Μέρα μεσημέρι και κατεβαίνω την Πειραιώς με σκοπό να στρίψω στην Π. Ράλλη. Πάω σπίτι μου στη Νίκαια και οδηγώ κυριλέ. Είμαι στην αριστερή λωρίδα, πηγάινω περίπου 70, και μπροστά μου έχω ένα ταξί, ενώ δεξιά μου και πιο πίσω άλλο ένα ταξί. Ο δρόμος κατά τα άλλα είναι σχετικά άδειος.
Θα ξέρετε ένα στενό πριν το φανάρι για Π.Ράλλη που οδηγεί δεξιά και παρακάμπτει το φανάρει έτσι? Βγαίνει σχεδόν πάνω στη γέφυρα.
Περνώντας από αυτό το στενό επί της Πειραιώς, και ενώ είμαι πάντα στην αριστερή λωρίδα, ο ταξιτζής μπροστά μου κοκαλώνει το αυτοκίνητο, προκειμένου προφανώς να περάσει τέρμα δεξια στο στενό. Δεν έχει βγάλει καθόλου φλας, και έχει σταματήσει στο γρήγορο ρεύμα. Περιμένει σταματημένος μέχρι το άλλο ταξί που έρχεται από πίσω δεξιά μου να περάσει, και κατόπιν κόβει όλο το τιμόνι και χώνεται στο στενό. Εγώ ευτυχώς έχω καταλάβει από νωρίτερα τη μ@λ@κία του και έχω πέσει στα φρένα κρατώντας και την κόρνα πατημένη. Σχεδόν έχω σταματήσει και απέχω λιγότερο από 2-3 μέτρα από τον προφυλακτήρα του όταν ξεκινάει να στρίψει, και από τα νεύρα μου δεν αφήνω την κόρνα ενω ήδη απομακρύνομαι.
Τον βλέπω με την άκρη του ματιού μου ενώ έχει μπει στο στενό και συνεχίζουμε για λίγο παράλληλα, να βγάζει το χέρι και να με μουντζώνει !!!!!!! Σημειωτέον, εγώ απλά τον βλαστημούσα μέσα από το κράνος, και μόνο κόρναρα. Δε του φώναξα καν ούτε μια βρισια τίποτα! Ανταποδίδω τη μούντζα και τρέχω προς το φανάρι με σκοπό να δω τη φάτσα του, αφού ξέρω ότι θα τον ξαναπετύχω πανω στη γέφυρα.
Σταματάω στο φανάρι ακριβώς μετά τη γέφυρα και μετά από λίγο φρενάρει κι αυτός πίσω μου. Γυρίζω και τον κοιτάζω, και τον δείχνω με το χέρι μονολογόντας "κοιτα ρε ένα καραγκιόζη" πάντα μέσα από το κράνος. Αυτός βλέπει τη χειρονομία μου και σηκώνει ένα μαχαίρι δίπλα από το χειρόφρενο, τουλάχιστο 40 εκ. και μου το δείχνει απειλητικά. Σημειώστε ότι μέσα έχει πελάτες δύο γυναίκες!!!
Θέλω να βάλω σταν και να κατέβω να του κάνω το ταξί μπουρ.έλο αλλά σκέφτομαι ότι είναι αρκετά παρανοϊκός ώστε να περάσει πάνω από τη μηχανή μου και να φύγει, ή ακόμα χειρότερα να βγει από τα ταξί και να προσπαθήσει να με μαχαιρώσει. Δε θα με προλάβαινε βέβαια, εκτός και αν μου πέταγε κάτω τη μηχανή.
Οι πελάτισες μέσα γελάνε με αμηχανία, και εγώ οταν είδα το μαχαίρι του κάνω για πολλή ώρα τη χειρονομία "τον παίζεις". Επίσης ένας φορτηγατζής δίπλα μου βλέπει τη φάση και μου λέει "κατέβα ρε φίλε να τον γ@μήσεις, θα κατέβαινα κι εγώ αλλά έχω να παραδώσω."
Μέσα στην ταραχή μου δεν πήρα ούτε αριθμό ούτε τίποτα. Αναψε πράσινο και εξαφανίστηκα. Ετρεμα από τα νεύρα μου και σκέφτηκα τι ατυχία να σταματήσει πίσω μου, αν ήμασταν παράλληλα και δεν κινδύνευε η μηχανή μου θα του είχα μπάσει τις πόρτες την οροφή και το καπώ και ότι άλλο μπορούσα.
Ηταν περίπου 45άρης, με άσπρα πολύ αραιά μαλλιά που πετάγαν σαν του Αινστάιν. Φορούσε γυαλιά. Παιδιά προσοχή, είναι σίγουρα ψυχανώμαλος. Αν τον δείρετε ποτέ δώστε του και κάτι από μένα να με θυμάται. Κοιτάω πάντα τους οδηγούς ταξί, κάπου θα τον πετύχω....