε για ένα τσίπουρο, ψήνανε ότι ψήνεται.
Κι εμείς συνεχίσαμε το δρόμο μας.
![]()
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες
Το άκρως εντυπωσιακό ήταν πως εκτός του τοπίου, που καμιά φωτό μας νομίζω δεν θα καταφέρει ποτέ να αποδώσει την ομορφιά του, και ο δρόμος ήταν φανταστικός!!!
Χάραξη,άσφαλτος όλα προκαλούσαν...
Κι αφού για λίγο αφήσαμε την εκδρομική διάθεση στην άκρη, εκμεταλλευτήκαμε το πιστάκι στο έπακρον!
Πάνω στην ωρα δηλαδή,γιατί ο καιρός που φούσκωνε εγγυόταν νεράκι.
Ετσι λοιπόν φάγαμε και τη βροχούλα μας που καθόλου όμως δεν μας χάλασε!
![]()
Καίω τα δέντρα,χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέτες