Δημοσιεύθηκε αρχικά από sniper
α μπραβο
α μπραβο
Το πιο ανησυχητικό είναι η απίστευτη απάθεια και ο ατομισμός στους νέους! Δεν ξέρω αν συμπεριλαμβάνομαι σε αυτούς βέβαια... Ο κόσμος είναι περισσότερο από ποτέ ένα *δελο για τις νέες γεννιές, πάμε για μια μεγάλη μετάβαση και δεν έχει υπάρξει ούτε καν υπόνοια ενός μαζικού κινήματος από τους νέους ανθρώπους! Ειδικά τώρα με το διαδίκτυο θα έπρεπε να έχει γίνει της πουτ@ν@ς, να έχει εξαπλωθεί σε όλο το κόσμο. Δεν θα έπρεπε κατ ανάγκη να είναι peace - love - unity, ας ξεγυμνωθούμε όλοι και να κάνουμε σεξ στις λάσπες, αν και από εκεί εκπορεύονται όλα, όχι από το σεξ στις λάσπες, αλλά από το peace - love - unity. Δυστυχώς τόσο στην Ελλάδα, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, απουσιάζουν τραγικά οι καλλιτέχνες, οι μπροστάρηδες που θα εμπνεύσουν τον κόσμο. Αντ΄αυτού έχουμε Harlem Shake και τέτοιες μαλακίες...
Ναι ρε μαν. Είναι όλα αυτά που ξέρουμε και σκεφτόμαστε όλοι (καλά όχι όλοι αλλά τέσπα) κατά καιρούς. Αυτός τα έγραψε όμως (και σίγουρα τα έχουν γράψει κι άλλοι αλλά αυτό βρήκε ο Βύρωνας, αυτό του άρεσε, αυτό μας παρέθεσε). Δεν είπε κανείς να του δώσουμε νόμπελ λογοτεχνίας επειδή έγραψε ένα ωραίο κείμενο σχετικά με ένα θέμα. Δεν το κάναμε ζήτημα. Είπαμε ότι είναι ένα ωραίο κείμενο και that's all.
Από εκεί και πέρα, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, υπάρχει μεγάλη απόσταση από το "σκέφτομαι κάτι" μέχρι το "γράφω κάτι και το γράφω καλά". Απλά όταν τελικά φτάνουμε να το διαβάσουμε βλέπουμε ότι μας εκφράζει ή ότι τα είχαμε σκεφτεί κι εμείς αυτά από καιρό ή ότι σιγά που μας είπε κάτι καινούριο. Όχι δε μας είπε κάτι καινούριο. Ο τρόπος που το είπε είναι. Και δε μιλάω για τον Ιωαννίδη και την Κύπρο. Για τον κάθε Ιωαννίδη και την κάθε Κύπρο μιλάω.
Κι εγώ μπορώ να γράψω ένα κείμενο/νουβέλα/ποίημα για την αγάπη και την ομόνοια (όχι την πλατεία), κι ο Schiller έγραψε την Ωδή στη Χαρά. Δεν είμαστε το ίδιο, ούτε τα γραπτά μας έχουν την ίδια αξία επειδή άμα τα στραγγίξουμε θα δούμε ότι μιλάμε για το ίδιο πράμα.
Ισχύει ό,τι είπα κι από πάνω. ΔΕΝ είπε κανείς να μελοποιήσουμε το κείμενο του Ιωαννιδη και να το κάνουμε το νέο εθνικό ύμνο της Κύπρου. Είπε 5 πράγματα σωστά (κατά τη γνώμη κάποιων), τα είπε όμορφα (πάλι κατά τη γνώμη κάποιων) and that's the end of it.
Βαρύτητα μπορεί να αποκτά για τα μίντια λόγω του ότι είναι δημόσιο πρόσωπο (και σιγά τη δημοσιότητα αλλά τέσπα). Στον οποιονδήποτε με δυο δράμια μυαλό, βαρύτητα έχει ο λόγος που έχει ουσία, ασχέτως αν προέρχεται από μουσικό, ηθοποιό, δημόσιο υπάλληλο, κηπουρό.
Όποιος νομίζει πως έχει κάτι να πει σαφώς και πρέπει να μιλήσει, είτε αυτός λέγεται Ιωαννίδης, Τσίου, Sniper, Pipe, ή όπως αλλιώς λέγεται. Το να μπει στη βουλή είναι εντελώς άλλο πράγμα και δεν έχει καμία σχέση το "μιλάω" με το "μιλάω προκειμένου να συμβάλλω ενεργά και άμεσα στο να παρθούν κοινοβουλευτικές αποφάσεις". Όλοι ξέρουμε την ποιότητα της βουλής μας και τους λόγους για τους οποίους επιλέγει κάποιος να μπει εκεί μέσα...
Ameeee!!!
Pame oloi mazi!!!
Γιατί του Δεύτερου του περισσεύουν 500ευρώ το μήνα να βάλει κάποιον να μας δείρει αν του τα ζητήσουμε ξανά!
Δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να πει τώρα. Το ότι ξύπνησε ξαφνικά (λέμε τώρα) είναι κακό; Κάλιο αργά....
Γιατί αν μιλήσει ο Μήτρογλου, η Βανδή και ο Λαζόπουλος τότε μπορεί να καταλάβει και ο Μπάμπης ο Σουγιάς, η Λίτσα κλπ κλπ
Και τελικά καταλήγουμε μετά από καιρό να τον λέμε γραφικό, ξεκούτη ή "δεν σχολιάζω τις δηλώσεις του, σ' ένδειξη σεβασμού".. κι άλλα όμορφα.
Το θέμα δεν είναι αν τα είπε ωραία, αν είχαν ουσία επειδή κάποιος Αλκίνοος είπε κάτι που μας συγκίνησε.
Το θέμα είναι ότι υπάρχουν άλλοι που έχει βάρος ο λόγος τους και δεν μιλάνε (ή θάβονται αν μιλάνε).
Επίσης, εμείς δεν μιλάμε ή λέμε μ@λ@κίες όταν το κάνουμε.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Ποιον? Αυτόν που μιλάει? Κάποιοι θα το κάνουν κι αυτό που περιγράφεις. Όπως κι άλλα πολλά και χειρότερα. Δεν καταλαβαίνω τί σχέση έχει αλλά δεν πειράζει.
Το θέμα είναι πάνω απ'όλα να έχουν ουσία. Το πρόβλημα είναι ότι για να τα ακούσει ένα ποσοστό ανθρώπων που να ξεπερνά το 3% του πληθυσμού της χώρας πρέπει να αγγίζουν και σε ένα βαθμό. Αλλιώς θα μέναμε στα κείμενα ακαδημαϊκών, φιλοσόφων, επιστημόνων που είναι γεμάτα ουσία αλλά είναι δυσνόητα και μη "γοητευτικά" και θα είχαμε λύσει το πρόβλημά μας.
Πιο εύκολα θα κινητοποιηθεί ο μέσος Έλληνας από κάποιον που θα μιλήσει στο μυαλό του περνώντας πρώτα από την καρδιά του, το φιλότιμό του, την αξιοπρέπειά του κλπ, παρά αν στοχεύσει καρφί headshot.
Και λίγο δράμα είναι δυστυχώς απαραίτητο ακόμα κι αν είναι πλαστό κάποιες φορές. (κυνικό, the way you like it)
Ναι γιατί η ντουντούκα δεν ακούγεται μέσα από κλειστά παράθυρα όταν παίζει το mega. (συν τα όσα είπα από πάνω)
Κι αυτό συμβαίνει.
Τέσπα, επειδή θα φαγωθούμε στο τέλος αναμετάξυ μας χωρίς λόγο ως συνήθως.... "Μ@λ@κ@, @ιδι, Ιωαννίδη" κι ας το αφήσουμε εδώ.
Όχι δεν θα τσακωθούμε. Εμένα η ένστασή μου είναι στο γεγονός ότι μέχρι τώρα δεν είχε πει κουβέντα, άχνα όμως... σαν τον "Σας πάω, αλλά εγώ διάβαζα εκείνο τον καιρό και δεν ήξερα τι γινόταν στο δρόμο".
Τοισχύει αλλά για τον άλλον."Μ@λ@κ@, @ιδι, Ιωαννίδη"
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
ΣΟυ έκανα quote όπως και στον sniper, γιατί το κείμενο του Αλκίνοου δεν μιλάει για τις ευθύνες των Έλληνων προς την Κύπρο, αλλά είναι βαθιά αυτοκριτικό από έναν κύπριο προς τους ομοεθνείς του. Και θέλει κότσια για να το κάνεις την ώρα που το έγραψε.
Το σχόλιο του sniper δεν το σχολίασα, απλά γιατί ήταν εντελώς άσχετο και προφανώς δεν γνωρίζει την πορεία του ενός και του άλλου.
Όσο για το αν του ΄ρθε τώρα να γράψει...όχι δεν του ήρθε τώρα. Κείμενα και δικά του, και του Μάλαμα και του Αγγελάκα και και και... υπάρχουν και εμένα προσωπικά με συγκινούν. Χωρίς να είναι αφοριστικά, δακρύβρεχτα ή αναθέματα δείχνουν τα πράγματα κάτω από άλλη προοπτική θυμίζοντας μας οτι υπάρχουν και πραγματικές αξίες χωρίς να κάνουν διδαχές.
Βασικά έχω βαρεθεί τον αφορισμό προς οποιονδήποτε για οτιδήποτε πει. Για τους περισσότερους είναι δικαιολογημένη η απαξίωση εφόσον ο λόγος και οι πράξεις δεν ακολουθούν παράλληλη τροχιά. Υπάρχει όμως και μια κατηγορία ανθρώπων που είτε επειδή τραγουδούν καλά, είτε επειδή γράφουν καλά, είτε επειδή εκφράζουν με 5 κουβέντες ότι θέλει να πει ο καθένας μας και κυρίως επειδή γύρισαν την πλάτη στις αρπαχτές, τα λόγια τους έχουν ιδιαίτερη αξία μιας και έχουν (ευτυχώς) πολλούς ακροατές ακόμα.
Μέχρι να γράψει τον Θούριο, σου κάνει κάτι πρόχειρο που βρήκα απο πέρυσι ?
Το κείμενο του γνωστού τραγουδοποιού δημοσιεύεται σήμερα στην προσωπική του ιστοσελίδα και είναι μια απάντηση στις γνωστές κατηγορίες κάποιων ευρωπαίων άσπονδων φίλων μας περί ελληνικής τεμπελιάς.
Ακολουθεί το κείμενο του Αλκίνοου Ιωαννίδη:
"We blame you, you know, μου είπε ένας Άγγλος στο Λονδίνο. Εννοούσε πως οι Έλληνες κάνουμε ζημιά στις οικονομίες των άλλων χωρών της Ευρώπης. Με την κυκλοφορία της συλλογής “Local Stranger” στο εξωτερικό, θα πέφτω συχνά πάνω σε τέτοιου είδους ατάκες ξένων δημοσιογράφων.
Τι να απαντήσω; Τι να του πω; Πως οι αποικιοκράτες παππούδες του συμπεριφέρονταν στους Kύπριους δικούς μου σαν να ήταν ζώα, επειδή ήταν βοσκοί και δεν είχαν μπάτλερ; Πως η βασίλισσά του, αυτή η γιαγιά με τα καταπληκτικά καπέλα, όταν ήταν νέα υπέγραφε με το χέρι της θανατικές καταδίκες παιδιών 19 και 20 χρονών που πάλευαν να ελευθερώσουν τον τόπο τους; Να του πω για την εξωτερική πολιτική της χώρας του, που τεχνητά προκάλεσε το μίσος μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, άνοιξε με το ζόρι την όρεξη στην Τουρκία για την Κύπρο και με τη βοήθεια της αστείρευτης δικής μας λεβεντομαλακίας δημιούργησε το Κυπριακό πρόβλημα, με χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και πρόσφυγες;
Να του πω για τον εμφύλιο εδώ στην Ελλάδα και για τον ρόλο που έπαιξε η εξωτερική πολιτιτική της χώρας του; Για τη σύμπραξη με τους ηττημένους Γερμανοτσολιάδες και κάθε λογής δοσίλογους εναντίων όσων αγωνίστηκαν για την ελευθερία στο βουνό; Για το πώς εκμεταλλεύτηκαν την εγκεφαλική σκλήρηνση και τον επαρχιωτισμό της εδώ κομμουνιστικής ηγεσίας προκειμένου να ξεφορτωθούν μια και καλή το πιο δημιουργικό και αλτρουιστικό κομμάτι της χώρας; Πως από τότε επικράτησαν εδώ οι βολεψάκιδες, οι παρτάκιδες και οι ελληνάρες χωρίς Ελλάδα – αυτοί που όταν λένε «αγαπώ την πατρίδα μου» εννοούν στην καλύτερη περίπτωση «αγαπώ τον εαυτό μου» ή ακόμα «μισώ όλους τους άλλους» - φέρνοντας τη χώρα σήμερα στην καταστροφή;
Ας μη μιλήσω για τη Γερμανία, μη σας κουράζω με τα αυτονόητα...
“We blame you!” Έλα τώρα Robert, behave yourself να πούμε, μην κάνεις σαν παιδί! Κι εγώ σας κατηγορώ άμα είν’ έτσι.
Οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις σας ανέθρεψαν και στήριξαν τη διαφθορά μας, προκειμένου να μας πουλήσουν σε διπλή τιμή τα άχρηστα, μισοχαλασμένα όπλα, τα φάρμακα και τις τηλεπικοινωνίες τους. Έστησαν Ολυμπιάδες. Η δική μας κόστισε διπλάσια από του Σίδνευ, το είπε τότε υπουργός μας, υπερήφανος, σε ξένο κανάλι. Κι όταν ρωτήθηκε ο υπουργός στη συνέχεια: «Εννοείτε πως αυτά πληρώνονται με ξένα κεφάλαια;» απάντησε παρεξήγημένος (έχουμε και μια αξιοπρέπεια!), «Όχι! Αποκλειστικά με δικά μας χρήματα. Θα μάθουμε πόσα ακριβώς μετά το πέρας των αγώνων»! Τα πλήρωσε το κράτος, δηλαδή εμείς, δηλαδή τα εγγόνια μας. Κι εμείς φωνάζαμε «Ζήτω» και «Γεια». Και στήναμε ωραίες τελετές έναρξης και λήξης. Γραφείο τελετών!
“We blame you!” Και οι δύο παππούδες μου σκοτώθηκαν στον πόλεμο. Δεν άκουσα ποτέ τους γονείς μου που μεγάλωσαν πάμφτωχοι και ορφανοί, ούτε τις πρόσφυγες, χήρες γιαγιάδες μου να κατηγορούν συνολικά τους Γερμανούς, τους Άγγλους, τους Τούρκους ή τους Βούλγαρους. Είχαν μια σιωπή, μια βαθιά γνώση πως ο άνθρωπος, από όπου και αν κατάγεται, κρύβει μέσα του τον άγγελο μα κρύβει και το θηρίο. Το ταϊζει κρυφά, το κρύβει πίσω από χαμόγελα και ανέξοδες καλοσύνες, το καταπιέζει όταν ενοχλεί την καθημερινότητα και το ελευθερώνει όποτε οι συνθήκες το επιτρέπουν. Εκτός κι αν η καλλιέργεια και η ηθική του υπερισχύσουν. Μα, να ανοίξω φιλοσοφική συζήτηση;
Όχι. Τότε; Ας πάω στα «επουσιώδη». Να πω για τις αηδίες που η δική σας show-business μάς πούλησε δεκαετίες τώρα; Για τόσες ανοησίες της ποπ, της ροκ και των «charts» που μας τάισαν με το ζόρι; Που για κάθε τραγούδι της προκοπής αναγκαστήκαμε να αγαπήσουμε κι ένα σακί σκουπιδοτράγουδα και να συνδέσουμε τις εφηβείες και τις ζωές μας μαζί τους; «Και τι με νοιάζει, θα μου πει, αν εσύ έχαφτες τις αηδίες που σου πουλούσαν οι δισκογραφικές και τα ραδιόφωνα; Ας μην τις άκουγες. Είναι ανάγκη να σας φταίνε πάντα οι άλλοι;»
Καλά, θα πω για τα δικά μας: Έχεις δίκιο Robert, ότι κι αν πεις λίγο είναι. Η πρώτη μας βουλή είχε μέσο όρο 200 βαφτιστήρια ανά βουλευτή. Ήμασταν χαλασμένοι εξ αρχής. Ο εμφύλιος μεταξύ των Ελλήνων κατά την επανάσταση στοίχησε περισσότερους νεκρούς απ’ ότι ο αγώνας ενάντια στους Οθωμανούς. Βαφτίσαμε τον Ιταλό Καποδίστρια Έλληνα και μετά τον σκοτώσαμε γιατί δεν είχε τα κουσούρια μας. Όσο αίμα κι αν χύσαμε, όσους Θούριους κι αν ψάλαμε, όσες ηρωικές Εξόδους κι αν επιχειρήσαμε, τελικά εσείς μάς κάνατε κράτος, για να κάνουμε τις δουλειές σας. Το ένα από τα τρία πρώτα κόμματα της νέας μας χώρας, αυτό που ουσιαστικά επικράτησε, λεγόταν «Αγγλικό». Αυτό τα λέει όλα. Ποια ιδεοληψία μάς έκανε να πιστέψουμε πως μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι; Χάσατε ευγενή παιδιά εδώ Robert, το ξέρω. Ποιητές, ουτοπιστές, οξφορδιανούς αρχαιογνώστες, έφηβους φιλέλληνες, Έλληνες εξ αναγνώσεως, Πλατωνιστές όταν κανείς δεν είχε ακούσει για Πλάτωνα στα λημέρια μας για αιώνες. Εμείς ήμασταν αναλφάβητοι Αρβανίτες, Βλάχοι, Τουρκόγυφτοι, Τουρκόφωνοι, Πομάκοι, Σλαβομακεδόνες, Τσάμιδες. Εσείς βυθίσατε στο Ναβαρίνο, εσείς μας δώσατε κράτος, εσείς μας κάνατε Έλληνες. Εμείς απλώς κερδίσαμε το κύπελο στο ποδόσφαιρο και βγήκαμε να δείρουμε Αλβανούς.
Μπα, όχι, αυτά τα λέμε μεταξύ μας, δεν είναι για ν’ ακούγονται παραέξω, μετατρέπονται αυτομάτως σε υπερβολές και σε ψέματα όταν βγαίνουν απ’ το σπίτι. Θα του πω άλλα:
Μη νομίζεις πως περνούσαμε ζωή και κότα τόσα χρόνια Robert! Δεν ήταν παράδεισος το να κοιμάσαι σε ράντζο στο διάδρομο, εγχειρισμένος. Ούτε το να είσαι άτομο με αναπηρία και να σού είναι αδύνατον να κινηθείς στις πόλεις μας. Ούτε το να πληρώνεις «περαίωση» στην εφορία, θεωρούμενος απατεώνας εξ ορισμού. Ούτε το να οδηγείς και να πεθαίνεις στους δρόμους μας. Ούτε το να γεννάς με καισαρική για να βγάλει κάνα φράγκο παραπάνω ο μαιευτήρας και να ταϊζει γάλα σκόνη το παιδί σου για να πάρει προμήθεια. Ούτε το να μη βρίσκεις το δίκιο σου στα δικαστήρια. Ούτε το να κυβερνιέσαι από όσους μας κυβέρνησαν. Ούτε το να ζεις στην ασχήμια όπου ο καθένας έχτιζε ότι να ‘ναι όπου να ‘ναι. Ούτε το να είσαι παιδί χωρίς παιδεία και χωρίς χρόνο, με πέντε ιδιαίτερα τη μέρα, με άγχος και κατάθλιψη. Ούτε γέρος χωρίς ουσιαστική περίθαλψη και σύνταξη, να περιμένεις να πεθάνεις μπροστά στην τηλεόραση. Ούτε και το να είσαι Αιγυπτιώτης, Κύπριος, Μικρασιάτης, Ηπειρώτης, Ίμβριος ή Πόντιος ήταν πάντα ευχάριστο. Γι’ αυτό μη λες πως γλεντούσαμε τη ζωή μας τόσα χρόνια με δανεικά. Τα δανεικά τα έδιναν οι διαφθορείς των κυβερνήσεων και των εταιρειών σου και τα έτρωγαν οι διεφθαρμένοι δικοί μας δικοί τους. Και θησαύριζαν οι δυνατοί μέσα απ’ τη μιζέρια και τον εξευτελισμό μας και σήμερα θέλουν κι άλλο.
Τώρα, το πώς γίνεται αυτή η πλούσια και αδιάφθορη χώρα σου, ενώ ρούφηξε το αίμα αποικιών τόσα χρόνια, να χρωστά κι αυτή, το γιατί σού κόβονται οι παροχές στην παιδεία, οι κοινωνικές ασφαλίσεις, οι μισθοί και η πρόνοια, το γιατί έχεις χρόνια τώρα άστεγους κάτω απ’ τις γέφυρες, πεινασμένους στο δρόμο και αναλφάβητους το 2012, αυτό είναι άλλο, τεράστιο, παγκόσμιο θέμα που καλό θα ήταν να ψάξουμε όλοι μαζί. Δεν πηγάζει από την κατάσταση στην Ελλάδα. Μη μας κατηγορείς λοιπόν για όσα δεν φταίμε.
Αν θέλεις να μας κατηγορήσεις, κατηγόρησέ μας για την έλλειψη οργανωμένης άμυνας απέναντι σε μια επίθεση πρωτοφανή αλλά αναμενόμενη. Κατηγόρησέ μας που βρεθήκαμε ανέτοιμοι, επαρχιώτες αδικτύωτοι, αυτιστικοί, ομφαλοσκόποι, χασομέρηδες, μια πόλη ανοχύρωτη μπροστά στην προαναγγελθήσα επέλαση του τέρατος. Και κατηγόρησε και λίγο τον εαυτό σου, που αντί να συμπονέσει τον δοκιμαζόμενο φτωχόκοσμο της Ελλάδας, γλύφει μισοκοιμισμένος την καραμέλα που του πουλούν οι αγορές, τα περιοδικά των εκδοτών και οι ρατσιστικές αναλύσεις των καναλιών, περιμένοντας τη σειρά του. Σου λένε κάθε μέρα για την ελληνική τεμπελιά, για την ελληνική διαφθορά, για την ελληνική ψευτιά. Την αλήθεια που δεν σου λένε θα σου την πούμε εμείς: Ετοιμάσου να χάσεις όσα νομίζεις πως έχεις. Γιατί θα τα χάσεις όλα!
Και μην πεις "αυτά δεν γίνονται!" Κι εμείς τέτοια λέγαμε. Και σήμερα βρεθήκαμε χωρίς γη κάτω απ' τα πόδια μας. Αύριο θα έρθει η σειρά σου. Όταν λοιπόν θα σου στερούν τη σύνταξή σου, τα χρήματα που κέρδισες με ιδρώτα και με απουσία από τα παιδιά σου και τους έδωσες να σου φυλάξουν, όταν δεν θα ‘χεις γιατρό να γιατρευτείς, σπίτι να κοιμηθείς, πρόνοια να προνοήσει, φαϊ να φας, τραγούδι να τραγουδήσεις, τότε να μας κατηγορήσεις διπλά. Γιατί εμείς ανοίξαμε την Κερκόπορτα.
Η ευθύνη μας δεν είναι μόνο πως δημιουργήσαμε χρέος, πως κλέψαμε τον τόπο μας, πως χτίσαμε αυθαίρετα, πως πληρωθήκαμε μαύρα, πως πήραμε και δώσαμε φακελάκια, πως ψηφίσαμε ζώα, πως λαδώσαμε, πως παντρευτήκαμε σε πισίνες με πυροτεχνήματα και λιμουζίνες ενώ χρωστούσαμε, πως κάψαμε πεντοχίλιαρα στα σκυλάδικα, πως θελήσαμε το βουλευτή και τον καλλιτέχνη να εκπροσωπούν τη φτηνότερη και πιο αντιαισθητική πλευρά μας. Εννοείται πως φταίμε για όλα αυτά και άλλα. Όμως η πραγματικά μεγάλη ενοχή μας απέναντί σου είναι πως κάναμε την αρχή για να ρουφήξουν σε λίγο και το δικό σου αίμα.
Η υποχρέωση μας σήμερα είναι να παλέψουμε για τα παιδιά σου. Και η δική σου υποχρέωση είναι να παλέψεις για τα δικά μας. Μόνο έτσι γίνεται.
Τα υπόλοιπα είναι ανοησίες.
Ακούς εκεί we blame you! Ηλίθιε!
Και επειδή υποθέτω τι γνώμη έχεις για τους «καλλιτέχνες έντεχνου ελληνικού τραγουδιού», στο αφιερώνω
Ο Ερωτόκριτος από 77 καλλιτέχνες
Οπότε το θέμα γυρίζει στο ότι οι φωνές θάβονται...Και επειδή υποθέτω τι γνώμη έχεις για τους «καλλιτέχνες έντεχνου ελληνικού τραγουδιού», στο αφιερώνω
Ο Ερωτόκριτος από 77 καλλιτέχνες
ΟΚ, δεν τα γνώριζα αυτά, παίρνω πίσω ότι είπα (για τον Αλκίνοο). Αν τα έλεγες νωρίτερα, θα γλυτώναμε πολλά κλικ στο πληκτρολόγιο.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Βασικά είμαι μέσα έξω σε meeting :a31: και δεν πρόλαβα να γράψω τίποτα. Sorry...Οπότε το θέμα γυρίζει στο ότι οι φωνές θάβονται...
ΟΚ, δεν τα γνώριζα αυτά, παίρνω πίσω ότι είπα (για τον Αλκίνοο). Αν τα έλεγες νωρίτερα, θα γλυτώναμε πολλά κλικ στο πληκτρολόγιο.
Τα είπε όλα σε ενα μικρό κείμενο, μα όλα!
sapila racing team
bimota SB6 1995
Hornet 900 2005
Yamaha SR500 1981
BMW R75/6 1975
BMW R26 1957
Κανόνες δημοσιεύσεων
