Καλημέρα.
Μετά από το χθεσινό ατύχημα που είχε η Πόπη [Yamaha DragStar 250] στην οδό Πανεπιστημίου, νιώθω αίτιος του ατυχήματος. Διότι, ενώ την κατεβαίναμε, κοίταξα για λίγα δευτερόλεπτα τους καθρέπτες μου, για να δω που είναι η φίλη μου και αμέσως κοιτάζοντας το φανάρι, με μεγάλη μου έκπληξη, από πράσινο είχε γίνει πορτοκαλί και μόλις άλλαζε σε κόκκινο. Πλακώθηκα στα φρένα.
Άρα έχασα πολύ περισσότερο χρόνο, με τους καθρέπτες μου, αφού μπόρεσε να αλλάξει τα δύο άλλα χρώματα.
Τέλος πάντων, το θέμα είναι το αυτοκίνητο πίσω μου σταμάτησε στο παρατρίχα, ενώ πίσω του ακολουθούσε η Πόπη και, πίσω της, ένας νέος οδηγός που μόλις είχε πάρει το δίπλωμα [στις 7 του μηνός] με ένα ολοκαίνουργιο Honda Jazz; Civic;]. Η Πόπη σταμάτησε αλλά ο πίσω της;;;;; Φταίω εγώ που …;;; Δεν φταίω;;;; Ο Πίσω μου, ενώ είχε κατέβει να δει αν προκάλεσε η όχι ζημιά στο μηχανάκι, μου εκμυστηρεύτηκε ότι, και αυτός, τελευταία στιγμή είδε το φανάρι και φρέναρε. Δεν με είχε καν δει να φρενάρω. Άρα αν ο άνθρωπος πάταγε φρένο 1 λεπτό πιο αργά θα κοιτάγαμε με την Νικόλ, το κάτω μέρος του αυτοκινήτου του.
Ένα τράνταγμα στις μέσες τους [για Πόπη & Βαγγέλη] και ένα πίσω φτερό σπασμένο. Σήμερα θα μάθουμε το τελικό ποσό για όλη την ζημιά.
Το δικό μου «κόλλημα» είναι τελικά ότι, μετά από πολύ σκέψη χθες το βράδυ, ΟΔΗΓΩ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ εντός πόλης. Είναι τα νεύρα μου; Είναι το ότι βιάζομαι; Είναι αυτό το συνεχές βγάλε – βάλε ταχύτητες, πιάσε φρένα – άσε φρένα; Και θέλει και ΧΧ η ακόμα και άλλο μηχανάκι η αφεντιά μου.
Τέλος πάντων. Η Αθήνα με χαλάει. Αλλά και αυτό δεν είναι δικαιολογία. ΕΙΜΑΙ ΝΕΥΡΙΚΟΣ στο τιμόνι … άρα … ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ !!! Απλά πράγματα. Από χθες πάω σαν κότα εντός πόλης και έτσι θα πηγαίνω από εδώ και πέρα αν και με γαργαλάει το γκάζι, ρε γαμώτο. Τίποτα με το πάσο μου θα πηγαίνω.
Αυτά. Ήθελα να τα πω σε κάποιον και τα «βγάζω» σε εσάς …
Ρε, μπας και φταίω εγώ;;;
Παιδιά την καλημέρα μου
Απάντηση με παράθεση
). Τωρα το αν θα σταματήσει κανεις εκεινη την στιγμή ειναι καθαρα δική του επιλογή. Ηθισται, εαν ειναι κοντα στο φαναρι την ωρα που αλλαζει, να περνα. 
