Φούσκωμα εξάτμισης...
Ένα από τα πιο εκτεθειμένα εξαρτήματα σε μία enduro μοτό είναι η εξάτμιση της.
Αυτό βέβαια αφορά κυρίως τα δίχρονα (αν και έχω δει τετράχρονους λαιμούς που ατύχησαν), όπου ο θάλαμος διαστολής έχει σημαντικό όγκο και βρίσκεται εκτεθειμένος πίσω από τον εμπρός τροχό.
Έχοντας λοιπόν φτάσει στην 3η εξάτμιση (μέσα σε ένα χρόνο) και παρόλη την τοποθέτηση κάρμπον προστατευτικού στην 2η (δεν ήταν ακριβώς για αυτή βέβαια) αποφάσισα να ψαχτώ λίγο με την επισκευή των χτυπημένων (η αλήθεια είναι ότι καιρό το σκέπτομαι αλλά βαριόμουν). Κάποιοι που τις επισκευάζανε γίνονται όλο και πιο απρόθυμοι να το κάνουν γιατί δυσκολεύνται να ζητήσουν αυτά που θα έπρεπε.
Για το φούσκωμα των τραυματισμένων εξατμίσεων, έχω ακούσει για τρεις τρόπους.
Ο πρώτος είναι να κολλήσεις ηλεκτρόδια συγκόλλησης πάνω στις λακούβες και μετά τραβώντας τα (με ένα εργαλείο που οι φανοποιοί το λένε 'μαλάκα') να τις διορθώσεις.
Ο δεύτερος είναι να ταπώσεις την εξάτμιση και από την μία μεριά να τη συνδέσεις με παροχή αέρα ώστε να την φουσκώσεις και να πεταχτούν πρός τα έξω οι λακούβες (σκόπιμα δεν αναφέρομαι σε σχετικές λεπτομέρειες).
Ο τρίτος και τελευταίος τρόπος - τον οποίο τον συζήταγα πρόσφατα με συμφορουμίτη- είναι να γεμίσεις την εξάτμιση νερό, να την ταπώσεις και να την αφήσεις για κανά 24ωρο στην κατάψυξη. Καθώς αυξάνεται ο όγκος του νερού όταν γίνεται πάγος, δύναται να την ξελακουβώσει.
'Ηδη έκανα μία απόπειρα με την 3η μέθοδο, αλλά μην έχοντας ικανοποιητικό τρόπο να ταπώσω την εξάτμιση (δεν έβρισκα τίποτα άλλο μπροστά μου εκτός από πανια-στουπιά), μεγάλο μέρος του νερού την έκανε. Ευτυχώς, και εγώ -και ο συμφορουμίτης που φιλοξένησε τον θάλαμο διαστολής μου στο επαγγελματικό του ψυγείο- είχαμε αντιλήφθεί ότι κάτι τέτοι θα συνέβαινε, και το όλο εγχείρημα περικλείσθη σε ενισχυμένη σακούλα σκουπιδιών.
Είχα όμως υπόψιν ότι γνωστό κατάστημα (για όποιον ενδιαφέρεται, πληροφορίες με p.m.) φέρνει κάποια κιτ ταπώματος εξατμίσεων και μάλιστα είχα ζητήσει να μου κρατήσουν ένα...
Τώρα αν το έκαναν αυτό ή...
