Από αρκετά νεαρή ηλικία συνειδητοποίησα ότι δε με συγκινούσαν και πολλά πράγματα σ'αυτή τη ζωή.... για να είμαι πιο συγκεκριμένος μάλλον με συγκινούσαν μόνο δύο... οι γυναίκες και τα μηχανάκια (όχι απαραίτητα με τη σειρά αυτή!!!
Το κατάλαβα αυτό επειδή όποτε άκουγα εξάτμιση γύρναγα πάντα το κεφάλι να δω τι σκατά είναι αυτό που περνάει και πριν το κάνω πάντα στο μυαλό μου γυρνούσε η το ερωτηματικό.
Επίσης όποτε έβλεπα μια γυναίκα από 18-ως50+ να αλλάζει σταυροπόδι ενώ φοράει φούστα πάντα έστω και στιγμιαία το βλέμα μου κολλούσε ασυναίσθητα και χωρίς να μπορώ να το ελέγξω τις περισσότερες φορές στο μπούτι αυτό και στο μυαλό μου γυρνούσε ένα άλλο ερωτηματικό.
Από τότε πέρασαν από τα χέρια μου ικανοποιητικός αριθμός μοτ/των αλλά και γυναικών.Ήταν μερικές όμως οι οποίες με το που τις είδα πάθαινα πλάκα, κολλούσα, δεν ήξερα τι να πω, τρέμαν τα πόδια μου και η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά,δάκριζαν τα μάτια μου και χανόταν η γη κάτω από τα πόδια μου...
Η ερώτηση μου είναι απλή, το παθαίνουμε όλοι αυτό η μόνο μερικοί όπως εγώ...????????????????????????????????
Υ.Γ. Αυτές δυστυχώς δε πέρασαν ποτέ από τα χέρια μου... με αυτές που με τρελαίνουν δυστυχώς τα κάνω πάντα πουτ@ν@....![]()
![]()
![]()
Υ.Γ.2.Παρακαλώ να μου απαντήσετε με σοβαρότητα!!!