Τελικα ειναι παραξενο πως τα φερνει η ζωη καμια φορα...
Πριν ενα μηνα ισως θυμαστε το ατυχημα που ειχα σε μια καταραμενη εκδρομη μας στα περιξ της Τριπολης, οπου το αγαπημενο μου Ζ επεσε επανω σε εναν κοπανο που θυμηθηκε να στριψει αριστερα στο στενο με το ετσι θελω...
Η στεναχωρια που ακολουθει ενα τρακαρισμα ειναι πολυ μεγαλη και νομιζω οτι αρκετοι εδω με καταλαβαινουν ακριβως τι θελω να πω...
Δεν ειναι μονο οι σωματικες ζημιες (ευτυχως μικρες) που σε ταλαιπωρουν για καποιο καιρο...
Δεν ειναι μονο οι ζημιες στη μηχανη, που στην τελικη, σιδερα ειναι και φτιαχνονται...
Ειναι πιο πολυ απο ολα η ψυχολογια... Παντα πιστευα και συνεχιζω να πιστευω οτι ολοι εμεις που δηλωνουμε "μοτοσυκλετιστες" ειμαστε ενα κλικ πιο ευαισθητοι απο τους ανθρωπους γυρω μας...
Αυτη η ευαισθησια μας κανει ευαλωτους στο να βλεπουμε την μηχανη που αισθανομαστε σαν συντροφο να ειναι πληγωμενη και πεσμενη στο πατωμα...
Το Ζ επαθε αρκετα μεγαλη ζημια... Ναι φτιαχνοταν, αλλα μια το μεγαλο κοστος σε σχεση με την τιμη του στην αγορα, μια το οτι ειχε παρει τελικα πλαισιο, αλλα ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΛΑ Η ΠΙΚΡΑ του να το βλεπω χτυπημενο στο συνεργειο, με εκαναν να παρω τη μεγαλη αποφαση: το Ζ θα εφευγε απο κοντα μου.
Μια αποφαση ΠΟΛΥ δυσκολη... Πανω που ειχα επιτελους φτασει τη μηχανη στο σημειο που ηθελα απο πλευρας αισθησης και λειτουργειας... Πανω που το ειχα ετοιμασει για να ειναι ετοιμοπολεμο για την πιστα το ερχομενο ΣΚ...
Πρεπει να κοιταμε μπροστα ομως ετσι;
Στα αυτια μου ομως ηχουσε συνεχεια το ερωτημα: "και τωρα ΤΙ ρε Νικο;"
Βλεπετε το Ζ -και οποιαδηποτε μηχανη θα επαιρνα- δεν αγοραστηκε με βαση τη λογικη, αλλα με το συναισθημα. Οταν ειδα πρωτη φορα το Ζ μπροστα μου παγωσα! Με τραβηξε και ξεχασα τα ΠΑΝΤΑ! ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΗΘΕΛΑ Τ Ω Ρ Α !
Εκανα βολτες στα μαγαζια... Πηγα ειδα μεταχειρισμενα και καινουργια σε ολες τις αντιπροσωπειες... Εβλεπα SS "τουμπανα" να γυαλιζουν προκλητικα και ελεγα "μμμμ! Ωραιο μηχανακι.... Αλλα και το Ζετακι μου ομως...."
Οτι και αν εβλεπα το Ζετακι μου ηταν στις σκεψεις μου... Δεν εβλεπα εκεινο που θα μου εκανε το κλικ οπως ειχε κανει το Ζ...
Ωσπου....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
μια μερα σε ενα μαγαζι την ειδα!!
Και το μυαλο μου απλα σταματησε.
Και η καρδια τα εχασε.
Και τοτε ηξερα οτι ΑΥΤΗ θα ειναι Εκεινη που θα συντροφευει πλεον τα ονειρα μου, τις διαδρομες μου, που ΜΑΖΙ θα ταξιδεψουμε στον κοσμο....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Σημερα Δευτερα 7 Μαιου 2007 ενα μεγαλο Ονειρο εγινε πραγματικοτητα.
Απάντηση με παράθεση
)
)
