35 χρόνια πριν, όταν προσπαθούσα να γυρίσω (γνωρίσω) την Ελλάδα με 50άρι οι καλοί μου γείτονες έλεγαν ότι είναι αλήτης και σίγουρα θα καταλήξω αναμορφωτήριο ή φυλακή. Καμία σχέση με τα καλόπαιδα τους φυσικά, που στελέχωσαν αργότερα κάθε είδους δημόσια και ΙΧ συστημική επιχείρηση.
Λίγο μετά, φοιτητής, όταν γυρνούσα από την Ιταλία με το μηχανάκι, οι ίδιοι άνθρωποι είχαν ξεχάσει τα κάτεργα (που έπρεπε να ήμουν) και τους είχε απομείνει ο χαρακτηρισμός τρελός που θα σκοτωθεί στα σίγουρα.
Την ίδια σκέψη έκαναν, των καιρώ εκείνω και οι μπάτσοι που το είχαν σίγουρο πως θα πατηθώ από νταλίκα και θα γίνω πίτα.
Σήμερα μια ζωή μετά ανοίγεις το μοτο.γρ πχ και βλέπεις υπέροχα ταξιδιωτικά με μηχανάκια, σε απίστευτα μέρη και είναι κάπως σα να έχεις πάει κι εσύ μαζί. Κυρίως όμως αυτοί που τα υπογράφουν είναι νέα παιδιά!
Κάνεις ένα βήμα πιο πίσω, κοιτάς τη γενική εικόνα και δεν μπορεί να μην γελάσεις όταν διαβάζεις εκείνα τα φασιστικά αρθράκια για το πόσο καλή ήταν η Ελλάδα ΤΟΤΕ και πόσο χαζά είναι τα παιδιά σήμερα (σε αντίθεση μ αυτούς φυσικά που αφού τα γάμησαν όλα κάνουν και τους ξύπνιους)
Με το χέρι στη γκαρδιά λοιπόν νομίζω ότι ο κόσμος εν τέλει πάει μπροστά και μέσα στη μαυρίλα μπορώ να δω μια χαραμάδα αισιοδοξίας!
Ευχαριστώ για την υπομονή σας και....
-Στη μπάντα κωλόγεροι.... Τι να κλάσουν τα Καμμένα Βούρλα ρε?
![]()