μνημεία...άλλων εποχών...
μνημεία...άλλων εποχών...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
βουνά...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
Κάναμε κάποιες προσπάθειες να κάνουμε κάμπινγκ μέσα στο υπέροχο εθνικό πάρκο που βρήκαμε αλλά σταθήκαμε άτυχοι και συνεχίσαμε...
Πηγαίνοντας προς Μόσταρ...αντιγράφω πάλι...
"Βοσνία-Ερζεγοβίνη, στο δρόμο για Μόσταρ, στάση για νερό, μπισκότο και ξηροκάρπι... από παρακείμενο εργοτάξιο πλησιάζει ο φύλακας, χαιρετιόμαστε και με ρωτάει αν είναι όλα καλά... του απαντώ οκ, εννοείτε ότι δεν γνωρίζει ντιπ Αγγλικά και όλη η στοιχομυθία γίνεται αλλά "Πουλάκης" (νοηματική για όσους δεν θυμούνται...).Τον κερνάω παραδοσιακό Συριανό χαλβαδοπιτάκι την ώρα που μασουλάω και εγώ ένα, του αρέσει και μας κάνει νόημα να πάμε μαζί του... μας προσφέρει 2 καρέκλες να κάτσουμε και την δική του να βάλουμε πανω το φαγητό μας... του λέω να κάτσει αυτός και αρχίζουμε να τα "λέμε"... μοιραζόμαστε τα μπισκότα και τα ξηροκάρπια μας και το νερό από την πηγή του ποταμού που μας προσφέρει και συνεχίζουμε να πολυλογούμε... αφού φάγαμε ήπιαμε και τα "είπαμε" χαιρετιστήκαμε πολλές φορές με τον Ζόραν και συνεχίσαμε ευδιάθετοι και χαμογελαστοί...
"
Δυστυχώς φώτο δεν υπάρχει...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
Πλησιάζοντας...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
Φτάνουμε απογευματάκι και δεν μπαίνουμε στην πόλη, ψάχνουμε για κάμπινγκ, βενζίνη και ερώτηση στον βενζινά... κατατοπιστικότατος... σε 10 λεπτά είμασταν στο μικρότερο κάμπινγκ που έχω δει και το μικρότερο που ίσως υπάρχει στον κόσμο...Πλαγκάι το χωριό και Μπούνα το ποτάμι που κυλαει 1 μέτρο από την σκηνή μας... θερμοκρασία αυτού... 9 βαθμοί κελσίου...ότι πρέπει για τις μπύρες...
ξαναντιγράφω...
"Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Πλαγκάι, ψάχνουμε το κάμπινγκ ακολουθώντας τις ταμπελίτσες... βρίσκουμε το κάμπινγκ μινιατούρα, πεντακάθαρο και περιποιημένο... στήνουμε δίπλα στο παγωμένο ποτάμι...Εκεί ακριβώς, δίπλα στο ποτάμι, την άλλη μέρα θα πιάσουμε κουβέντα για ώρες με το Βόσνιο, και τίποτες άλλο όπως μας δήλωσε, ιδιοκτήτη του κάμπινγκ. Συνομιληκός μας σχεδόν έχοντας ζήσει το πόλεμο σαν στρατιώτης, ήταν φανερό μέσα στα μάτια του πόσο πολύ του είχε χαράξει την ψυχή όλη αυτή η φρίκη και ο παραλογισμός του πολέμου. Μετά από αυτό το ζωντανό "ντοκυμαντέρ" - επιμόρφωση νοιώσαμε και εμείς κάπως..."
Πηδάω λίγο την σειρά αλλά δεν πειράζει... Βαλκάνια γαρ...χΑάιντε...
Τρώμε στην άλλη όχθη του ποταμού... μας σερβίρει ο ποιο χαρούμενος και εξυπηρετικός σερβιτόρος του ταξιδιού και πέφτουμε...:ZZZ: (Το φαγητό καλό, όχι τόσο φτηνό και η τοπική μπύρα διαμάντι... )
Στον ύπνο μου ονειρεύτικα ότι το ΚΤΜ σταμάτησε να χαλαεί τις Τριτοτετάρτες και ότι πλέον θεωρείτε από τους ειδικούς το ποιο "γιαπωνέζικο" Ευρωπαικό που κυκλοφορεί...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
Ημέρα 11η
Ξυπνάω ιδρωμένος και αναπνέω με δυσκολία...όχι δεν φταίει το όνειρο που έβγαινε αληθινό μιας και ξημέρωνε Πέμπτη... αλλά η σκηνή είχε κάτσει ακριβώς στη "τρύπα" των 09:00πμ και ο ήλιος μας έψηνε... Μετά τα γνωστά...τρέξιμο, πρωινό, χαζολόγημα, φευγουμε για βόλτα στο χωριό και μετά στο Μόσταρ.
Σπιτικό μας...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
γύρω περιοχή...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
σοκάκι παραδοσιακού μουσουλμανικού οικισμού...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
Στο σπίτι του δερβίση...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
Η πηγή του Μπούνα
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
Για το σπίτι του δερβίση οι γυναίκες έπρεπε να έχουν κόσμια εμφάνιση και φυσικά κανείς δεν φορούσε παπούτσια... Όταν έδωσαν το μαντίλι στο μωρό κοίταξε με απορία... "γκλάβα..." της λέει η μουσουλμάνα..."γκλάβα...χΑάιντε..." κάνω και εγώ... και τους είδα να γελάνε...
Στρώθηκε για φαγητό το μωρό με το που είδε τραπέζι...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
Η περιοχή γύρο από το σπίτι του Δερβίση και την πηγή του Μπούνα...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
Φεύγουμε για Μόσταρ... χανόμαστε λίγο μέσα στην πόλη αλλά βρίσκουμε εύκολα την γνωστή γέφυρα. Δυστυχώς όσο πλησιάζουμε αρχίζω και καταλαβαίνω τι ενώνει πλέον το πολύπαθο γεφύρι με την μεγάλη ιστορία... ενώνει χριστιανούς και μουσουλμάνους εμπόρους με συνδετικό κρίκο το χρήμα και την τουριστική εκμετάλλευση... Ποιο πολύ σε έκλεβαν στην χριστιανική πλευρά του γεφυριού... Γρήγορη περατζάδα, φωτό, και πίσω γιατί ο ήλιος έκαιγε και το σαφάρι τουριστών γύρω από την γέφυρα κάπου με χαλούσε...
Πάρτε μια γεύση από Μόσταρ...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
...
μη ζητας μονο χρονια απο τη ζωη,δωσε ζωη στα χρονια
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση