Σε ένα μοναστήρι, η ηγουμένη, μία hard-core θεοσεβούμενη γυναίκα πεθαίνει ύστερα από 85 χρόνια ‘‘ενάρετης’’ ζωής.
Οι υπόλοιπες καλόγριες πάνε στο γραφείο τελετών με ένα πενιχρό κομπόδεμα προκειμένου να διοργανώσουν μια κηδεία αντάξια της ευλάβειας και της εγκράτειας που είχε η ηγουμένη σε όλη της την ζωή.
Λένε στον τύπο του γραφείου τελετών:
-θέλουμε κάτι απλό, όχι πολλά λούσα, άλλωστε οι οικονομικές μας δυνατότητες είναι περιορισμένες….απλά για να την θυμούνται όλοι επιθυμούμε να γραφεί πάνω στην ταφόπλακα το εξής…
’’Ενθάδε κείται η ηγουμένη Σεβαστή. Διέγαγε έναν ενάρετο και σύμφωνα με τα χριστιανιακά ήθη και έθιμα βίο και έφυγε πλήρης ημερών. Η εγκράτεια και η αυτοσυγκράτηση την χαρακτήριζαν, ποτέ δεν υπέκυψε στις αδυναμίες της σαρκός και ποτέ δεν υπέπεσε σε κολάσιμες σκέψεις, βοηθούμενη πάντα από την δύναμη που της έδινε ο Θεός και η προσευχή. Κατάφερε επί 85 χρόνια να διατηρήσει αγνό και ασπίλωτο το σώμα της, όντας παρθένος μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής της’’
>Μάλιστα, λέει ο τύπος στο γραφείο κηδειών…382 χαρακτήρες γραμμάτων…απλό σκάλισμα ….εεε….κανά 2.000 με 2.500€ θα σας κοστίσει…
-Τόσα πολλά λεφτά; Δεν δυνάμεθα για τέτοιο ποσό κύριε…
>Πόσα λεφτά έχετε;
-100€ …άνθρωπε μου…τι μπορούμε να γράψουμε με αυτά τα χρήματα;
>Καμία 25αρια χαρακτήρες…
-Κάποια ιδέα καλέ μου άνθρωπε;
>Ναι αμε….’’Επιστρέφεται…αχρησιμοποίητη’’