Τον Ιούνιο του ΄68 είχαν επεκταθεί πλέον και στην Ιταλία τα γεγονότα του Παρισινού Μάη και η η ατμόσφαιρα ήταν εκρηκτική με βίαιες συγκρούσεις φοιτητών και αστυνομικών.
Ο αριστερός σκηνοθέτης, συγγραφέας, ποιητής και κοσμοφιλόσοφος Πιέρ Πάολο Παζολίνι μετά από μιά αντιεξουσιαστική σύγκρουση έγραψε ένα ποίημα που το απηύθυνε στους προοδευτικούς φοιτητές το οποίο όμως ήταν υπέρ των αστυνομικών και δημοσιεύτηκε στο παγκόσμιας φήμης περιοδικό "L' Espresso". Προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων στη πλειοψηφία των Ιταλών αποκαλώντας τον "stronzo" και ρωτώντας τον "πως μπόρεσες?"
Σε πρόχειρη μετάφραση
"...όταν χθες στην Βάλε Τζούλια/
πιαστήκατε στα χέρια με τους αστυνομικούς/
εγώ ήμουν με το μέρος των αστυνομικών/
γιατί οι αστυνομικοί είναι τα φτωχόπαιδα/
Προέρχονται από τις περιφέριες των πόλεων και της υπαίθρου/
κι έχουν κι αυτοί την δική σας ηλικία/
εκεί γύρω στα είκοσι/
Είναι φανερό ότι όλοι μας είμαστε εναντίον ενός θεσμού/
σαν αυτού της αστυνόμευσης,/
αλλά εξοργιστείτε καλύτερα εναντίον των αρχηγών των αρχών/
Όμως οι νεαροί αστυνομικοί, εναντίον των οποίων επιτεθήκατε/
με την αντιεξουσιαστική υπεροψία σας-εσείς οι γιοί των μπαμπάδων σας/
ανήκουν σε μία άλλη κοινωνική τάξη/
Έτσι χθες στην Βάλε Τζούλια είχαμε άλλο ένα επεισόδιο της πάλης των τάξεων/
κι εσείς φίλοι μου, αν και με τη μεριά της λογικής, ανήκατε στους πλούσιους/
ενώ οι αστυνομικοί, που ήταν με τη μεριά της αδικίας, ήταν φτωχοί..."
(η Βάλε Τζούλια είναι περιοχή της Ρώμης)
Το ποίημα θεωρήθηκε , δικαίως, ανορθόδοξο για την αριστερή ιδεολογία της εποχής...
Ο Παζολίνι ποτέ δεν "πούλησε" τα "πιστεύω" του, αντιπροσώπευε πάντα την αντιεξουσιαστική πάλη από την πλευρά της αριστερής διανόησης...
...με μία διαφορά: ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΔΙ@ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ!
Το ποιηματάκι δεν προσφέρεται από τον υπογράφοντα για διαμάχη ούτε αποτελεί απόπειρα πολιτικής καθοδήγησης του λουτροκαμπινέ...Προσφέρεται σαν λιθαράκι, μαζί με ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ άλλη παρόμοια σκέψη, στο "χτίσιμο" της ορθής κρίσης για τα πράγματα.
Απάντηση με παράθεση
