Αν και η αρχική μου σκέψη, ήταν να μην συνεχίσω την συζήτηση, θα γράψω ένα τελευταίο μήνυμα, μόνο και μόνο γιατί η μη απάντηση, σημαίνει πως αποδέχομαι την άποψη σου και όσων συμφώνησαν με τα +1000, στα προηγούμενα post.
Απαντώ γιατί αφενός μεν διαφωνώ, με τις συνομωσιολογίες του είδους ¨σερνόμαστε από το κεφάλαιο σε πολέμους¨, ( Ο Κ.Καραμανλής ο πρεσβύτερος, είχε πεί μια σοφή ρήση ¨Οι Έλληνες αποδίδουν τις αποτυχίες τους σε θεωρίες συνομωσίας, αλλά τα πραγματικά αίτια, εξηγούνται με την θεωρία της μαλακίας¨ ) και αφετέρου, διότι η παραδοχή του ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα μπροστά στην (οικονομική ή άλλη) δύναμη, προκαλεί εφησυχασμό που τον θεωρώ επικίνδυνο....
Η επίγνωση των πραγματικών αιτιών ενός πολέμου (όποιες και αν είναι αυτές) δεν δίνει καμμία λύση σε όσουν θα υποφέρουν από τις συνέπειες του. Δεν διαφωνώ ότι πίσω από συγκρούσεις βρίσκεται το οικονομικό συμφέρον, αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Ο Adam Smith, το διατύπωσε πριν 2 αιώνες με την θεωρία της ¨λογικής επιλογής¨ που περιληπτικά λέει ότι ο άνθρωπος, έχει ως μοναδικό στόχο την μεγιστοποίηση του προσωπικού του κέρδους. Το ότι τρώμε από τον φούρναρη ψωμί, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην ακόρεστη επιθυμία του για κέρδος. Ποσώς τον ενδιαφέρει, αν πεινάμε. Η θεωρία φυσικά είναι σωστή.
Απο την άλλη βέβαια, η θεωρία δεν απαντά σε φαινόμενα, εθελοντικής συμμετοχής σε πολέμους από ανθρώπους που δεν έχουν οικονομικό όφελος, και συμμετέχουν για ιδεολογικούς λόγους και μόνο.
Το τεύχος του Discovery & Science Φεβ. 2006, έχει ένα ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο ¨Είναι η Ιστορία προβλέψιμη;¨. Ουσιαστικά δείχνει ότι η ιστορία είναι προβλέψιμη με την χρήση κάποιων μαθηματικών μοντέλων. ( Άρα και οι άνθρωποι. Αν διαβάσεις π.χ την ¨Ειρήνη¨του Αριστοφάνη, θα δείς πόσα λίγα πράγματα έχουν αλλάξει, και το ότι ο προβληματισμός για την ματαιότητα του πολέμου υπήρχε από τότε ).
Μέσα στα ενδιαφέροντα που περιέχει το άρθρο, παρουσιάζει την θεωρία του Πιτερ Τάρκιν, που εισάγει την έννοια της asabiya, που είναι η ικανότητα μιας ομάδας (κράτους) για ενορχηστρωμένη, συλλογική δράση. Η ομάδα με υψηλή asabyia, θα επιχειρήσει να συνεργαστεί ή να προσαρτήσει με την βία άλλες ομάδες. Καθώς ο κύκλος μεγαλώνει, προκαλούνται ταξικές διαφορές, που θα οδηγήσουν σε συγκρούσεις κλπ κλπ. Έκτος αυτού είναι τεκμηριωμένο, ότι όταν το ενα κράτος που αποτελέιται από νέους (μεχρι 25 ετών) σε ποσοστό πάνω από 60%, στατιτιστικά έχει πολλαπλάσιες πιθανότητες να εμπλακεί σε ένα πόλεμο, από ότι ένας ¨γερασμένο¨
Δεν έχει νόημα να αντιγράψω το πολύ ενδιαφέρον αυτό άρθρο. Αυτό που θέλω να πώ είναι ότι οι αιτίες ενός πολέμου δεν είναι τόσο απλές όσο θα θέλαμε. Ένα ανάθεμα στον ιμπεριαλισμό, στο διεθνές κεφάλαιο, στους οικονομικούς καρχαρίες ή στην asabyia ενός λαού, ποσώς θα απαλύνει μια τραγωδία.
Όπως έγραψε και ο Ν.Γκάτσος στους στίχους του Κεμάλ ¨Νικημένο μου ξεφτέρι, δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι, πάντα ο κόσμος προχωρεί¨
(Πολύ μελό το έκανα, αλλά τι να κάνουμε; )
Συμπέρασμα
Ακόμη και αν τα αίτια ενός πολέμου είναι οικονομικά, απαντώ. Ε ΚΑΙ ;;;;;
Όταν ο γείτονας σου εκλαμβάνει την διαλακτικότητα, και την ήπια αντιμετώπιση των προβλημάτων, ως αδυναμία, οφείλεις να είσαι προετοιμασμένος και υποψιασμένος.
Σύνεχίζω με κάποια σημεία που ανέφερες. Ο 2ος ΠΠ, ο 1ος του Ιρακ και ο επερχόμενος (που δεν θα γίνει) του Ιραν, δεν έγιναν κατα ή πριν απο οικονομικές κρίσεις. Οι συνέπειες του κραχ του 1929, είχαν ήδη υποχωρήσει σε όλες τις χώρες από το 1934. Η Γερμανία π.χ ευημερούσε από το 37 και μετά. Η οικονομική ύφεση έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία, δεν προκάλεσε τον πόλεμο. Οι λόγοι σε άλλο post αν ποτέ ανοίξει.
Ο 1ος πόλεμος του Ιράκ, επίσης δεν έγινε εξαιτίας προηγηθήσας οικονομικής κρίσης. Εγίνε λόγω της οικονομικής κρίσης που προκάλεσε η εισβολή στο Κουβέιτ.
Η παρούσα κρίση στο Ιραν, σε ποια οικονομική κρίση οφείλεται; Μην κρίνεις από την Ελλάδα. Οι οικονομίες των δυτικών χωρών είναι σε πολύ καλή κατάσταση. (Μια ματιά σε οικον. δείκτες, Αμερικής, Αγγλίας, Ρωσίας, Κίνας, Ιαπωνίας θα σε πείσει).
Τι εννοείς ότι η Ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε μετά τα Ιμια;;;; Οι αγορές όπλων μετά το φιάσκο των Ιμίων, ύψους δισ ?, δεν βοήθησε καθόλου την οικονομία μας φίλε μου, καθώς δεν είμαστε χώρα παραγωγής όπλων. Το τελευταίο πράγμα που ήθελε η κυβέρνηση Σημίτη, εν όψη της οικον σύγκλισης, ήταν έξοδα για εξοπλισμούς. Γι΄αυτό υπήρχαν και υπάρχουν τα λογιστικά τρίκ, μεταφοράς των κονδυλίων σε μελλοντικούς ισολογισμούς.
Τελος, σε ότι αφορά τον ανύπαρκτο κίνδυνο σύρραξης με την Τουρκία, θα σας θυμίσω τα εξής περιστατικά, αρχίζοντας από την ίδρυση της Τουρκικής ¨Δημοκρατίας¨ (δεν πάω παλαιότερα, για ευνόητους λόγους)
1920-1930 : Μικρασιατική καταστροφή
1930-1940 : Ύφεση στις σχέσεις μας
1940-1950: 2ος ΠΠ. (Αν δεν καθυστερούσαν να μπουν στον πόλεμο, θα έπαιρναν τα Δωδεκάνησα, όπως τους είχε υποσχεθεί ο Τσώρτσιλ)
1950-1960: Διωγμός Ελλήνων Κων/πολης
1960-1970: Αττίλας 1 στην Κύπρο
1970-1980: Κυπριακή τραγωδία
1980-1990: Σισμίκ (κρίση το 1988)
1990-2000: Ιμια
Συμπεράσματα δικά σας.
Πλάκα έχει να προβληματιζόμαστε, για το ποιό SS στρίβει καλύτερα και μακάρι να μείνει έτσι, απλά ας βάζουμε και λίγο το νιονιό μας σε σκέψεις. Ότι και να βγεί καλό θα είναι.....
Φιλικά srx6
Απάντηση με παράθεση
Ας τελειώσει αυτή η συζήτηση εδώ και ας ελπίσουμε να τα πούμε από κοντά τόσο σε επίπεδο συζήτησης όσο και σε κανένα ταξίδι με τις μηχανές πάντα. 
