Ο λόγος για την διασταύρωση Βουλιαγμένης και Υμητού εκεί που αρχίζει η Ηλία Ηλίου. Συνέχεια περνάω από εκεί και όλο έχει νερά κάτω. Ποτέ όμως δεν είχα γλυστρίσει κατά το στρίψιμο... Χθές και ενώ μπήκα με τα φυσιολογικά μου χιλιόμετρα (μπορεί και λιγότερα γιατί είχα ξεκινήσει από το φανάρι) η μηχανή γλύστρισε και έφυγε για πέσιμο με τη φορά του στριψίματος. Πήγα να βάλω πόδι κάτω και με πέταξε να πέσω με την άλλη πλευρά, ξαναβάζω πόδι και λέω αν δεν σταθεί την παράτησα και όπου παμε.
τελικά ήρθε στα ίσα της και από τις σφαλιάρες που μου ρίξε στις επαναφορές ακόμα πονάνε τα πόδια μου. Σταμάτησα λίγο πιο κάτω και την άφησα για να γυρίσω πίσω να δώ τι έγινε! Και ώ τι έκπληξη! ΔΕΝ ήταν νερά αυτά που πάτησα αλλά σαπουνάδα!!!
Ευτυχώς ούτε έπεσα, ούτε έγινε ζημιά ή κάτι άλλο. Ήμουν ο τελευταίος στο φανάρι και έτσι δεν είχα κανέναν πίσω ή δίπλα μου...