
Δημοσιεύθηκε αρχικά από
amyroukai
ποιό μάρκετινγκ... καβαλάω GS (τελευταίο τεστ ράιντ που έκανα και κόντεψα να κλάψω μετά), τραβάω ΑΠΑΛΑ την μανέτα του φρένου και σπάνε τα μέζεά μου στο ντεπόζιτο και η κακομοίρα η συμβία πέφτει πάνω μου, λες και πέφτει σε τοίχο. Για το XR δεν θα πω καν, διαστημικό γκάζι, εξωγήινα φρένα. Πέφτουν σε λακκούβα υπό κλίση και το μόνο που καταλαβαίνεις είναι το σφίξιμο "ω φίλε μου την π**ίσαμε" αλλά έχεις περάσει από πάνω και το μηχανάκι δεν έχει νιώσει και λες "αυτό ήταν"; Ναι είχα παράπονα γιατί τα λεφτά είναι πολλά και ψειρίζω την μαϊμού, αλλά η πρόοδος, θεέ και οι άγιοι όλοι. Φαντάζομαι ότι και άλλα της κατηγορίας έτσι είναι, δεν τα οδήγησα όμως. Το GS800 ήταν πιο "ανθρώπινο" αλλά για μηχανάκι του 2008 δηλαδή σχεδιαστικά 10ετίας αξιοπρεπές είναι. Φαντάζομαι το μοντέλο '18 θα είναι εξωγήινο και αυτό.
Και πας να φρενάρεις με τον πήγασο και α)δεν φρενάρει η μπρέμπω η γιαγιά και β)μπλοκάρει ο τροχός αν επιμείνεις. Πας να φρενάρεις με το fazer και ΟΚ το α)φρενάρει η γιαγιά τοκίκω, καμμία σχέση η δύναμη αλλά το β) χαλαρότατα με λίγη απροσεξία (το περσινό Lowside στοίχισε ψυχολογικά πολύ). Αναρτήσεις δεν συζητώ, γελάνε και οι σκληροί δίσκοι του σέρβερ με το ζήτημα. Κάλυψη και διαχείριση αέρα, σέλες, "πολιτισμός" στην λειτουργία... Τροφοδοσία, που λέμε ότι ο ψεκασμός δεν είναι σαν τα καρμπιρατέρ... Γενικά με έπιασε θλίψη και απογοήτευση. Το ξεπέρασα γιατί αυτά έχω και με αυτά θα πορευτώ. Αλλά η πραγματικότητα είναι πως τα 90ς πέρασαν.
Και αυτά είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ μεγέθη, δεν είναι "έλα φάε φραουλίκι είναι το πιο νόστιμο παγωτό". Πρέπει να είσαι χαζός για να μην καταλάβεις ότι εκεί που ο πήγασος θα καρφωθεί στο ταξί ας πούμε, το GS θα σταματήσει δύο αυτοκίνητα μακριά και θα χώσεις και δέκα μπινελίκια στον κίτρινο. Εκεί που κάναμε 800 χιλιόμετρα στην βορειόπιτα και κουραστήκαμε, με το άλλο θα ήταν "φέρε άλλα τόσα". Δεν θα είχα φάει το τουμπογλιστρίδι πέρυσι. Που κολλάει το μάρκετινγκ; Αλλά να, κλαίμε που χάθηκε το XT. Το 'ρδέλο χωρίς αναρτήσεις, χωρίς φρένα, χωρίς άλογα, χωρίς σέλα, χωρίς φώτα, χωρίς όργανα, χωρίς... τίποτα πέραν της τρέλας του γραικού που το έκανε στάτους σίμπολ. Γιατί η ωραία Ελένη είναι τώρα γριά και δεν την πηδάει κανείς. Ειδικά στις μέρες μας είναι ΛΟΛ, ομιτζί και WTF να το συζητάς. Αν βάλει κάποιος το XTX και έστω το CB5000X δίπλα δίπλα, είναι έτη φωτός το ένα με το άλλο μακριά. Ή το MT-07 για να μην πάμε σε άλλη εταιρία. Και εκεί που αυτά τα δύο είναι στο τοπ τρία των πωλήσεων, το ΧΤ στα ίδια λεφτά... Γέλιο και μόνο. Το ΧΤΖ το έχει στολίσει τόσο πολύ ο σουπιάς που ότι και να πω είναι περιττό. Τι συζητάμε; Το euro είναι η αφορμή, αλλά η ουσία είναι ότι χάνουμε δεινόσαυρους και μαμούθ που δεν τα αγόραζε κανείς. Στο μουσείο, καλά είναι εκεί. Και για να προλάβω τον έξυπνο που θα μου πει "δες τι κάνει ο Λαμιώτης με το XTZ που το λες μαμούθ" ή "τι κάνει ο Σαλονικιός με το αρχαίο XR" ναι, μπράβο τους και μαγκιά τους, ότι έκαναν θα το έκαναν με όποιο άλλο μηχανάκι τους έδινες γιατί αυτό ήθελαν να κάνουν.