Χθες το βράδυ έτυχα σε μια εκπομπή του ΣΚΑΙ, που μετέδιδε ενα επεισόδιο απο ΟPRAH... Σιγά το πρωτότυπο θα πεί κάποιος. Εκείνο που βασικά ήταν πρωτότυπο , ήταν οτι αφορούσε δύο αθλητές του Basket (ΝΒΑ) που πραγματικά σημάδεψαν μια περίοδο. Τον Michael Jordan & τον Charles Barkley.
Δεν θα αναλωθώ στο τι είπαν ή τι τους ρώτησαν. Είναι κάποιοι άνθρωποι σαν και εμάς , με ενα ξεχωριστό ταλέντο που είχαν την ευκαιρία να το δουλέψουν και να τους δώσει αυτό το "έξτρα" σε υλικό επίπεδο. Σε εκείνο που θα σταθώ , είναι στο οτι αποτέλεσαν , αμερικανιστί, το ρόλο του role model (πρότυπο) για δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Το "everybody wants to be like Mike" ή to "Just do it" που εμπνεύστηκε η ΝΙΚΕ απο τον αθλητή αυτόν. Το "Royal Bull" για τον Barkley ήταν στοιχεία που καθιέρωσαν πρότυπα για παιδιά που βάση αυτών κατευθύνθηκαν προς το άθλημα με ζέστη και προσήλωση.
Ο Michael Jordan αποτελεί ακόμα και σήμερα , 5-6 χρόνια μετά την επίσημη απόσυρση του απο το άθλημα ,το μέτρο σύγκρισης της τελειότητας στο άθλημα, ή ακόμα και σε άλλους τομείς αθλημάτων.
Και έρχομαι στο σήμερα. Στην παντελή έλλειψη μοντέλων σε όλους τους τομείς. Ακόμα και στον αθλητισμό. Στο πόσο ανύπαρκτοι έχουμε καταντήσει σήμερα, χωρίς να προβάλει κάποιος διαφορετικός απο το πλήθος.
Δύσκολο να φανεί κάποιος με ισχυρή προσωπικότητα που θα αποτελέσει , το σημείο-σημαία, για κάποιους να "θαμπωθούν".
Ο Rossi στα MotoGp , μπορεί να πλησιάζει αλλά για μένα έχει μόνο το 80% απο αυτό που είχαν αθλητές με τεράστια ιστορία. Σαν κάτι να λείπει απο το πακέτο αυτό.Αστέρι ναι μεν...αλλά ίσως να μην έχει κάνει αυτό που λέμε ιστορία εκθαμβωτική. Να τραβήξει και κόσμο που δεν έχει σχέση με το άθλημα. Κάτι που έκαναν οι Jordan , Maradona, Pele, κτλ,
άνθρωποι που τράβηξαν και κόσμο άσχετο με τον τομέα του , να ασχοληθεί με αυτό που έκαναν.
Άνθρωποι στον πολιτικό και διεθνή χώρο , με μεγάλες καριέρες, ....Βαριέμαι να απαριθμώ.
Σήμερα τι έχουμε;... πέρα απο καχέκτυπα του στύλ reality και καλιτέχνες του "κ..λού"; Που είναι εκεινα τα σημεία που ίσως να αποτελούσαν αν θέλετε και τα σημεία πρότυπα για τις γεννιές που έρχονται και να τους θυμούνται ζηλεύοντας την δόξα τους, που όμως δεν ήταν στηριγμένοι σε σάπια και νωθρά θεμέλια;
Είναι τελικά τόσο μουδιασμένη η ανθρωπότητα απο το κυνήγι του υλισμού , που έχει χάσει τον δρόμο προς την λαμπρότητα του φάρου δόξας, που είχαν κατορθώσει οι προαναφερθέντες προσωπικότητες;
Αναρρωτιέμαι μόνος μου... χωρίς μάλιστα να βλέπω και κάποια σημαντική απάντηση.
Gandalf
Απάντηση με παράθεση
