Τα προσφατα επωδυνα οικονομικα μετρα (για την μεσαια και μικρομεσαια ταξη),αλλα και οι δυσοιωνες προβλεψεις για το μελλον της χωρας εφεραν μεγαλη μεριδα Ελληνων να συνειδητοποιεί βιαια ότι ειτε βρισκεται ειτε θα βρεθει σε οικονομικο αδιεξοδο.Εαν εξαιρεσει κανεις βεβαιως αποφασεις (απαραδεκτες)για κοψιμο δωρων,επιδοματων,μισθων κλπ,ερχεται να διαπιστωσει ότι ένα σημαντικο μερος των ετησιων εξοδων μας γινεται για την διατηρηση ενός ψευδεπιγραφου life style,το οποιο και είναι περα από τις οικονομικες μας δυναμεις και επι της ουσιας δεν μας προσφερει καμια ιδιαιτερη ευχαριστηση (περα από το αισθημα της επιβεβαιωσης σε φιλους,γνωστους και συγγενεις).
Αναρωτιεμαι εάν η ληστρικη αυξηση της βενζινης,η νταβατζιλιδικη αυξηση των τελων κυκλοφοριας ηταν τελικα ένα χρησιμο καμπανακι για θυμηθουμε την λογικη των γονιων μας «εως εκει που φθανουν τα ποδια μας».
Οι εκατονταδες χιλιαδες θηριωδεις μηχανες που κυκλοφορουν στο κεντρο της Αθηνας,τα τεραστια τζιπ που κανουν με τις ωρες κυκλους να βρουν να παρκαρουν (για να μην πληρωσουν τα 20 ευρω του παρκινγκ),τα σπιτια των 400.000 ευρω αγορασμενα από μισθωτους των 2-3000 ευρω είναι εικονα μιας χωρας που εχει παρει τον στραβο τον δρομο.Δεν λεω σε καμια περιπτωση ότι δεν πρεπει γενια με την γενια να αυξανεται το βιοτικο μας επιπεδο.Ομως η εικονα του Νεοελληνα που ζει ως πλουσιος κατοικος της Ελβετιας με δανεικα είναι τελικα παρα φυσει.Το δυστυχημα είναι ότι αυτό επρεπε να το καταλαβουμε μονοι μας,χωρις να χρειαστει να γινει τοσο βιαια από τους δανειστες και κυβερνητες μας.
Απάντηση με παράθεση
