Τα ducati ποτέ δεν μου άρεζαν εμφανισιακά και γενικά ο ήχος που βγάζουν μου θυμίζει έντονα harley ,αυτοί ηταν και οι λόγοι που καθε φορά που μου δινόταν η ευκαιρία να οδηγήσω ένα ,την απέφευγα όπως ο διάολος το λιβάνι.
χθές αναγκάστηκα να καβαλήσω ένα για μια μεγάλη βόλτα επειδή το παιδί που το είχε ηθελε να οδηγήσει το δικό μου οπωσδήποτε. Καβαλάω λοιπον το 749 και φεύγουμε
καταρχήν, μου φαίνεται με το που βγαίνουμε στην εθνική οτι το μηχανάκι δεν πάει βήμα και στα ψηλά μου φαίνεται χειρότερο απο κατι ιαπώνικά τετρακυλιν 600 που έχω οδηγήσει.Παρατήρησα επίσης οτι έχει έντονους κραδασμούς που φτάνουν σε σημείο να γίνονται πολύ ενοχλητικοί.
η οδήγηση μεσα στην πόλη με μποτιλιάρισμα κυριολεκτικά μαρτύριο, εκει που βάζω στο Κ5 6η και πηγαίνω με 40-50 km/h και τραβάει σαν δυνατό scooter, στο 749 ετσι και διανοηθείς να το κάνεις αυτό θα αρχίσει να χοροπηδάει σαν τρελαμένο άλογο
το μονο καλό που βρήκα είναι οτι για έναν άπειρο οδηγό το συγκεκριμένο μηχανάκι θα ήταν ενα πολύ καλό εργαλείο για να αρχήσει να μπαίνει στα άδυτα του στρείβην, μπηκαμε σε κάτι πολυ κλειστές στροφές και εκει μου ενέπνεε ασφάλεια για απειρα ινδιανιλίκια
δεν θελω να κάνω το Μάγκα, ουτε να την πώ στους ducatisti
απλά λέω την γνώμη μου