Δεν είναι απαραίτητο ούτε το ένα, ούτε το άλλο, για να αλλάξεις αμορτισέρ πίσω.
Αντί να δίνεις λεφτά, για πράγματα που χρειάζεσαι μεν, σαν πολυτέλεια δε, δώστα -ΑΝ λέω ΑΝ δεν έχεις- και πάρε μια αξιοπρεπή καστάνια μισής ίντσας, προέκταση, και τα καρυδάκια που χρειάζεται η μηχανή σου σε αυτά που θες να λύσεις.
Για να βγαλεις το αμορτισέρ πίσω, η μηχανή πρέπει να πατήσει σε 3 σημεία, 1-μπροστά τροχό, 2-πλαινό σταντ, και αυτό που είναι ιδιαίτερο εδώ, 3-ενα γρυλο μηχανικό που θα βάλεις κάπου στο πίσω και δεξιά μέρος της μηχανής, έτσι ώστε ο πίσω τροχός ΟΡΙΑΚΑ να μην πιέζει το έδαφος.
Για να λυθεί εύκολα και να βγουν οι βίδες-άξονες του αμορτισέρ και του μοχλικού, θέλεις ο πίσω τροχός, να ακουμπάει ίσα-ίσα στο έδαφος, με σχεδόν μηδενική δύναμη.
Δεν θέλεις ο πίσω τροχός να είναι στον αέρα. Αν είναι στον αέρα, τότε το βάρος τροχού-ψαλιδού-άξονα κ.ο.κ. θα ασκεί κάθετη τάση στις βίδες του αμορτισέρ-μοχλικού, και θα θέλουν δύναμη να βγουν.
Ομοίως αν το τροχός πατάει στο έδαφος με έστω και λίγη δύναμη, εκτός που θα λύσεις και θα πέσει κάτω η μοτό, πάλι το βάρος της μοτό όταν θα στηρίζει βάρος στον πίσω τροχό, θα ασκεί κάθετη τάση στις βίδες αμορτισέρ-μοχλικού, με αποτέλεσμα να μην β

γαίνουν.
Αν το πετύχεις σωστά, οι βίδες -αν δεν έχουν πιάσει σκουριές και άλατα- βγαίνουν με σπρώξιμο με ένα δάκτυλο.
Οταν θα πας να συναρμολογήσεις μετά, πάλι θέλεις με τον γρύλο να φέρεις στην ευθεία τις τρυπες που θα μπουν οι βίδες. Αν ο τροχός κρέμεται, αυτό γίνεται πολύ δύσκολο.
Τίποτα από τα παραπάνω, δεν το πετυχαίνεις εύκολα, με σταντ που στηρίζουν την μηχανή όρθια.