Ηταν οκτωβρης του 2003 κι εγω "HOME ALONE" να καθομε και να κλαιω την μοιρα μου για τον προσφατο χωρισμο με την πρωην,κοιτοντας το ταβανι και ολα να μου φταινε.Η ωρα απ'οτι θυμαμε ηταν γυρω στις 7 το απογευμα,κι εγω απελπισμενος να ψαχνω να βρω κατι!!που να με κανει να ξεχαστο.Yπολογιστη τοτε δεν ειχα για να μπω να σερφαρω,μονο εναν AMSTRAD του 89 ειχα κι αυτος τα ειχε φτυσει...Εξω ερημια,ψυχη δεν περπατουσε(στο νησι το χειμωνα ειναι πικρα) να εβγαινα εξω;να παω που!!δεν ειχα ορεξη για τιποτα..Μετα απο μια ωρα απολυτης βαρεμαρας και ξενερας χτυπαει το τηλεφωνο.Ηταν ο κολητος μου," "ΕΛΑ ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ; ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΘΟΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ! ΡΕ ΣΥ ΠΗΓΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ(αρραβωνιαστικια φιλου μου) ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΗΝ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΤΗΝ ΠΑΝΣΙΟΝ ΚΑΙ ΕΛΑΤΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ.ΣΑΣ ΕΧΩ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΡΑΠΕΖΙ (Η μαρια δουλευε ρεσεψιον και ο φιλος μου σερβιτορος σε μπουζουκια) ΕΝΤΑΞΕΙ ΘΑ ΝΤΥΘΩ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗ ΜΑΡΙΑ." Ξεκιναω λοιπον την διαδικασια μπανιου ντυσιματος και τα σχετικα,παιρνω το δερματινο τα γαντια το κρανος και βγαινω εξω να βαλω μπροστα την γιαπωνεζα μου (YZ 250) ξεκιναω για την πανσιον,στα 500 μετρα περιπου σταματαω και σκεφτομε οτι η μαρια δεν θα εχει κρανος,γυρναω πισω και παιρνω το δευτερο που ειχα.Μετα απο 10 λεπτα φτανω στην μαρια.Η Μαρια καθοταν στην ρεσεψιον μπροστα απο εναν υπολογιστη. "ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΜΑΡΙΑ! ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ; ΚΑΛΑ!!!... ΕΙΜΑΙ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΛΕΜΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΕ ΚΑΤΙ ΠΑΙΔΙΑ!! ΤΑ ΧΩ ΚΑΝΕΙ ΕΠΑΝΩ ΜΟΥ Μ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ( τοτε επαιζε πολυ το chat ) ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ." Ξεκιναω κι εγω να της λεω για πεθαμενους για στοιχειωμενα σπιτια και διαφορα που εχω ακουσει..Η Μαρια να κοντευει να βαλει τα κλαματα μ'αυτα που ακουγε..Με τα πολλα,η ωρα ειχε φτασει 11.30 και ξεκιναει να κλεινει φωτα και πορτες,ριχνει μια τελευταια ματια και φευγουμε.Την μηχανη την ειχα αφησει καμια 100αρα μετρα πιο κατω απο την πανσιον,η μαρια με ρωτουσε (μεχρι να φτασουμε στη μηχανη) τι εγινε τελικα με την ιστορια του γερου,φτανουμε στην μηχανη ανεβαινουμε επανω και της τελειωνο την ιστορια.Η Μαρια να εχει παγωση απο τον φοβο της...Της δινω να φορεσει το κρανος,δεν ηθελε να το φορεσει με τιποτα! Αρχισε να μου λεει οτι εχει φτιαξει το μαλλι και οτι το κρανος θα της το χαλασει ( κλασικες π@π@ριες γυναικων) ενω με τον αερα πανω στην μηχανη δεν θα της το χαλουσε,και της το εβαλα με το ζορι,αφου της εξηγησα οτι εχω ευθυνη απεναντι της.Βαζω μπροστα και ξεκιναμε για το κεντρο.Στην διαδρομη και αφου ολα κυλουσαν ομορφα!μεσα σε κλασματα δευτερολεπτου,γινεται αυτο, που ουτε στο πιο τρελο μου ονειρο δεν θα γινοταν..Μια νυχτεριδα ερχεται με φορα και καρφωνεται ενδιαμεσα στο προσωπο μου και κρανος,η μυτη μου ακουμπουσε το σωμα της(μπιαχ αηδιαζω οσο το σκεφτομε) και το ενα της φτερο στα ματια μου.Απο το ξαφνιασμα που επαθα και την τρομαρα,χανω το ελεγχο της μηχανης και πεφτουμε πανω σε ενα πεζουλακι με γλαστρες,εγω πεσμενος κατω (ευτυχως οχι σοβαρο πεσιμο) η πρωτη μου κινηση ηταν να βγαλω αμεσως το κρανος για να φυγει αυτη η μ@λ@κια απο το προσωπο μου,ριχνω το κρανος στο εδαφος και σηκωνομε γρηγορα να δω σε τι κατασταση ειναι η μαρια,ευτυχως δεν ειχε χτυπησει,μονο κατι ψιλοκοψιματα στα χερια απο της γλαστρες.Την βοηθησα να σηκωθει και πηγαμε να δουμε τον "μπατμαν". κανω κινηση με το ποδι για να βγαλω την μ@λ@κια απο το κρανος μου,τελικα ηταν μια μικρη νυχτεριδα που απο την συγκρουση ειχε σπασει το ενα της φτερο,την επιασα με τα γαντια που φορουσα απο το αλλο της φτερο,αυτη εκανε σαν τρελη και μου δαγκωνε το γαντι με μανια, "ΜΑΡΙΑ ΚΟΙΤΑ! ΚΟΙΤΑ ΤΩΝ ΒΡΥΚΟΛΑΚΑ! ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΡΟΥΦΗΞΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑΙ!! " βαλαμε και οι δυο τα γελια!! αφησαμε την νυχτεριδα σε μια ακρη και φυγαμε για την επιστροφη στο σπιτι γιατι τα ρουχα μας ειχαν γινει χαλια απο το πεσιμο.........Την επομενη μερα που το σκεφτομουν πιο καθαρα μου ηρθε στο μυαλο το πως ξεκινησε το ολο θεμα,το 2ο κρανος που πηρα μαζι για την μαρια..το οτι δεν ηθελε να το βαλει για να μην της χαλασουν τα μαλλια...της ιστοριες που λεγαμε για πνευματα και στοιχεια.....και το που κατεληξε, μια νυχτεριδα απ το πουθενα μας εκανε καταδρομικη....(υποψιν η ωρα που εγινε το συμβαν ηταν 12.03) και ενα πεσιμο πανω σε πεζουλα με γλαστες ( σκεφτητε να μη φοραγε το κρανος ) γι'αυτο παιδια παντα και ο πισω κρανος γιατι ΟΣΑ ΦΕΡΝΕΙ Η ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΤΑ ΦΕΡΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΟΛΟΣ....Kαλα να περνατε!!!!!!
Απάντηση με παράθεση
) αξίζει να ταλαιπωρηθούμε λίγο να το διαβάσουμε και να το έχουμε στην άκρη του μυαλού μας, ειδικά αυτοί που το κράνος τό'χουν στον αγκώνα ή στο σπίτι..
:rotflmao: 
