Το θέμα της Κύπρου έπαυσε πλέον να μας χωρίζει, δήλωνε ο Κ. Καραμανλής. Σε τρία χρόνια η Κύπρος πνιγόταν στο αίμα...
Βαρύγδουπες θέσεις που διαψεύστηκαν εν ριπή οφθαλμού, ασυγχώρητα σφάλματα εκτίμησης σε σοβαρά εθνικά θέματα, συνωμοσίες εναντίον της Κύπρου και τυφλή υποταγή και θυσία των ελληνικών συμφερόντων στην αντικομμουνιστική και αντισοβιετική πολιτική των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ είχαν χαρακτηρίσει εκείνη την επίσκεψη πριν από μισόν αιώνα του τότε Ελληνα πρωθυπουργού στην Τουρκία, η οποία υπήρξε όντως «ιστορική», αλλά με τρόπο πολύ αρνητικό για την Ελλάδα.
Η Συνθήκη της Ζυρίχης που είχε υπογράψει τον Φεβρουάριο του 1959 ο Κ. Καραμανλής με τον Τούρκο ομόλογό του Αντνάν Μεντερές και η οποία έμεινε στην πολιτική ιστορία του τόπου με τον χαρακτηρισμό «προδοτική», εγκαθιστούσε ουσιαστικά καθεστώς συγκυριαρχίας Αθήνας και Αγκυρας επί της Κύπρου, στην οποία εκχωρούσε μια ακρωτηριασμένη ανεξαρτησία. Ο Καραμανλής, λοιπόν, πήγε τότε στην Αγκυρα για να επισφραγιστεί πανηγυρικά η ελληνοτουρκική συγκυριαρχία επί της Κύπρου.
Καραμανλής και Μεντερές είχαν υπογράψει στη Ζυρίχη και μια επαίσχυντη, μυστική «Συμφωνία Κυρίων», το κείμενο της οποίας αποκαλύφθηκε αργότερα και το οποίο μεταξύ άλλων προβλέπει:
«1. Η Ελλάς και η Τουρκία θα υποστηρίξουν την είσοδον της Δημοκρατίας της Κύπρου εις το ΝΑΤΟ. Η εγκατάστασις βάσεων του ΝΑΤΟ εις την νήσον, ως και η σύνθεσις αυτών, εξαρτάται εκ της συμφωνίας των δύο κυβερνήσεων.
2. Συνεφωνήθη μεταξύ των δύο πρωθυπουργών ότι θα παρέμβουν παρά τω Προέδρω και Αντιπροέδρω της Δημοκρατίας της Κύπρου αντιστοίχως (σ.σ. ο Πρόεδρος ήταν Ελληνοκύπριος, ο Αντιπρόεδρος Τουρκοκύπριος) επί τω σκοπώ όπως τεθούν εκτός νόμου το Κομμουνιστικόν Κόμμα και η κομμουνιστική δράσις...»!
Ο εκλιπών Καραμανλής είχε την αυταπάτη ότι μέσω της συγκυριαρχίας επί της Κύπρου και της υποταγής του νησιού στους αντικομμουνιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ είχε πετύχει τη... λύση του Κυπριακού, σφυρηλατώντας παράλληλα μια μόνιμη ελληνοτουρκική συμφωνία. Ιδού τι έλεγε στην αντιφώνησή του, κατά το επίσημο δείπνο που παρέθεσε προς τιμή του ο Μεντερές, το βράδυ της 7ης Μαϊου 1959:
«Το θέμα της Κύπρου έπαυσε πλέον να μας χωρίζει. Αντιθέτως, η νέα (σ.σ. Κυπριακή) Δημοκρατία, με την οποίαν θα μας συνδέσουν και δεσμοί συμμαχίας θα αποτελέσει ένα επί πλέον συνδετικόν κρίκον μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας».
Πρόκειται περί κραυγαλέας περίπτωσης πολιτικής μυωπίας. Σε τρία χρόνια η Κύπρος πνιγόταν στο αίμα από τις συγκρούσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ενώ Αθήνα και Αγκυρα έφθαναν στα πρόθυρα του πολέμου...