Ένας Έλληνας τρώει ήσυχα-ήσυχα το δείπνο σε ένα εστιατόριο, όταν ένας τυπικός Αμερικάνος τουρίστας, μασώντας προκλητικά τσίχλα, έρχεται και κάθεται απροσκάλεστος δίπλα του. Ο ΄Έλληνας τον αγνοεί, και ο Αμερικάνος δυσαρεστημένος, ξεκινάει την παρακάτω κουβέντα. Aμερικάνος: Τρώτε ολόκληρο το ψωμί, εσείς οι Έλληνες; Έλληνας (βαριεστημένα): Φυσικά. Αμερικάνος: Εμείς όχι. Τρώμε μόνο το εσωτερικό, το εξωτερικό το βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, το κάνουμε κρουασάν και τα πουλάμε στους Έλληνες.Ο Έλληνας ακούει ατάραχος. > > Αμερικάνος: Τρώτε μαρμελάδα εσείς οι Έλληνες; Έλληνας: Φυσικά. Αμερικάνος: Εμείς πάλι όχι. Τρώμε φρέσκα φρούτα. Τα υπολείμματα, κουκούτσια, φλούδες, κλπ, τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε μαρμελάδα και τα πουλάμε στους Έλληνες. Ατάραχος ο Έλληνας τον ακούει δίχως να μειδιάσει. Και ρωτά με τη σειρά του. Έλληνας: Τα προφυλακτικά τι τα κάνετε αφού πηδήξετε; Αμερικάνος: Τα πετάμε φυσικά. Έλληνας: Εμείς, πάλι, όχι. Τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε τσίχλες και τα πουλάμε στους Αμερικάνους. Αυτά με άρωμα φρούτων γίνονται ανάρπαστα!
Απάντηση με παράθεση
