... και αφού έχασα το ταψ.... εχμ, την πινακίδα του ΧΤ, ευκαιρία να βγάλω βόλτα το ΧΧ μετά από 3+ εβδομάδες ακινησίας.
Πέρα από το πολιτισμικό σοκ (φωνή από πίσω: γιατί είμαστε με διπλωμένα πόδια - γλιστράω - αυτό τελικά πάει πολύ, ε?), κατεβήκαμε μια χαρά μέχρι την Γλυφάδα, φάγαμε ότι ήπιαμε, και σχετικά νωρίς λέμε πάμε προς τα πίσω.
Αφού είμαστε επί της Βουλιαγμένης και περνάμε το φανάρι των Σουρμένων (Σούρμενων?), το επόμενο το πιάνω την στιγμή που πρασινίζει.
Μπροστά δεξιά προχωράει Xsara με αναμμένο το φάρο, ενώ στην αριστερή λωρίδα ξεκινάει φουριόζος τυπάκι με σορτσάκι-μακό- Jet κρανάκι και μια σακούλα στο τιμόνι, πάνω σε ένα Africa.
Σκέφτομαι να τον περάσω αλλά ένα που είναι οι μάγκες με το φάρο, δύο που ο μάγκας δεν μου εμπνέει -επειδή σε κάθε αλλαγή ταχύτητας έκανε σα σπαστικό- εμπιστοσύνη, κάθομαι στην μεσαία και κοιτάω λίγο τους μάγκες με το Xsara (που δεν πήγαιναν και αργά όπως συνήθως) σκεφτόμενος να κάτσω λίγο από πίσω και να τους περάσω όλους σιγά-σιγά.
Με το που ξανακοιτάω μπροστά μου, ΤΙ ΒΛΕΠΩ?
Τον χοντρομάλακα, τυρίβλαχο να είναι μπροστά μου στα 10 μέτρα και να κόβει.
Ενστικτώδης αντίδραση -δυστυχώς (?)- μπροστινό τσαρούχωμα.
'Άκουσα' το λάστιχο να στριγγλίζει για 1 ms και αμέσως το άφησα και ελίχθηκα για να τον αποφύγω.
Περιττό να σας πω ότι άκουσε διάφορα καντήλια (επαναλαμβάνω, ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΡΟΣΠΕΡΝΟΥΣΑ, προχωρούσα με ίδια ταχύτητα σε άλλη λωρίδα και 20 μέτρα πίσω του και γενικά πήγαινα πολύ χαλαρά που ΔΕΝ μου αρέσει εξ'αιτίας περιστατικών όπως αυτό) και εάν ήμουν μόνος μου, τουλάχιστον θα τον σταμάταγα .......![]()
![]()
Επίσης να σημειώσω ότι είναι η 3η φορά που το συνδυασμένο σύστημα φρένων (το οποίο κατά τα άλλα ΔΕΝ το γουστάρω) με βοηθάει να αποφύγω δυσάρεστα (δεν το κάνει μόνο του αλλά συμπληρώνει) και ότι το αναβαθμισμένο και συντηρημένο πηρούνι όπως και το σε καλή κατάσταση λάστιχο έπαιξαν το ρόλο τους (δεν θέλω να σκέφτομαι τι χορό θα ρίχναμε αν το πηρούνι ήταν 'μαμα').