Καλημέρα…
Καλημέρα με καλή διάθεση (όπως πάντοτε), καλημέρα με χαμόγελο, καλημέρα με όνειρα, καλημέρα με φιλοδοξίες, καλημέρα με σχέδια, καλημέρα με τα πάντα…
Αν και τον τελευταίο καιρό η ζωή μου έχει, αν όχι μια κατηφορική κλίση άνω των 90 μοιρών, απλώς μια στασιμότητα, εγώ, ενάντια σ’ αυτό που πολλοί ονομάζουν «κοινή λογική» (και που σημειωτέον ποτέ δεν εννόησα να καταλάβω τι ακριβώς σημαίνει), κρατάω κόντρα σε όλες τις κακουχίες (έως ότου έρθει ένα μεγάλο κύμα με φόρα και με… ξαπλώσει) και συνεχίζω να κάνω όνειρα, όπως όταν ήμουν παιδί… Γιατί καθώς μεγάλωνα, αποδείχθηκε περίτρανα πως έφερνα περισσότερο με …βιολί (που λένε)…
Και που λέτε, προς τι όλος αυτός ο πρόλογος, δεν ξέρω ακριβώς… Ίσως οφείλεται στο ότι θέλω να σας εξηγήσω, πως μέσα στις ντάνες χαρτιών που μου κλείνουν απειλητικά το μάτι καθημερινά στο γραφείο, μέσα στον «μίνι καύσωνα» που προβλέπουν συνεχώς και αδιαλείπτως οι μετεωρολόγοι, ανάμεσα σε χιλιάδες ερωτήματα του τύπου «εγώ πότε θα πάρω άδεια, κουράστηκα, γιατί δεν τελειώνει η δουλειά…?», βρήκα λίγο χρόνο σήμερα να ξεχαστώ και να ξεφύγω, κανονίζοντας το πρόγραμμα των διακοπών μου, όχι για περισσότερο από 25 λεπτά… Παρέα με την καλή φιλενάδα του γραφείου (ISDN), τους αχώριστους φίλους μου (τσιγάρα) και έναν περαστικό κατά καιρούς απ’ τη ζωή μου (καφέ), ένιωσα κάτι από διακοπές, σε όλα τα νησιά της Ελλάδας, ταξιδεύοντας με διάφορες ακτοπλοϊκές εταιρίες, με διάφορες αεροπορικές εταιρίες, και έκανα σχέδια, όνειρα, πείτε το όπως θέλετε…Μου έμεινε ακριβώς 1 μήνας για την άδειά μου από το γραφείο, έχω επιλέξει εδώ και καιρό έναν προορισμό «ρομαντικό» όπως λένε για ζεύγη… Και ομολογώ πως χάρηκα… Χάρηκα η άμοιρη, και πολύ κιόλας, και να φανταστείτε πως το ρομαντικό αυτό νησί, θα στεγάσει, τον έρωτα εμού και …της Μαρίας… Τι ρομαντικό να κάνω εγώ με την Μαρία δηλαδή στην Σαντορίνη… Κάτι που μου περνάει από το μυαλό, είναι να βγάζουμε φωτογραφίες για ν’ αποθανατίσουμε το ειδυλλιακό τοπίο… Αλλά, για να σας πω και την αλήθεια, και εδώ το ηλιοβασίλεμα, από την πίστα των Καρτ, εξαίρετο φαντάζει… Πως βγήκε αυτή η φήμη με το ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης, δεν μπορώ να καταλάβω… Γι’ αυτό, θα πάω να κάνω τον έλεγχο (να διαπιστώσω εξ ιδίας αντιλήψεως, που λένε) τι παίζει εκεί κάτω, και θα ενημερώσω και εσάς μόλις επιστρέψω, για το αν συνεχίζει να είναι ρομαντικό το νησί της Σαντορίνης, όταν πηγαίνεις εκεί με τη…Μαρία…
Και που λέτε, κάπου εδώ θα πρέπει να σας αφήσω, μιας και αν δεν τακτοποιήσω ό,τι εκκρεμότητα έχω, θα πάω στην Σαντορίνη και θα σκέφτομαι τον «ρομαντισμό» που εκπέμπει το γραφείο μου και το είδος μυστηρίου που κρύβει (και γ@μώ τα μυστήρια , μιας και θα ψάχνω που είναι η αίτηση του …τάδε, πριν 3 μήνες, εδώ την είχα, που να πάρει)…
Σας αφήνω πουλάκια μου γλυκά…
Ααααα… Και που ‘στε… (χιχιιχ)…Σε λιγότερο από 3 ώρες δίνω εξετάσεις για δίπλωμα μηχανής έως 125 κυβικά εκατοστά, και κάτι μέσα μου μου φωνάζει εντόνως ότι θα την κάνω την μαλακία… Άντε να δούμε.. Θα σας κρατάω ενήμερους…
Μμμμάκια…
Απάντηση με παράθεση
ρε την τυχερή την Μαρία 
)
