κατ΄αρχην ολα με μικρα και χωρις τονους γιατι με το αριστερο δεν βολευομαι...
παρασκευη μεσημερι, αττικη οδο προς ελευσινα. μολις εχω περασει την εξοδο λ. ηρακλειου και παω να βγω εθνικη. η αριστερη λωριδα αδεια, παω χαλαρα γιατι... εφτασα σχεδον. δεξια μου μια νταλικα στη μεσαια. μολις φτανω στον τρακτορα, ενα station wagon κανει τιμονια και πεταγεται αριστερα μπροστα μου. πιανω φρενα, αλλα το μονο που προλαβα να σκεφτω ηταν "παει η μηχανη" και μετα γκουπ και χρρρρρρρρρρρρρ. σταματαει το συρσιμο, δεν μπορουσα να παρω ανασα, τελικα τα καταφερνω, κανω τσεκ χερια ποδια κεφαλι μεση, τα κουναω ολα. μετα αρχισε το δεξι να ζεσταινται -οκ εσπασε- λεω, αφου ειναι μονο αυτο... αστυνομια ηρθε γρηγορα, ηρθε ενα παλικαρι του εκαβ με παπι, ερχεται και ο δραστης και αφου ρωτησε αν ειμαι καλα, λεει "σε ειδα, αλλα παραμορφωνει ο καθρεφτης μου και φαινοσουν μακρια". ωραιος...
ηρθε και ο degree0 στον τοπο του ατυχηματος, θα πηγαιναμε για καφεδακι μετα τη δουλεια, τον ηπιε μονος του στον ευαγγελισμο τελικα οσο περιμενε... περασε και η vegas αλλα δεν την ειδα. ο αδερφος μου επισης μεγαλη βοηθεια, να 'ναι καλα το παιδι.
το ευτυχημα ειναι οτι περα απο το χερι που εγχειριστηκε και μια δυο μελανιες δεν επαθα τιποτα αλλο αξιο λογου. ο αριστερος καρπος ποναει λιγο, αλλα αν σκεφτεις οτι εσκασα κατω με καμμια 100αρια... και παλι καλα. το μπουφαν εγινε κουρελι αλλα τη δουλεια του την εκανε, το κρανος επισης. τα γαντια δεν τα ειδα, οι μποτες με ελαχιστα σημαδια.
το σαββατο που μπηκα χειρουργειο μιλησε ο πατερας μου με τον "δραστη" ειναι και παρομοιας ηλικιας, του αρχισε τα κουλα, "εγω ειχα βγαλει φλας", "τι να κανω με τους καθρεφτες του focus που παραμορφωνουν" και τετοια. τι να πω... κριμα τα χρονια του.
η μηχανη δεν ξερω αν φτιαχνεται.
και αυτο που με χαλαει ειναι οτι ΔΕΝ εγινε σε φαση διηθησης το πραγμα! ημουν καθαρα σε αδεια λωριδα! ασφαλεια τελικα δεν υπαρχει πουθενα με τους βλακες εκει εξω...